Yağmur

BÖLÜM 13

O gün yağmurun altında sarılır pozisyonda kalmıştık.

Bilemezsin nelere olacağını şu hayatta, iki gün öncesine kadar ben de böyle olacağını planlamamıştım.

Dün yaşananlardan sonra kafeye gittik. Yaptığımız tek şey birbirimize sırıtıp gülmekti.

Bana çok sinirlendiğini söylemişti. Ama haklıydıda. Çok üzmüştüm onu.

Bugün sabah beraber bizim evde kahvaltı yapıcaktık. Onun için Sude'yi bekliyordum.

Odamda ilk gün çekindiğimiz fotoğrafa bakıp gülümsüyordum.

Fotoğrafta verdiğim poz ve Sude'nin halinden memnun olması gülüşüne yansımıştı. Sanırım biz çok iyi bir çift olacaktık.

-SUDE'NİN AĞZINDAN-

Okul çıkışı yağmur çok fazla yağıyordu. Ama ben bu havayı seviyordum. Birden okulun bahçesinden ismimin bir kaç defa tekrarlandığını duydum.

"Neyin var senin Sude?"

Kaçaklığa son verip cevap verdim

"Yok bir şeyim."

"Yok bir şeyse birçok şey vardır Sude, anlat."

"Mektubunu okudum."

Şok olduğunu anlamamak zor değildi.

"Her şeyi biliyorsunda o zaman."

"Neden yaptın bunu Yusuf?"

"Korktum,seni sevip seni kırmaktan korktum."

"Benden nefret ettiğini söylerken kırılmadım mı peki?"

"Sude! Biliyorum ben seni hep üzdüm, hiçbir kere yüzünü güldüremedim. Ama bir bakmışım ki ben kendimi sana kaptırmışım."

Sadece susuyordum.

"Bak ben senin bana bakışına aşık oldum, bana karşı değişen gülüşüne tutuldum. Ya da yanımda yaptığın şapşallıklar beni günden güne sana bağladı. Belki bir şans verirsen..."

Cümlesini  tamamlayamadan ona sarıldım ve;

"Seni seviyorum."

"Ben de seni seviyorum küçük kız."

Evet bilmiyorum ama hayallerimi süsleyen Yusuf ile artık çıkıyorduk. Şimdi de onlara gideceğim işin hazırlanıyordum.

Siyah dar kot bir pantolon ve üstüne de beyaz boğazlı kazağımı geçirdim. Siyah kabanımı da giydim,çizmelerimi ayağıma geçirdim. Saçlarımı düz bırkamıştım ve artık kahvaltıya hazırdım.

Hava fazla esiyordu. İlk defa havaya uygun giyinmiştim. Bugün Yusuf'la ilk üç derse girmeyip beraber vakit geçirecektik. Sonradan okula gideceğimiz için formamı da yanıma aldım.