pick up lies ╱ bae jinyoung

080 | narration

Bae Jinyoung
perspective

I'm here at Chojun park, I was waiting for her, for her answer.

It's already 10:10 am, tinatawag namin 'tong naega hosh time dahil kay Soonyoung-nim. Ito talaga 'yung time ng pagkikita namin ni Kris.

I want to know her side.

Pero hindi pa rin siya dumadating hanggang ngayon, which makes my heart more nervous. What if she didn't arrive? Paano kung papaasahin niya lang ako sa huli?

Oh 'come on, Baejin, believe her.

Naniniwala akong pupunta siya dito at sasabihin niya ang nararamdaman niya, na kung paano siya nabuhay nang wala ako sa piling niya, na kung mahal na mahal niya ba talaga ako, and last, I want to hear atleast four words from her.

I still love you.

I smiled at the thought of that. I watched the clouds passing through above. Medyo masakit lang 'yung araw na tumatama sa aking balat, but I won't even mind, sanay naman akong nasasaktan. Nagmula pa noong nawalay si Eunkyung sa akin dahil lang sa kabaliwan sa akin ng Misha na 'yon. Sana makulong na lang siya, para magkasama na sila ni Minjun sa kulungan. I wish that the law here should improve instead of not imprisoning the minors who have done killing.

I want to see Eunkyung, gusto ko siyang makita at mayakap. After almost 4 months of not seeing my little sister, the december month wasn't a miracle anymore. Dahil 'ayun 'yong buwan kung kailan siya mismong muntikang napatay. Kung kailan siya pinahirapan ng Ahn Family. Hinding-hindi ko talaga sila mapapatawad...

Akala ko talaga patay na siya, akala ko talaga pinatay na talaga siya nang tuluyan...

Hindi ko alam kung paano siya nabuhay, siguro nga malakas talaga ang kapatid ko at nakayanan niyang makatakas sa mga Ahn Family. I always remember what happened before, noong pinagsabihan ko siyang huwag nang magbuhat ng mabibigat na bagay, and because of that, she started to hate me dahil sa hindi ko pinagkakatiwalaan ang kakayahan niya. She even cried, she was immature that time. Gayunpaman, nagmula noong makatanggap siya ng confession from Minjun, tinanggihan niya ang lahat ng iyon. As if she would accept them all kahit na wala siyang nararamdaman sa lalaking iyon.

Dahil na rin siguro sa nalulong sa ilegal na droga si Minjun. I don't really understand him, hindi ko alam kung bakit nakuha niya pang makipagbasag ulo despite of being a wealthy one, baka na rin sa epekto ng droga sa katawan niya.

Kasama na doon ang kapatid niya, on the contrary, na patay na patay sa akin. Niligtas ko lang siya, nain-love na agad sa akin? Real quick.

Tanaw ko na sa malayo si Kris, she was wearing a faded pink and white dress na may roses. Simple but very cute. Also her hairstyle was sort of a messy bun, pero hindi magulo. Ano daw Baejin?

Agad siyang lumapit sa akin, she sat beside me.

Today was supposed to be our wedding, but I already quitted. Pagod na akong nagkunwari sa kaniya. Ayoko na talaga sa kaniya, sukang-suka na ako sa kapraningan niya. Ni pati kaibigan ko nga, ayaw sa kaniya, eh. Sino ba namang magkakagusto sa isang haliparot na naninira ng relasyon?

"Kris, you're so beautiful..." I said but enough to heard my praise towards her.

"Thank you," she responded.