Senden Sonra Ben...

❇ Patron ❇

Yorum ve vote bırakırsanız sevinirim ☺

Bu bölüm başımın etini yiyen Aleyna için...

Senden Sonra Ben... | 8. Bölüm ~ Patron

Gel yanıma. Öyle sıkıca sarıl ki ayırmaya kıyan olmasın. Öyle derin çek ki kokumu içine nefes almak saçma gelsin. Öyle çok alıştır ki kendini bana bırakmak zor gelsin. Öyle çok sev ki beni hayat seninle güzelleşsin...

✳✳✳

Hayat... Imm fazla kısa bir kelime. Bakmayın siz böyle kısa olduğuna içine bir çok anı sıkıştırıyosunuz ki... Beş harf ve sonsuzluk...

Peki sonsuzluk nedir? Ölüm mü? Sevdiğinin kollarında geçirdiğin her an mı? Bitmesin istediğin zamanlar mı sonsuzluktur?

Ben sonsuzluğuma doğru, kararlı adımlarla yürürken, ölmek için bir çok nedene sahipken, şimdi yaşamak için çaba sarf etmem deli saçması değil de nedir ki...

Kafamda bir çok şey kurguladım. Yapboz da eksik parçalar vardı ne yaparsam yapayım tamamlayamadığım. Bazı parçalar eksikti ya da biri tarafından saklanıyordu. Aynı gün içinde küçük bir kıza çarpmış, anlam veremediğim bir şekilde yaralanmıştım. Doktorun söylediğine göre bu bir bıçak yarasıydı. Fazla derinden kesilmişti ve yine anlam veremediğim bir şekilde hiç acı hissetmemiştim. Ayrıca küçük kızdan o günden beri hiç haber alamamıştım. Tüm yaşananlar anlamını yitirmişti benim için.

İlk başlarda herkes uyurgezer olduğumu düşündü. Açıkçası böyle düşünmek benim de işime gelmişti ki hiç biri tarafından bıçaklanma olasılığımı düşünmemiştim bile. Hastaneden çıkar çıkmaz tanımadığım bir numaradan gelen mesajla birlikte elimdeki yapboz parçalarını yavaş yavaş birleştirmeye başladım...

Attığım çığlığa karışan fren sesleri yerini babamın adımı haykırışlarına bırakmıştı. Kanım çekilmişti. Tek bir cümle kuramıyordum hatta bir kelime bile söylemekten korkar olmuştum. Ben olanları hak edecek ne yaptım diye kendimi yerken, çevredeki insanların arabamızın etrafında toplandıklarını gördüm. Şu meraklı insanlardan nefret ediyorum.

Babam sert bir şekilde çektiği el frenini bıraktı. Arabadan indi ve arka koltuğun kapısını açıp yüzümü avuçladı. Ona bakmam için yüzümü sabitlediğinde, gözlerindeki öfkeyi ve şefkati gördüm. Beni kolları arasında sıkıca sardı. Belimde ve bacaklarımda hissettiğim o koca elleri bedenimi kucakladı. Arabanın durduğu yerin karşısındaki parka kadar beni taşıdı ve gördüğü ilk banka beni narince bıraktı.

"İyi misin babacım?" Sorusuna karşı sadece başımı sallamakla yetindim. Hiç bir şey düşünmek istemiyordum bu yüzden bende gözlerine odaklandım. Gözlerinde gördüğüm şefkat sözlerine de yansımıştı. Şefkatin yanında endişe duyduğu da açıkça kendini belli ediyordu zaten. Bir kez daha yüzümü elleri arasına aldıktan sonra tıpkı Bulut gibi alnıma masum bir öpücük kondurdu. Yüzüme bakıp "Seni seviyorum babacığım.. Sonucu ne olursa olsun sana bunları yaşatan piç kurusuna her şeyi ödeteceğim sen hiç merak etme. " dedi ve banktan kalkıp arabaya yöneldi.

Bulut'a mesaj atma fikri aklımda cirit atarken ellerimle ceplerimi taradım ama maalesef telefonumu bulamadım. Arabanın içinde olma ihtimali aklıma geldi ve arabaya yönelmişken biri tarafından sertçe kolumdan çekildim.

"B-Bırak beni seni aşağılık herif. Bırak beni!" Bağırmaya çalışsam da ağzıma kapattığı bir parça bez sayesinde duyduğum o yakıcı koku ile gözlerimin kapandığını, zihnimin bulanıklaştığını hissettim.

✳✳✳

Soğuk...

Vücudumun her bir hücresine kadar üşüdüğümü hissediyordum. Elimi kıpırdatmak, bağırmak istedim ama başarılı olamadım. Karşımda göreceğim manzarayı kafamda canlandırmaya çalışsam da yapamadım bu yüzden gözlerimi yavaş yavaş aralamayı tercih ettim.