2.BÖLÜM

35 3 0
                                    

3 yıl önce...

O güzel uykumu bölen gine alarım oldu. Bu işe bir çözüm bulmam gerekliydi. Annem odama girip perdeleri açtı. Bana o hiç bitmeyen gülümsemesini armağan etti yine.

"Kızım mislina hadi kalk simay geldi seni bekliyor"of simay mı geldi kesin okula gidecektik yaa.

"Simay mı? O niye gelmiş anne"dedim. Uyku dolu gözlerle anneme bakarken.

"Kızım bugün okul varya,hadi üstünü giyde kızı bekletme"dedi. Ve anlıma ufak bir öpücük kondurdu.

"Gitmeme şansım yüzde kaç"dedim. Ufak bir gülümsemeyle.

"Yüzde sıfır küçük hanım hadi kalk bu sabah bu kadar mızmızlık yeter"dedi.

"Anne ilk ders matematik gitmim bak hoca bana takık lütfen yine kavga çıkacak ondan sonra soluğu devlet okulunda alacam nolur az geç gitsem"dedim. Gülümsemeyle kandırırım diye gülümsedim.

"Olamaz küçük hanım hadi maş maş"off bir kerede kansan nolur anne yaa.

El mahkum gitcektik okula. Elimi yüzümü yıkadım okul formasına iğrenerek bakip dolaba yöneldim. İlk gün sivil gitsem nolurki en fazla o nazlı denen uyuz kadın kızar aman onu takan kim ki diyip siyah pantolon ve beyaz buluzumu alıp üstüme giydim hafif bir makyaj yapıp çantamı alıp aşağıya indim. Beni merdivenlere dayanmış elinde biriyle mesajlaşan bir adet simay vardı. Yanıma yaklaşıp kulağına fısıldadım.

"Gine kimin kalbini fet ettin bakalım simay hanım"gülümsedi. Ben bu gülümsemeyi çok iyi tanıyordum.

"Oo mislina hanım bu ne güzellik böyle"dedi. Konuyu değiştirme çalıştı ama ben yemem.

"Hadi hadi konuyu değiştirme söyle bakalım"dedim. Elimi belime koyarak. Göz kırptı bana sonra anlatırım demekti bu bende ona gülümsedim. Yanımıza annem geldi sonra kaşları çatıldı.

"Kızım niye formanı giymedin"kızgın bir şekilde

"Of anne sevmiyorum ben o formayı yaa bugün böyle gitsem nolurki"

"Dimi mislina kızım sen okuldan atılmayı felan mı düşünüyorsun hem bana diyorsun ki o hoca takık gelmiş bide sivil gidiyorsun kızım bak bir kavga daha olursa okuldan alacak baban ona göre"of çok sıkılmıştım ben bu konudan yaa

"Neyse ne annem biz gidiyoruz bay"diyip evden çıktık annemin arkadan 'mislina' diye çağırmalarını umursamayarak.

"Ee anlat bakalım simay hanım kimmiş yeni kişi"ilk bana tip tip baktı sonra kurtuluş olmadığını anlayıp konuya başladı.

"Kimse değildi be kızım yaa öyle vakit geçiriyoz"dedi. İşte klasik simaydı. Fazla kafaya takmaya gerek yoktu.

"Bak sonra aşık olursun ayrılırsın yanıma gelip ağlama benim harcamaya peçetem yok o kadar"dedim. Sonra kısa bir kahkaha attık tabii bunu bölen bizim tayfa oldu.

"Oo kızlar neşeniz bol olsun"dedi melih.

"Günaydın"dedim. Hepsine bakarak.

"Kızım nerede kaldınız bee ağaç olduk burda ama şimdi belli oldu bu ne güzellik fıstık"dedi atakan sonra burnu sıkıp yanağımdan makas aldı. Hep bunu yapıyo sinir olduğumu bildiği halde

"Off atakan şunu yapma diyorum yapıyorsun"dedim.

"Ee napalım güzellik işimiz bu"dedi. Gülerek

"Vallaha manyaksın sen yaa hemde hakiki manyak"dedim. Herkes güldü fakat bir kişi hariç oda melih. Neden atakana dalacak şekilde bakıyordu ki.

Yalnızlığında Tek Kaldı Kalbim...❤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin