Kan korkuyodu nefesim. Buz gibiydi ellerim. Kırılmıştı kalemim. Acı kokan şiirlerim. Paramparça yüreğim...
Bunu bana sen ettin. Beni gözlerinden nasıl da sürgün ettin?
Gözler var üzerimde. Hepsi beni izliyor. Ama senin gözlerin hariç. Hepsi düşmemi bekliyorlar. Korka korka yürüyorum boş sokaklarda. Duvarlar gözlüyor beni. Yine onlara dayanıp ağlayacak mıyım diye...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAN KIRIKLARI
Romancekırıktı belki kalbim. yandı belkide canım. ama vazgeçmedim. geçemedim. çünki ne kadarda kırılsa kalbim. etrafımda hep CAN KIRIKLARI
