Senden Sonra Ben...

❇ Gözlerinde Tutsak ❇

Bazı sözler vardır, duymak istemediğimiz , ne kadar kulaklarımızı kapatmaya çabalasak dahi duymak zorunda kaldığımız, duyduğumuz an bizi derinden sarsan...

Ve kafamda tekrar o sahne canlandı...

Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm manzara karşısında öylece donakalmıştım. Annem yatakta çırılçıplak yatıyordu. Annemin üzerinde daha önce hic görmediğim bir adam vardı. Bir an annemin tecavüze uğradığını düşünmeme rağmen annemin attığı zevk çığlıkları her şeyin aslını ortaya koyuyordu. 'Annem babamı aldatıyordu. Hemde bizim evimizde, benim odamda, benim yatağımda.'

Annemin üzerinden kalkan adamın bana doğru yaklaştığını gördüm.

"İstersen katılabilirsin küçük kız."

"Kenan, Beril'i rahat bırak o henüz 8 yaşında."

✳✳✳

Birilerinin beni karşılıksız sevebileceğini düşünmüştüm her zaman. Ama tabi ki de yanılıyordum,  karşılıksız sevgi diye bir şey yoktu.İnsanlar sevdiğini, değer verdiğini anlasalar huyları değişir, asla olmasını istemediğimiz birine dönüşürlerdi. Bu herkes için geçerliydi. Karşındaki kim olursa olsun her zaman değişirdi. Belki bunu anlamam uzun sürdü fakat anlamıştım. Sevgili annem küçük yaşta bana bunu öğretmişti. (!)

Küçükken düşüncelerim çok farklıydı. Her zaman annemin yanımda olduğunu , her zaman beni düşündüğünü, beni sevdiğini, benim üzülmemem için elinden gelen her şeyi yapabilecek bir annem olduğunu düşünüyordum . Çoğu kez hayattan kazık yemiştim belki ama hiçbiri annem tarafından yediğim kazık kadar çok canımı acıtmamıştı...

Aradan 10 yıl geçmesine rağmen o adamın pis suratını nerde olsam tanırdım ve şuan tam da karşımda duruyordu. Yaptığı hiç bir şeyden pişman değilmiş gibi hala o gıcık gülümsemesi yüzündeydi. Göz temasından ne kadar kaçmaya çalışsam da, gözlerinin içine bakıp bir kırıntı da olsa pişmanlık bulmak istedim. Ama yoktu hiçbir şeyden pişman değildi...

Beni kendine çeken ellerle düşüncelerimden sıyrıldım. Babam kolumu sıkı ama bir o kadar da canımı yakmayacak bir şekilde tutuyor ve beni kendi sıcak bedenine bastırıyordu. Gözlerimi dikmiş babama bakıyordum ki adının Kenan olduğunu asla unutamayacağım adamın sözleri üzerine dikkatimi Kenan 'a verdim.

"Küçük hanım da burdaymış.. Hadi ama benden bu kadar da nefret edemezsin. Annene tecavüz etmedim, sadece ona istediğini verdim. "

Bende annemin isteyerek o adamla beraber olduğunu biliyordum ama başkasından duymak -hele ki o adamdan bunu duymak- canımı fazlasıyla yakmaya yetmişti.

Babam rahatsız olduğumu anlamış olucak ki karşımda gözlerini üstüme dikmiş bana bakan adama karşı bağırmaya başladı. Korkuyordum. Sürekli yalnız kalan olmaktan, sürekli ağlayan Beril olmaktan korkuyordum. Korkum titrememe sebep oluyordu. Korktuğum için babama sardığım kollarım taş gibi olmuştu. Ben titrerken babam ses tonunu değiştirdi ve küfür etmeyi kesti. Kollarımın arasından kurtulup kapıya yöneldi.

"Bu kadar zırvaladığın yeter artık. Benden ve kızımdan uzak dur!!! " Kapıyı açmış adamın gitmesini bekliyordu. Kenan kapıya doğru yöneldi ve kapıdan çıkmadan son bir kez gözlerimin içine baktı.

Babam hızlıca kapıyı suratına çarptı ve yanıma gelerek beni kollarının arasına aldı. Kollarının arasında hissettiğim güven duygusu sayesinde bastıran uykuma yenik düşen gözlerimin kapanmasına izin verdim.