5. BÖLÜM
" Bizi biraz yalnız bırak jess. "
Sessizce kapıya doğru ilerlerken perrie kolumdan tuttu ve beni geriye itti.
" O hiç bir yere gitmiyor. İkiniz bana burda ne olduğunu açıklayacaksınız!"
" Sessiz ol. yukarda annemler uyuyor. Bu konu burda kapansın. "
" Bana baksana sen! Benim alnımda aptal falan mı yazıyor. Kim duyarsa duysun bu konu kapanmayacak! Bu kızda burdan gidecek! "
Perrie omzumdan beni geriye ittiğinde zayn kolumdan tutarak beni arkasına çekti. Boynunda ki damarları gerilmişti. Perrie'yi kolundan tutarak uyardı.
" O lanet çeneni kapat. "
Birlikte dışarı çıktıklarında titreyen bacaklarımın üzerinde zor duruyordum. Tezgahtan destek alarak sandalyeye oturdum. Bağırış seslerini duyan tricia uyanmıştı.
" Neler oluyor burada? "
" Şey ben, su içmeye kalmıştım. Zayn ve perrie gittiler. "
" Kötü bir şey mi oldu jess? "
" Şey aslında... "
Bunu ona söylemem doğru olmayacaktı.
" Hayır olmadı."
Birlikte yukarıya çıkarak odalarımıza girdik. Sabah hep birlikte yaptığımız kahvaltıdan sonra alışeriş yapmak için bir kaç mağazada geziyordum. Beni fark eden gazeteciler fotoğrafımı çekmeye başlayınca istemsiz bir şekilde bir mağazaya girdim. Neler olduğunu anlamamıştım. Bir süre sonra gittiklerini düşünüp dışarıya çıktım. Başka bir mağazadan bir kaç elbise deneyip beğendiğim mavi elbiseyi aldım.
Bir kaç bir şey daha alıp eve geldim. Elimde ki boşetleri odama bırakıp üzerimi değiştirdim. Marlin sofrayı hazırlamış olsa gerek ki, aşağıdan mis gibi kokular geliyordu. Kısa bir şort ve askılı bluzümü giyip merdivenlerden aşağıya indim. Birlikte yemek yerken birden babam sessizliği bozdu. Önce marlin'e baktığında marlin başını salladı e babam bana dönerek konuşmaya başladı ne olduğunu anlamamıştım.
" Tatlım bu hafta sonu marlin ve ben Berlin'e gideceğiz. Bir süre evde yalnız kalacaksın. Senin için sorun olur mu? "
" Sorun olmaz ama ne yapacaksınız orada? "
Babam'ın konuşmasını engelleyerk marlin araya girdi.
" İşim için tatlım. "
" Peki. Diyip yemeğime devam ettim. "
...
Babam ve marlin hazırlanmışlardı. Arabaya bavulları yerleştirdiklerinde odamın camından onlara bakıyordum. Yavaşça merdivenlerden onları geçirmek için aşağıya indim. Babam herşeyi alıp almadıklarını son bir kez kontrol ettikten sonra bagajı kapattı. Bana dönüp " Çok kalmayacağız. Kendine dikkat et. Seni seviyoruz. Dedikten sonra bana sarılıp alnımdan öptü. Marlin'de arabanın ön kapısını açmış babamı bekliyordu.
" Tamam. Çocuk değilim baba. "
" Tamam kızma ben sadece... "
Sözünü keserek onu susturdum. " Artık gitseniz iyi olacak."
Peki anlamında başını sallayarak arabaya bindi e sokakta hızla kayboldular.
Rob'un anlatımı;
Az önce evden çıktık. Canım kızım jess. Onu'da keşke yanımıza alabilseydik. Annesinin yanına gittiğimizden habersizdi. Bunu onun iyiliği için yaptığımızı bilmiyordu. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Her defasında onları düşününce ne yapacağımı bilemiyordum. mary bunu jess'ten gizlediğimi bilse ne yapardı bilmiyorum. Düşüncelerim beni boğarken bacağımın üzerinde marlinin sıcak elini hissettim. Gözlerimin içine baktığında herşeyi anladığı belliydi. " Sakin ol ve üzülme. Bunların olmasını istemezdin. " Demekle yetinmişti. O hayatım boyunca sahip olabileceğim en iyi arkadaş, dost e eşti. Mary'i bu kadar sediğimi bilmesine rağmen benim yanımdaydı. Onuda seiyordum. Bana herşeyden çok o iyi geliyordu. Kızımın en zor zamanlarını birlikte atlatmıştık. Belki ilerde onu elendirdiğimi bile görebilirdik. Mary'nin yaşama şansı olsaydı marlin'le elenirmiydim bilmiyorum. Ona bencillik yaptığımı düşünüyordum her zaman ama o kızının iyiliği için bunu onaylardı. Makinaya bağlı bir şekilde öylece uyuyordu. Bir gün uyanıp ayağa kalkarmı diye çok merak ediyordum. Günlerdir erdiğim saaş beni çıkmazlara sürüklesede gittiğim yoldan dönmemeye kararlıydım. Marlin artık hayatıma girmişti e o iyi bir eşti. Onu ööylece bırakamazdım. Mary ise kızımın annesiydi. Kızımın annesine son derce bağlı olduğunu biliyordum. O gün onu mezarlığa götürdüğümde kendime lanet okudum. Dilimin ucuna gelen gerçeği ona söylememek için kendimi zor tutuyordum. Ellerim saçlarına gittiği her saniye içim içimi yiyiordu. Yapamadım, söyleyemedim. Şimdi aslında doğru olanı yaptığımı anlıyorum. Ona annesinin yaşadığı söylersem bana düşman olacaktı. Ne olursa olsun ona bunu yapamazdım. Hayatta karımdan bana tek şey olarak kalan biricik kızımıda kaybedemezdim. Küçücük elleri vardı doğrduğunda, simsiyah saçları kahverengi gözleri... Hafifçe bana her gülümsediğinde dünyalar benim oluyordu. Gördüğüm her düşte. Attığım her adımda o vardı. O günden sonra ikiye bölünmüş gibiydim. Bir yanım jess bir yanım mary. Günlüklerini okuduğum zaman kaza yapmadan önce yaşadıklarını okumuştum. Aslında o zaman onu ne kadar da ihmal ettiğimi düşündüm. Ben belki yanında olsaydım zayn ona daha büyük zararlar vermeyecekti ama bunun o zaman farkında değildim. Yaşayacaklarımız varmış diyorum her düşündüğümde. Geçen gün zayn geldiğinde onu öldürmemek için kendimi zor tutmuştum. Hangi baba kızının hayatını karartan bir erkeğe kızını emanet edebilirdi ki? Bunu kızım için göze almıştım. Çünkü ona bağırması bile hala onu sediğini gösteriyordu. O biraz daha incilmesin diyeydi bu çabam. Zayn iyi bir çocuktu. zamanında fazla hata yapmış olabilirdi. Onun gibi genç oldum, o zmanlar ünlü olmak insanın gözlerini boyuyordu. dünya tam anlamıyla toz pembe gözüküyordu. Şimdi herşey normale döndüğünde onunda olanlardan farkının olduğunu anladım. Artık her şeyin farkındaydı e pişmanlığı gözlerinden okunuyordu. Elleri titreyerek konuştuğunda ve gözlerime bakamadığında anladım bunu. O herşeye rağmen o gün benim evime geldiğinde jess'e olan sevgisinide görmüştüm. Kim bir kızı terk ettikten sonra tekrar ona geri dönme cesareti bulurdu ki kendinde? Ama o herşeyi göze almış e jess'e geri dönmüştü. Kadın bu ne yapacağı belli olmaz. İntikam hırsı içinde yanan bir kadından korkardım. O korkularınıda bırakıp gelmişti. Havaalanına vardık. Birazdan berlin'e uçacağız. Marlin bu zor yolculuğumda yine yanımda olacak. Hostes olarak çalıştığı zamanlarda tanıştığımızda hayatımı bu kadar değiştireceği aklımın ucundan geçmezdi. Zamanla onun ne kadar harika bir kadın olduğunu keşfettim.
