İÇİMDEKİ SEN

6.BÖLÜM "ÜVEY KIZ KARDEŞ"

Multimedya: Asya SOYKAN

Başını hafifçe arkasına çevirdi ve dönüp bakışlarını gözlerime dikti.

"Bundan o kadar emin olma Asya" yüz hatları alaycı bir ifadeye bürünmüş dudakları kibirle kıvrılmıştı.

"İlk günden senin derdin ne?" diye sordum kollarımı göğsümde birleştirip.

Özge'den ilk günden haz etmemiştim. Bakışları beni oldukça rahatsız etmişti ama tatsızlık çıkmaması için alttan almam gerekiyordu. Üstelik evimize misafir olarak gelmişti.

Özge'de kollarını göğsünde birleştirdi " Bir derdim yok Asya sadece benimle ters düşmemen gerektiğini söylüyorum."

Karşılık verecekken kapının açılmasıyla duraksadım.

"Kızlar?" diye sorarcasına bakan annem ikimizin üzerinde bakışlarını gezdirdi. "Bir sorun mu var?"

Zoraki şekilde gülümsedim "Yok anneciğim bizde yanınıza geliyorduk."
Ardından Özge'ye çevirdim bakışlarımı o da bana bakıyordu.

"Değil mi Özge?"
"Evet"
Annem gülümseyerek "O halde hadi bakalım kahvelerinizi soğutmayın" dedi.

Annemle birlikte salona doğru ilerledik. Özge babasının yanına ben de tekli koltuğa oturdum.

Sehpanın üzerindeki kahvemi alıp yavaşça yudumladım.

Sesimi düzene sokmaya çalışıp boğazımı temizledim.
"Nasıl tanıştınız?" diye sordum kahvemi sehpanın üzerine koyarken.

Annem ve Turgay Bey bana bakıp birbirlerine çevirdiler bakışlarını. Tebessüm ederlerken mutlulukları gözlerine ulaşmıştı.

"Üniversiteden tanışıyoruz ben işletme okurken annen öğretmenlik okuyordu. Ortak arkadaşlarımız vardı onlar sayesinde tanıştık aslında bir nevi" deyip kahvesinden yudum aldı Turgay Bey.

Ardından devam etti "Üniversite bitince araya kopukluk girdi. Annen evlendi ben de evlendim. Öğrencilik yıllarımda kullandığım telefon rehberi defterini bulduğumda annenin numarasını gördüm arayıp halini hatrını sordum. Ardından buluşma ayarlayıp kahve içtik." dedi bana bakıp.

"Önceden tanışıyordunuz yani?" diye soran Özge'nin kaşları havalandı.

"Evet kızım. Bir süre konuşmaya devam edince.." deyip duraksadı Turgay Bey.

Tek kaşımı kaldırıp sorarcasına baktım. Özge'nin de aynı şekilde merak ettiğini tahmin edebiliyordum.

Bakışlarımı farkeden Turgay Bey dudaklarına hafif bir tebessüm yerleştirdi.

Bakışlarını anneme çevirip gözlerini annemin gözleriyle buluşturdu.
Annemin gözlerindeki mutluluk, sevincini dışarıya vurduğunun en bariz kanıtıydı.

"Sonra...Meltem'e karşı içimde farklı duyguların oluştuğunu farkettim bu arkadaşlıktan öte birşeydi" dedi ve annemden bakışlarını çevirip bize baktı.

"Ne zamandan beri görüşüyordunuz?" diye sordum düz bir sesle.

"Yaklaşık bir buçuk aydır kızım" dedi annem bana bakarak.

"Anladım" dedim sessiz bir tınıyla.

Turgay Bey kahvesini bitirdikten sonra sehpanın üzerine bıraktı.

"Ellerine sağlık Meltem elinden kahve içmeyeli uzun zaman olmuştu" dedi gülümseyerek.

"Afiyet olsun" dedi annem gülerek.

"Güzelim kahveni içtiysen kalkalım artık" dedi Turgay Bey Özge'ye bakıp.
Başını hafifçe eğip saatine baktı "Saat geç oldu."

"Tamam" deyip Özge kahvesini sehpaya bıraktı. Ayağa kalkıp hole doğru yöneldik biz de onları geçirecektik.