Chapter 12 :: ENDING

591 15 2
                                    



Happy Valentine's Day. Firing squad na naman this year. Expected na na di ko makakasama today si April. May jowa na siya, remember? Naiintindihan ko naman yun.

Paglabas ko pa lang ng kotse ko ay puro na mag love birds ang nakikita ko. Gosh. Sila na. Flowers and chocolates everywhere. Aish.

Pakialam ko sa kanila. Naka study first ako ngayon eh. Ganun lang. Haaay. Pero iba pa din yung may ano ka eh. Tss.

Dahil hindi namin kaklase yung boyfriend ni April ay excited na yung gaga sa date nila. Kinukurot na nga ako sa kakaulit niyang mag kwento tungkol sa surprise nito sa kanya mamaya. Aish. Si Natalia naman, us usual, ang dami pa ring natatanggap na regalo. Punuan yung locker niya kanina eh. Iba din. Maganda siya kaya lang yung ugali talaga niya ang problema. Haaay. Di binibigay ang lahat sayo ng Diyos. Sabagay.

May kainan session pa yung mga teachers to celebrate V-Day. Kaya may 1hour pa kami para mag relax.

Hanggang sa...

"Samantha, may nagpapaabot sayo.", sabi bigla ng isa kung classmate na nasa harapan ko na may dala-dalang bouqet ng red roses.

"Para talaga sa akin 'to?"

"Yeah."

"Kanino galing?"

"I don't know."

"Sige. Salamat."

"Nakakatawa talaga.", biglang sabat ni Natalia na halatang sinadya niya talaga na lakasan ang boses niya. " Excited naman masyado. Ngayon lang yata nakatanggap. Kawawa naman."
Pinisil ni April yung kamay ko. Di ko na lamang siya pinansin. Depress lang yata siya. Haay.

Hanggang sa nag sunud-sunod na yung nagbibigay sa akin. Grabe naman 'to. Pagpunta ko pa sa locker ko ay punong-puno din ito. Wow. Kailan pa ako naging known? Hnmm. I decided to read one of the letters. Baka masagot yung tanong ko.

~
Hi Samantha,

Wow. That's the only thing I can sat when you started opening your mouth and sing. Wow. I didn't expect that you sing so good. I admire you for that. Hoping to talk to you one of these days.

From: Someone You Don't Know

~

Now I have the idea. Kumanta-kanta pa kasi ako. Tsk. Ghaaaad..





Malapit ng matapos yung araw pero yung taong ini-expect ko kahit greetings man lang, wala talaga. Sorry. Feelingera ako today. Ako lang naman ang masasaktan pag di nangyari ang ini-expect ko, di naman kayo. Hehe..

Pauwi na ako ng bahay. Nawalan na talaga ako ng pag-asa. Wala na talaga. Haay.

Pagkarating ko ng bahay ay walang maid na nagbukas sa akin. Nasaan ba sila? Hmmm. Pumasok na ako sa loob at sobrang tahimik. Baka may date ang mga yun. Haay. Dumiretso na lamang ako sa kwarto ko.

Pagkabukas ko... lumuwa talaga ang mata ko sa gulat. WOW!!!

May mga heart balloons sa buong paligid at may heart-shaped cake at bouqet na flower. Napatakip ako sa bibig ko. Namangha lang talaga ako sa nakita ko. Who did this?

Biglang nag dim yung light sa kwarto ko. May narinig akong strum ng guitar at bumukas yung pinto ng kwarto ko.

Pagkalingon ko... bumilis agad ang tibok ng puso ko. Napangiti ako nang ngumiti siya.


~
Maybe its true
That I can't live without you
And maybe two is better than one
There's so much time
To figure out the rest of my life
That you've already got me coming undone
And I'm thinking two is better than one.

~

"Hi.", nahihiya niya pang sabi.

" You did this?"

"Yeah. You like it?"

"Yeah."

Ang lalapad na ng mga ngiti namin. Kulang nalang mapunit yung mga labi namin.

"

I asked permission to tita yesterday at pumayag naman siya na gawin ko 'to. Kinuntsaba ko din yung mga maids niyo."

"Naisip mo pa talaga 'to?"

"Yeah."

"So?"

"I just wanna grab this most special day to say this to you Sammy.", kinareer niya na talaga ang pagtawag sa akin ng Sammy. Good to hear naman. " I love you. I know its hard to believe dahil ang bilis naman yata. Di ko alam kung kailan o saan nagsimula. Yung time ba na pina-blotter mo ako, yung sinagip kita sa pagbato sayo nina Natalia ng bola o yung narinig kitang kumanta dahil nakabulas yung bintana mo nun."

"Alam mo na magkatapat lang tayo ng kwarto?"

"Yup. Di ko lang sinabi sayo dahil baka isarado mo na always yung bintana mo. Di ko na maririnig yung pagkanta mo."

"Ang daya mo."

"Sorry."

"What now?"

"Pwede na ba akong manligaw sayo?"

"Yes na. Wala ng ligaw-ligaw. Tayo na agad. I love you too."

Halatang na-shock siya sa sinabi ko. Di naman.panliligaw ang pinapatagal, ang RELASYON. Hahaha. Kahit na di siya nanligaw. Hahaha.

"Talaga?"

"Ayaw mo."

"No. Pa-hug nga."

I opened my arms para i-hug siya. Pero hinawakan niya yung magkabila kung pisngi and tasted my lips. Nabigla ako saglit but I responded to his kisses.














.





=====


The End...





Thanks for reading.. Lovelots.







.
Date = Feb. 19, 2018
Time = 2:21PM

Love Happens (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon