pick up lies ╱ bae jinyoung

056 | narration

Bae Eunkyung
perspective.

All I could hear right now,

is the sound of the c5 bomb near my destination.

But it didn't explode.

Nagising ako, naramdaman ko ring basa ang aking mukha. I was crying, I thought I will die this day, pero hindi pala. Akala ko mangyayari na ang katapusan ko.

"Good evening, Eunkyung." Ngayon ko lang nalaman na naka-blindfold ako. Ang huli ko lang natatandaan ay tinakpan ako nung kahinahinalang lalaki kanina ng nakakasulasok na amoy, kaya ako nakatulog, and then next thing I knew, nandito na ako, sa isang lugar na ang init. Hindi ako makagalaw dahil sa higpit na pagkakatali sa wrists ko. Wala akong ka-ide-ideya kung sino gumawa sa akin nito.

Please help me...

Baejin oppa, please help me...

I was begging for someone to help, I did even scream, cry out and shouting a thousand words of 'help me'.

"Hindi ko alam kung bakit niyo sa akin ginagawa ito, wala akong ginagawang masama, walang-wala talaga...Please pakawalan niyo na ako, please..."

"Do you think you'll escape on this place?  Well, welcome to hell, Eunkyung." parang pamilyar ang boses na iyon, sobrang pamilyar.

"Actually, Baejin knew that you're here, ililigtas ka naman ng kuya mo diba? kung magagawa mo nga lang." she sounded sarcastic. Inaalam ko kung sino siya, kung ano ba talaga ang pakay niya sa akin, kung bakit ang inosenteng katulad ko ay nadamay dito. Napabalikwas ako when she said my brother's name.

"Ililigtas ako ni Kuya! Ililigtas niya ako!" pinilit kong pumiglas, even though I can't see anything. Hayop sila, bakit nila ginagawa sa akin 'to?

"Good thing at palpak ang c5 bomb na nakatanim dito. Gusto mo sunugin na namin 'tong basement para patay ka na?"

"At saka sino ba yung tangang nagbigay ng palpak na c5 bomb! Can someone tell me who planned this piece of sh*t?!" she yelled, making my ears deaf.

"Chill, Misha. Di pa diyan nagtatapos ang lahat."

My eyes widened nang may maramdaman akong panibagong c5 bomb sa kandungan ko. Kung kanina sa ilalim ng upuan ko, ngayon naman, sa kandungan ko, which make me more nervous. Paano kung totoo talaga ito? P-Paano talaga?

P-paano na mga pangarap ko? Hindi na lang ba matutupad iyon lahat?

Mas lalo akong humagulgol ng iyak, walang tumutulong sa akin. Lahat sila, mga hayop. Baejin oppa, please help me...please, ayoko pang mamatay...

"1 minute,"

"30 seconds,"

"20 seconds,"

"10 seconds,"

"ten, nine, eight, seven, six, five, four, three, two, o---"

The sound of a c5 bomb finally stopped, doon na lumuwag ang dibdib ko.

Maraming salamat, kung sino man ang nagligtas sa akin.

But,

I heard the sound of shooting bullets. Naiingayan ako, narinig ko rin ang boses ng isang pulis.