"Baba bak nolur beni bu okula gönderme"Okudan sonra hemen eve geldim ve tam 1 saattir babamı ikna etmeye çalışıyorum yalvaran bakışlarla babama baktım.
"Kızım sen şansını zorladın sana şikayet yok dedim sen ne yaptın okulun ilk gününden şikayet getirdin ben ne yapım şimdi söyle"İşte bu sözü geldiğimdem beri 100 defa duydum. Ben duymaktan bıktım babam söylemekten bıkmadı.
"O okula göndermessin mesela"tek kaşımı kaldırarak söyledim. Biraz şirince gözükmek için gülümsedim.
"Olmaz yarın okuluna kayıt yaptıracağın bitti"Bir de okuluna diyo yaa. Sonra anneme baktım.
"Anne sen bari bişi de nolur yaa beni göndermeyin o okula"annem olumsuz anlamda kafasını salladı. Hiç umut yoktu gerçekten yaa. Odama çıkmak için ayağa kalktım babama yöneldim.
"Baba senin bu katı kurallarından nefret ediyorum sen kızını bile düşünmeyen bir babasın!"sonra direk odama çıktım yatağa uzandım ve bana iyi gelen şeyi yaptım. Kulaklığı taktım son ses müzik dinlemeye başladım taki annem odama gelene kadar.
"Kızım takma babanı o biraz sinirlendi ondan öyle dedi hem güzel bir günde böyle bir haberi alınca kızdı üzme kendini"gözlerimin içine baktı
"Güzel haber derken"dedim.
Annem ilk bir gülümsedi sonra kafasını eğerek konuşmaya başladı."Kardeşin oluyor abla oluyorsun yani"İşte bu süper bir haber. Haberi duymamla anneme çığlık atarak sarılamam oldu.
Sonra annemler yatmaya gitti gözümde uyku yoktu. Bugünü düşündüm melihin bakışı atakanın şakaları ve abla olmamın haberi ne garip gün diye düşündüm. Gözümde bir damla uyku yok yataktan kalktım dışarıya baktım hava baya karanlıktı. Yatamın yanına geldim saate baktım 03.00 dı bu saatte dışarı çıksam ne olur diye düşündüm. Bişi olmaz dedim üstümü giydim bir tsört bir pantolon hava soğuktur diye deri montumu aldım. Şimdi sorun nasıl çıkacaktım. Sessiz olsa becerememki ama yine tek çözüm o kalıyor mecburum. Merdivenlerden parmak ucumda inmeye başladım sonunda kapıya geldim yavaşça açtım ve sonunda özgürüm. Şimdi ben nereye gideceğim sorun o onu düşünürken yol beni nere götürürse oraya giderim dedim. Yola koyuldum gerçekten karanlıktı. Aklımda melih vardı o tavırları atakana ölümcül bakışlarla bakışı atakan bana dokununca sinirlenmesi yoksa... Hayır böyle bir şey olamaz o benim kardeşimdi. Düşünürken yolun sonuna geldim kafamı kaldırdım melihlerin evi ben buraya niye geldim yaa diye düşünürken sonra sırıttım çok şanssızsın melih dedim kendi kendime napalım bu seferlik kurbanım sen ol dedim telefonumu arıyordum allah kahretsin telefonu unutmuşum. Telefonu unutan tek salak diye kayıtlara geçirebilirsiniz. Ee nasıl çağırcam bunu diye düşünürken yerde taş buldum elime aldım inşalah uyanıktırsın dedim ve attım sonra cama çıktı bana anlamayan bakışlarla baktı elimle gel işareti yaptım fazla bekletmeden aşağıya geldi. Soru sorar bakışlarla bana baktı. Kafamı eğdim gülümsedim.
"Bu geceki kurbanım sensin çok şanssızsın dimi"dedim. Baktı.
"Seninle olacaksa şans her zaman yanımdadır"dedi. Bu ne demek oluyordu şimdi.
"Anlamadım"dedim. Çünkü bu konuşmanın sonu kötüye gidiyordu.
"Yok bişi hadi nere gidiyoruz beni nere kaçırıyorsun "dedi. Gülümsedi.
"O bende"dedim. Göz kırptım.
Yaklaşık yarım saattir yoldaydık o kadar eğleniyordum ki yaptığı şakalar dediği sözler. Sonra yolun sonuna geldik karşımda bir uçurum ve mavinin elli tonunu taşıyan bir mavilik gel işareti yapıp yanıma çağırdım. Uçurumun ucuna gelip oturduk. Birbirimize anlamayan bakışlarla bakıyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığında Tek Kaldı Kalbim...❤
Novela JuvenilBir kişi görürsün aşık olursun deli gibi seversin gözün hiçbirşey görmez hayata soyut kalırsın sonra bir bakmışsın seni hiç olmadığın yerden parçalamış KALBİNDEN...
