İÇİMDEKİ SEN

8.BÖLÜM "İSTANBUL"

Multimedya: Burcu

Mavi ve beyaz gökyüzünde birleşmiş dans ediyorlar gibiydi. Güneşin ışıltıları ise onların dansını ihtişamlı kılıyordu.

Ecemgille vedalaşmamızın ardından uçağa bindik. Neden tek dört kişi olduğumuzu sorduğumda ise Turgay abi uçağın kendisine ait olduğunu söylemişti.

Annemgile baktığımda Turgay abi ile kendi aralarında konuşup gülüşüyorlardı. Özge ise gözlerini pencereye dikmiş gökyüzünü inceliyordu.

Bilmediğim ve alışık olmadığım bir şehirde nasıl yaşayacağım doğrultusunda en ufak bir fikrim yoktu. Bu düşünceyle kalbim burkulduğunda düşünmemeye çalıştım , er ya da geç alışacaktım.

Annem İçin...

Yaklaşık bir saatin ardından uçak havaalanına indiğinde bavulumu alıp ileride duran jipe doğru ilerledim.

"Asya ben alayım bavulunu sen arabaya geç." deyip gülümseyerek bavulu aldı Turgay abi.

"Teşekkürler." dediğimde Turgay abi hem annemin elini tutuyor hem de bavulumu sürüklüyordu.

Jipin önüne geldiğimizde Turgay abi bagajı açıp bavulumu yerleştirmişti.

Jipi Turgay abi kullanacağı için sürücü koltuğuna oturdu. Özge'de ön koltuğa oturacağı sırada Turgay abi başıyla arka koltuğu işaret etti.

"Of baba ya!" diye cırlayan Özge hızla arka kapıyı açıp oturdu.

Turgay abi jipi çalıştırdığında annem ile birbirlerine tebessüm ederek baktılar ardından bakışlarını yola çevirdi.

Başını anneme çevirip sırıtırken dikiz aynasından bana baktı.

"Asya biliyor musun Selma hanımın yemekleri çok güzel bayılacaksın." dedi Turgay abi.

Annem başını camdan kaldırıp bakışlarını Turgay abiye çevirdi "Benim yemeklerimi beğenmiyor musun Turgay?" diye sordu hafifçe kaşını kaldırarak.

Turgay abi yüzünü buruşturarak "Yani Selma hanımın yemekleri kadar olmasa da güzel." dedi ve gülmemek için dudağını dişledi.

Onların bu haline gülmemek için dudaklarımı bastırdım. Turgay abinin annemi sinir etmek için yaptığı her halinden belliydi.

"Benim de tokatım güzeldir yemen için bir deneme yapabiliriz?" dedi annem sorarcasına.

Turgay abi bakışlarını yoldan çekip İrileşmiş gözleriyle anneme döndü "Kalsın karıcığım ilk günden dayak yemeye hiç niyetim yok," dedi.
"Bu arada sadece şakaydı mercimek çorbana bayıldım," diye ekleyip gülümsedi.

Karıcığım...

Babamında anneme böyle seslediği vakit gözümde canlandığında sessizce yutkundum.

Annem gülerek önüne döndüğünde Özge'de camdan dışarıyı izliyordu. Bakışları donuktu alışması için zamana ihtiyacı olduğunun farkındaydım.

Turgay abi freni attırıp jipi durdurdu "Eveet evimize geldik." dedi anneme ve bize bakarak.

Turgay abi ve annem kapılarını açtıklarında ben de kapıyı yavaşça açıp indim.

Yavaşça yürümeye başladığımda gözlerimi görkemli malikânenin üzerinde gezdirdim. Oldukça büyük ve lükstü çimlerin üzerindeki renkli çiçekler malikâneye ayrı bir hava katmıştı.

Annem Turgay abinin koluna girmişti. Özge ve ben de onların arkalarındaydık.

"Hoşgeldiniz Turgay Bey," deyip altı kişinin konfeti patlatmasıyla duraksadık.