Chapter 17:

11 1 0
                                    

Danica's pov

"..." Na naman? Tsk!

"Kindly introduce yourself my child." Urpa kindly smile at me.

Nilingon ko ang mga tao nandito sa silid at napansin ko na may kakaiba sa kanila.

Matatawag ba silang tao? No.

Some of them have the pointed ears and mostly blond hair. Meron sa kanila ay pandak and had a little beard. Meron naman sa kanila ay may triangular sombrero at hawak ang kanilang staff meron naman hindi.

"Danica Roulette Cereleum." Sinabi ko sa kanila ang pangalan ko.

"Hmm... Sounds like a Ceredian, an elvish like!" Saad ni Urpa.

Do they have a problem with my name?

"Where do you come from?" Tanong niya sa akin.

"I dont know." Maliit ang sagot ko, napakunot siya sa noo.

"Hindi mo alam?" Paulit niya.

"I kinda forgot."

What I say is true, hindi ko alam kung saan ako nangaling. Hindi ko tinanong si mama kung anong lugar tinitirahan namin.

Napakamot sa itim niyang bigote, confuse shown in his face pero hindi nalang initindi and he proceed to another.

Gladly! Hindi pa siya nagtanong.

"Draven Lacquer, son of King Traville and Queen Daccine. Prince of Mirkwood from Woodland Realm." Said the person beside me, his tone is full proudness and a hint of coldness.

"Ah an Elf Prince! Nica to see you my lord."

So this people around me are not humans. Halata naman sa mukha nila.

Lumingon ako sa tabi ko, ang mukha niya... puno ng lamig pero gumagwapo siya.

W-what!

Hah! Keep yourself together Danica!

Umiwas ako ng lumingon siya sa akin, embarassement crept into my hole. I can feel him staring without turning my face at him. Kapag nilingon ko siya, makikita niya ang pinkish ng mukha ko.

Bakit parang naiiba na ako?

Kagagawan ba ng elf to?!

Draven pov

Danica. Such a wonderful name

Ang cute niya kapag nahihiya siya aside from a blank expression.

Ang buhok niya, ang sarap hawakan at haplosin and her delicated hands... Gusto kong hawakan ang kamay niya sa ilalim ng kamay ko.

Draven, what are you thinking?

"Prince Draven, are you alright?" Tanong ni David sa akin, I took my gaze away from her and shifted my seat.

"I'm alright." I coldly and shortly reply without looking at David.

After introducing the names, the professor introduced the beginning of our kin.

Hindi ako nakikinig sa mga kwento ng mga ninuno namin sa halip ay nakatingin ako sa tabi ko, hindi ko matanggal ang tingin ko sa kanya. Nakakapangakit ang mukha niya at ang mga mata niya ay kinukulam ako kahit walang buhay ang mga mata niya.

Ang pisngi niya ay namumula which she sneer faintly almost like it was an imagination.

I chuckle again in order to turn her head to me.

Binigyan ko siya ng malamig na ngiti na walang mainit na pandamdam.

Umiwis naman siya pagkatapos tinignan niya ako.

"I take that your dying inside in your seat. How about ask me the things you wanted to know?" Punto ni Urpa na kinabubuhay ng mga tao dito.

Lumingon ako sa gawi niya, nandyan parin siya sa posisyon niya adding her concentrating eyes that makes her cute.

What am I thinking?

Mas maganda ang mga elleth kaysa sa kanya, bakit ako nag-iisip ng ganyan?

She is more beautiful to be human Draven.

Fuck it!

~~~~~

Elleth - Calling for a she-elf from the Lord of the Rings

Happy reading!

~~~~~

UnlockTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon