Kin miydi bana güddüğün? Yoksa nefret mi bizi bağlayan birbirimize? Kalbim sesini ah bir işitebilse...
Kötüye gidiyor durum gün geçtikçe. İçinde BİZ olmayan boş bir çerçeve. Karşıyaka da kırık bir kalp ile. Koca Antep bile dar gelirken uzaya bırakmak kendini...
Yine daralıcam yine. Yetmeyecek uzay bile. Oksijenim tükenince kulağıma sesin gelince burnum kokunu iştince elin elime değince gözlerin gözlerime değince ve aniden bir patlama ile yere serilince. Anlayacağım ki hiç olmamışsın. Hastalık semptomlarımsın. Yalnızlığımın bekçisi mutluluğun elçisi. Kalbimin PORTAKAL ÇİÇEĞİ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAN KIRIKLARI
Lãng mạnkırıktı belki kalbim. yandı belkide canım. ama vazgeçmedim. geçemedim. çünki ne kadarda kırılsa kalbim. etrafımda hep CAN KIRIKLARI
