055 | narration

204 18 22
                                    

third person
perspective


Misha went to her stepfather's room, she was called for a conversation.

Tahimik niyang binuksan ang pintuan, ayaw kasi ng stepfather niya ng maingay na pagkakabukas ng pintuan. Atleast have a respect when entering his room, silence is also a must.

"Pa? Bakit po?" Misha asked, with a nervous look on her face.

"Did you already called your brother? About your friend Eunkyung?"

"Opo pa, everything is already settled. Sinabi ko na rin na dalhin niya si Eunkyung sa basement niyo sa Gangnam-gu." Misha answered with full of respect on her stepfather. Kung wala lang ang taong ito, malamang mamamatay na sila sa gutom ngayon dahil na rin sa mga pangunahing gastusin, besides, her and Minjun's parents already divorced. At hindi na iyon maibabalik pa.

"Don't worry, Misha. We won't kill her, a little torture will do, in able for Baejin to finally accept your arrange marriage." Her stepfather clears his throat.

"You may leave, please tell Minjun to speed up his work."

🌽🌽

Meanwhile,

Minjun's looking around blankly, hindi niya gustong kidnapin si Eunkyung, his long-time lover, kahit hindi siya mahal nito. Kahit ilang beses na siyang nireject ng babaeng nakasakay sa likod niya.

♬ I try to find you, who I can't see
I try to hear you, who I can't hear ♬

Minjun realizes that he's completely an idiot. He blames himself that his parents divorced, dahil nga gago siya. Kasama ng papa niya. Ngayong namimiss na niya ang mama niya, at si Misha, he thought that chaos inside his will be disappeared soon. He has a weak heart, hindi sa lahat ng oras malakas siya. Minsan tumutulo din ang traydor niyang luha, minsan hindi niya alam ang gagawin niya. Minsan 'pag nakikita niya ang family pictures nilang magkasama, na-realize niya ang pagkukulang na kailangan niyang mapuna, sa mga kasalanang nagawa niya na sa tingin niya, wala nang pag-asang patawarin pa ng Maykapal. Sa isang iglap, lahat ng taong nakapaligid sa kaniya, unti-unting nawawala.

Pero ang totoo niyan,

Imposibleng mabalik ang dati, never. Past is past, all we can do is to pray, hoping for forgiveness, but the pain won't be able to forget. It is located inside our heart and mind, kahit anong gawin mong pagkalimot sa nakaraan, hindi pa rin ito nagagawa. But forgiveness will do.

Just because of one thing, the one family broke.

Sinisisi niya ang sarili niya, dahil kung hindi niya sana nagawang makipagbasag-ulo, magdroga, gumawa ng mga ilegal na bagay, edi sana buo pa sila ngayon. Kahit na hindi niya talaga gustong magdrama, sa totoo lang, ang hirap magkaroon ng broken family. Kahit na may iba pang dumarating sa buhay mo, na magmamahal sa'yo, still the past was the most painful and has the best bittersweet happy ending when it comes to circumstances.

♬ Then I started to see things I couldn't see
Hear things I couldn't hear
Because after you left,
I received a power I didn't have before

pick up lies ╱ bae jinyoungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon