Pity

3.9K 43 0
                                    

[CHAPTER 12]

Ngayo'y nasa loob na ng kotse sina Tamara at Sevit.

Naisipan na lamang nilang umuwi at di na manatili sa okasyon sapagkat pinagtitinginan at pinag-uusapan sila ng mga tao.
Di maitatangging lahat ng atensyon ay nasa kanila nakatuon.

Walang imik silang dalawa.
Kanina pa sila di nag-uusap matapos yung usapan nila nina Cassy.

Malakas ang pagpapatakbo ni Sevit sa kanyang sasakyan na di man lang batid ng dalaga na nakatingin lang sa kawalan.

"We're here."- ani ng binata saka pa lamang nabalik sa huwisyo ang babae.

Agad itong bumaba ng sasakyan.

Lumabas din si Sevit.

" Wait. San to?"- sa wakas ay wika ni Tamara.

"My Company."- sagot ng lalaki.

" Bat mo ko dinala dito?"- tanong ng dalaga.

"Follow me."- ani ng binata at agad pumasok sa malaki at napakagandang building. Walang ka tao-tao, marahil ay nagsiuwian na ang mga ito.

Nakarating sina Tamara sa isang napakadilim ngunit napakalaking kwarto.

Laking gulat ng dalaga pagbukas ng ilaw ni Sevit.

" Oh. God."- tanging nabulaslas ng babae.

"This is where you came from, di to ka ginawa."- ani ng lalaki.

Maraming mga tulad niyang mga manika ang nakasabit at di pa tapos, marami ring mga naglalakihang makina na siyang ginagamit sa paggawa ng mga ito.

" Bat mo ko dinala dito?"- tanong ni Tamara sa binata.

"To clear things."- ani ni Sevit.

" To what?! To clear things? Sabihin mo nalang na dinala mo ko dito para ipagmukha sa akin na gawa ako sa mga plastic at kailan may di ako magiging isang tao. Yan naman talaga diba?!"- ani ni Tamara na tila'y naiiyak.

Di nagsalita ang lalaki.
Ngayo'y akmang tatakbo palayo si Tamara ngunit bago paman niya maisakatuparan ito, agad siyang niyakap ng lalaki sa likuran niya.

"I noticed. Tahimik ka kanina. I'm so sorry for bringing you there. You are embarrassed by me, I'm so sorry."- ani ng lalaki.

" Why are you doing this?"- naguguluhang tanong ni Tamara.

"Because I want to."-sagot ng binata.

" Be real Sevit wag mo kong lokohin."- seryosong ani ni Tamara.

Tinanggal ng lalaki ang pagkakayakap niya sa bewang ng dalaga at naging seryoso ang mukha nito.

"Because, I pity you."- seryosong ani ng lalaki.

" Naaawa ka sa akin?"- tanong muli ng babae.

"Yes."- sagot niya.

" Dinala mo ko don at dito dahil naaawa ka sakin?! That's bullshit."-ani ng babae at nagpupumiglas sa pagkakayakap niya.

"I do know that you have questions in your head. And
Yes I'm aware of it, isa na sa mga tanong mo dun na  kumbat kamukha mo si Cassy.
To be honest, you look like her 'cause you are meant to be Cassy.
I was inspired to make a doll, and binase ko ito sa mukha ng dalagang pinakamamahal ko noon and that's the reason kumbat ka nabuo Tamara.
I do think of you as Cassy, never in my wildest dream na magkakabuhay ka.
Dinala kita dito hindi para ipagmukha sayo na isa kang manika, but to wake you up.
Even though naging tao ka, isa ka paring manika.
Naaawa ako sayo it's because, nagpapadala ka sa imahinasyong ito. Tinatanggap mo at pinipilit mong makisabay sa mundong ginagalawan mo ngayon. Wag Tamara, lahat ng to ay hindi ikaw.
I mean, hindi ito ang mundo mo."- ani ni Sevit.

"Imagination?! Goddamn Imagination?!
Hindi ako ang kailangang magising dito Sevit! Ikaw yun!
Bakit ginusto ko ba to?! Pinangarap ko ba to?!
Yes, I do have lots of questions bothering me, and that is because wala akong kaalam-alam sa mga nangyayari ngayon! You pity me in a wrong way! Kung talagang naaawa ka, then dapat sana tinulungan mo ko! Sige sabihin na nating manika lang ako, but reality is reality! And this is the bullshit reality Sevit! I'm a human now! You want me to stop? Sige!
BUT HOW!? HOW SEVIT HA?! PANO?! SABIHIN MO SA AKIN! KASI KUNG ALAM KO DATI KO PA SANA GINAWA!"- sigaw ni Tamara sa lalaki at agad itong napatakbo palayo.

Para namang natauhan si Sevit sa mga sinabi ng dalaga.
Bahagya siyang nakaramdam ng pagsisisi..

" Pano nga ba?"- tanging naibulong ni Sevit sa sarili niya at napasabunot na lamang sa kanyang buhok.

-nana💭

SEX DOLL NAMED TAMARATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon