pick up lies ╱ bae jinyoung

070 | narration

Bae Jinyoung
perspective

Misha departed first to buy books, ayon kasi ang hilig niya talaga, ang pagbabasa ng libro.

When I saw Kris earlier in boutique, gusto ko siyang makausap, gusto ko hilahin ang kamay niya kanina para tanungin kung nakamove-on na ba siya sa akin, o sadyang iniiwasan niya lang talaga ako kasi ayaw na niya akong makita.

Actually, I still love her, so freakin' bad.

Hindi ko mahal si Misha, pinilit ko lang magpakasal sa kaniya kasi para sa kapatid ko, si Eunkyung. Gusto ko siyang makita at mayakap, at masabi sa kaniya na miss na miss na miss ko na siya, na natutuwa ako na hindi talaga siya pinatay ng Ahn Family, ni Minjun. Can I call myself an idiot for not saving her?  Kasi, ang isang tunay na kapatid, gagawin niya ang lahat para sa kapatid niya, dahil tuluyan na siyang mawawalan ng mahal sa buhay kapag hindi niya ginampanan ang tungkulin niya.

Pero anong magagawa ko?

Nangyari na 'to, eh.

I already broke up with Kris, I was the reason of her unlimited crying, I was the reason of her broken heart.

Gusto kong lumapit sa kaniya at paulit-ulit na sabihin sa kaniya ang salitang 'sorry'. I don't care if I'll look stupid, mapatunayan ko lang na humihingi ako ng kapatawaran na sobra ko siyang nasaktan, na hindi dapat siya nagdudusa ngayon nang dahil sa akin, sa kagaguhan ko. I don't know if she would have the guts to forgive me, but I hope she could do it.

I want her so bad, I don't want anybody to touch or kiss her.

I'm getting jealous at the moment.

When I saw her ex-suitor kissed her forehead, my blood started to boil. Tanaw na tanaw ko sila dito sa labas ng Jollibee, ni hindi ko alam na dadalaw pa pala 'tong ex-suitor niya, and I know he still have lingering feelings for her that he hadn't said before, maybe he got rejected. Poor him.

Nang papalabas na siya ng Jollibee, agad ko siyang iniharap sa akin at agad na sinapak siya sa mukha.

"How dare you kissed her!" sigaw ko. Walang emosyon na humarap siya sa akin. I don't fcking care, I just want him to know that the girl she just kissed a while ago was my girl, at wala siyang karapatang manligaw kay Kris, dahil magkakabalikan pa kami.

"Hoy huwag kang bida-bida diyan, daig mo pa ata si Jollibee, eh." tinuro niya pa yung Jollibee na stand. Lumapit lang ako sa kaniya at hinigit siya sa kwelyo, even though he's taller than me.

"Bata, nakakalimutan mo bang mas matanda ako sa'yo ng limang taon? Kaya tawagin mo akong Kuya Joshua or Pader Hong na lang 'pag w--"

"Wala akong galang, eh. Sorry for being rude." I smirked.

"Aba't--matawag nga si Minhyun at pagkumpisalin 'tong batang 'to. Hindi marunong gumalang sa matatanda, eh." I heard him whispered, inirapan ko lang siya.

"Kaano-ano mo ba si Minhyun hyung?" tanong ko tapos ay binitawan ko na 'yung kwelyo niya.

"Katrabaho ko siya sa simbahan, bakit?" tumango lang ako. Siya pala 'yung pari na madalas nagmimisa doon sa simbahan malapit sa dorm namin.

"Break na daw kayo, ah? Congrats!" inaasar ba ako nito?

"Huwag mo nga akong asarin diyan!"

"Well, for your information, liligawan ko ulit si Kris, kasi hindi niya deserve ang katulad mong sasaktan lang siya sa huli." he seriously said, wiping blood from his cracked lips. Ngayon ko lang napagtantong napalakas pala ang pagkasapak ko sa kaniya.

Napatiim ang bagang ko.

"Hindi ako papayag na maagaw siya ulit sa akin, hindi ako papayag na ligawan mo siya."

"Then why did you chose to hurt her? Hindi mo ba alam na sobrang sakit na 'yung dinadanas na ngayon, ha?!" sinigawan niya ako.

"G-ginawa ko lang 'yon, dahil sa kapatid ko, ayoko siyang masaktan, ayokong masaktan si Eunkyung. Mahal na mahal ko siya, gano'n din si Kris, but I end up hurting her in the end, and I felt sorry 'bout that. Hindi ko ginusto ang nangyari, hindi ko siya gustong saktan. N-Nagsisisi nga ako, eh. Kasi kahit may kasama na akong iba, siya pa rin 'tong iniisip ko, siya pa rin ang tinitibok nitong puso ko." tinuro ko ang puso ko. Nakatulala lang siya sa'kin, ni hindi siya makapagsalita ngayon.

Mayamaya, tumango na lang siya.

"Babe!"

"Joshua?"

My eyes widened nang makita ko sa magkabilang direksyon namin sina Misha at Kris.

"Babe, what are you doing here? Let's go--"

"Sige na, mauna ka na sa labas, may kakausapin lang ako."

"Pero--"

"Sige na Misha, mauna ka na sa labas ng mall, may kakausapin lang ako." I answered.

"Ano ba 'yan, Joshua. Ikaw naman kasi, eh." narinig kong sabi ni Kris, habang pinupunasan ang labi ni Joshu--I mean Joshua hyung, na mas matanda pa sa akin ng limang taon.

"Okay lang ako, huwag mo na akong alalahanin." he simply responded while chuckling.

"Tara na, dadalhin muna kita sa loo--"

"Kris, can we talk?"

I stopped her from bringing him to somewhere.

"A-Ahm..." tanging sambit niya, she's not looking right into my eyes. Does it mean she's practically avoiding me for about 2 weeks?

Nakamove-on na kaya siya sa'kin? Bakit ang dali naman yata niyang makamove-on sa akin? Gano'n niya ba talaga ako madaling kalimutan after one years of sharing hugs and kisses?

Nilingon niya si Joshua hyung, he simply puckered his lips and nodded. Alam na siguro niya ang ibig niyang sabihin.

"Go for him, huwag mo na akong alalahanin, ipapagamot ko na lang kay Cheol hyung." ngumiti siya, showing his complete teeth. Kris smiled at him as well. Sana ako na lang si Joshua hyung, na ako sana 'yung nginingitian niya ngayon.

Naglakad na siya sa akin, hinila ko ang wrist niya at sumunod siya sa direksyon na tinatahak ko.

🌽♡🌽

ang bait ni juswa dito i kennat 😍

mag-intay lang kayo babalik din si baejin kay kris 😂