051 | narration

205 19 11
                                    

Bae Eunkyung
perspective

"Do you still like me?"

Ayan ang bumungad na tanong sa akin pagkarating ni Minjun dito sa Chojun Park. We met up, after he announced recently that he like Somi noona rather than me. Sabi ko na nga ba madali niya akong mapapalitan agad, dahil hindi talaga ako ang nakalaan para sa kaniya. He got the wrong timing, yet the wrong person.

Three years ago when he started to like me, chasing me as if he's been crazy; love is like a drug, it makes anybody crazy.

Parang siya lang.

I rejected his confessions, continuously kahit na alam kong nakakasakit na ako ng damdamin. Why is it needed to return my feelings if in the first place, I never liked him?

Because I was scared of him. Matagal na akong natatakot sa kaniya, eversince he was involved in illegal drugs. Natatakot ako na baka balang araw, may mangyaring hindi maganda. I just don't really like his doings.

"No, I don't like you, kahit kailan hindi ako nagkagusto sa'yo. I'm sorry for saying this to you, pero I think hindi ako ang babaeng para sayo. Kung si Somi noona lang naman ang para sa'yo, edi go for it, fight her 'til the end, but please don't be a fool, don't chase me if you have another girl for you to like. baka mamaya magalit pa siya sa atin at sabihing pinapaasa mo lang siya. At kung sasabihin mo lang namang mahal mo pa rin ako, mas mabuti pang--"

"D*mn it! I love you so much!"

My eyes widened when he suddenly pulled my wrist and kissed me passionately. I didn't respond, pinilit kong pumiglas pero malakas talaga siya kaya wala ring nagawa ang katawan ko

No, this is wrong...

No way...

pero isa lang ang nasasabi ko.

I actually like his kisses.

Hindi ito ang first time na hinalikan niya ako, he kissed me before but I slapped him really hard. But why am I responding? What the f*ck am I doing?

This is a mistake...

Nakakuha ako ng pagkakataon para sipain siya sa ano niya. Ano na lang magiging reaction ng kuya ko kapag nalaman niya ito?

Tutol pa naman ang kuya ko, sa pagcoconfess sa akin ni Minjun ng feelings niya. Magkaibigan sila simula pagkabata, pero nang nalaman niyang may gusto si Minjun sa akin, nagsimula na siyang maging istrikto at sinimulan na niyang iwasan si Minjun nang nalaman niya ang mga maling ginagawa nito sa sarili niya.

Nang makalayo na ako sa kaniya, I was about to slap him back and forth, but it's too late, Somi noona stood with a blank expression on her face. Hindi ko ba alam kung gusto rin ba niya si Minjun, o nagseselos ba siya? o sadyang gano'n lang talaga ang reaksyon niya.

Minjun turned around to see Somi noona. He froze at the moment, ni hindi siya makapagsalita nang makita niya ito nang nakakunot ang noo. She's expressionless, which is very rare for her.

"S-Somi... Let me explain," Minjun made a petition, but Somi didn't have to answer him.

"Okay lang, siya naman talaga mahal mo eh. A-ano pa bang magagawa ko?" her voice sounded bitter.

"No--"

"But you obviously love her, di mo ba alam? You're just playing with my feelings!" Somi noona just smiled painfully after she screamed the last sentence right through his face. Siguro nga umasa siya na magugustuhan din siya ni Minjun. Bakit ba kasi siya nagkakagusto sa akin? Di pa ba sapat ang salitang 'hindi kita gusto' sa kaniya? Paninindigan niya ba talaga kung ano ang totoong nararamdaman niya sa akin?

I don't even know.

Siguro nga, he genuinely had lingering feelings for me. However, I couldn't return his feelings kahit na ipilit ko pa. Hindi ko talaga siya nagugustuhan, I'm really sorry, Minjun.

Somi noona exited the scene silently as the breezes of air becoming colder, while Minjun stared at nowhere, definitely losing his absense.

pick up lies ╱ bae jinyoungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon