Wanneer mijn leven plots veranderde

Deel2

Ik zit nu in mijn5 de middelbaar in Amerika en vandaag kreeg ik een zeer mooi voorstel van mijn baas( Kevin ) hij wou een groep modellen naar Korea laten gaan om daar een samenwerking te doen met een Koreaanse brand( merk) hij vroeg mij of ik mee wilde gaan maar ik twijfel want ik zou dan mijn laatste jaar van het middelbaar in Korea moeten doorbrengen.

Ik had Korea altijd al mooi gevonden en wou er ooit eens naar toe gaan dus had daarvoor ook al snelcursussen Koreaans gevolgd maar ik dacht niet dat ik ooit echt daar ging naar school gaan. De samenwerking duurde ongeveer 2 jaar dus ik zou er wel ff moeten blijven.

Ik besloot het aanbod aan te nemen en Kevin legde mij uit naar welke school ik zou gaan en wat de uren waren van de fotoshoots. Ik ging er  normaalgezien wonen ik een appartement dat  zeer modern en mooi was ingericht. Wat ik wel leuk vond want ik had nog nooit in een appartement gewoont.

Voor we voor 2 jaar naar Korea vertrokken moesten we al een voorproefje gaan nemen van hoe het er zou aan toegaan. ookal was het nu nog vakantie en ging ik er dus nog niet naar school gaan. het voorproefje was maar voor 2 weken wat ik opzich nog leuk vond want dan kon ik al wat wennen aan de cultuur.

De dag van het vertrek naar Korea voor 2 weken:

Ik werd wakker van mijn wekker die afging ik zag hoe mijn koffers voor mijn bed lagen. Wat een spannende dag 😄. Ik had er veel zin om te vertrekken naar Korea.
Ik liep naar beneden en at een toostje met avocado ( modellen dieet😕) ik dronk snel nog een kopje koffie en ging naar de badkamer. Ik waste mijn haren en keek in de spiegel. Het zal raar zijn om in Korea rond te lopen want ik heb blond haar dat krult maar niet te veel net genoeg krullen om mensen te laten denken dat ik mijn haar Krul ze zijn dan ook verbaast wanneer ik zeg dat het natuurlijk is.en grote diepe donkerbruine ogen veel mensen zijden wel eens dat ze zo donker waren dat ze het verschil niet zagen tussen mijn Iris en mijn pupil. Ik glimlach en trek mijn kleren aan ( zie foto bovenaan)

Wanneer we met de groep aankomen in de luchthaven stappen we gelijk op het vliegtuig en voor we het weten zijn we in Korea.

De meeste van mijn vriendinnen konden natuurlijk geen Koreaans dus moest ik al het praat werk doen. 1 groot probleem: ik kon wel Koreaans praten maar ik vond het zeer moeilijk om de tekens te lezen. Toen iedereen zijn koffers binnen in zijn appartement had gezet wouden de meeste meisjes meteen uitpakken en hun kamer opmaken. Binnen een uurtje hadden we namelijk al de eerste fotoshoot.

Ik wou graag voor die begon nog een mailtje sturen naar mijn ouders en naar mijn vriendinnen in België. die ik wel een beetje miste. Dus liep ik door een straat gevult met cafés en restaurantjes. Ik ging een gebouw binnen dat leek op een café ik kon niet precies lezen wat er nog bij het woord café op het bordje stond maar dat boeide mij ook niet zo veel.

Ik ging aan een tafeltje zitten, pakte mijn Mac - book en begon met het schrijven van een mail naar mijn ouders. Toen ik opeens hoorde "hello can we take your order miss" het waren 3 jongens van ongeveer mijn leeftijd of ouder ze spraken tegen mij in brakkig Engels en hoewel ik Koreaans kon plaagde ik ze een beetje door in het engels te praten wat ze duidelijk niet zo goed verstonden. Ik zij dat ik graag een koffie zou hebben.

Ze knikten en vroegen of ze mijn jas mochten aanpakken. Ik twijfelde want voor de fotoshoot had ik niet zo veel kleren aan ik had enkel een blazer een zwarte bralet en een gescheurde jeans aan en natuurlijk een jas . Ik besloot dan toch maar om ze mijn jas te geven maar toen de jongens zagen wat ik aanhad begonnen ze in het Koreaans over mij te praten " Woow wat een mooi meisje zijden ze "ja moet je haar mooie ogen zien " en haar lichaam is anders ook niet mis greinsde een jongen" " ja zeker niet" voegde een andere er aan toe.

Wat zij natuurlijk niet wisten is dat ik ze gwn kon verstaan. Toen vertrokken ze om mijn koffie te gaan halen en schreef ik verder aan mijn mail voor mijn ouders. Wanneer ze terug kwamen met mijn koffie bedankte ik hen en vroeg waar de wc was dit keer deed ik het wel in het Koreaans. Hun gezichten trokken wit wanneer ze hoorden dat ik vloeien koreaans praatte. Het was hilarisch om te zien. Ze wezen mij de weg naar de wc en staarden mij nog wat suf na.

Toen ik terrug kwam van de wc stonden ze alle 3 aan mijn tafeltje toen ik wou gaan zitten hoorde ik ze alle 3 in koor zeggen "sorry "
Omdat we zo onbeleefd over je hebben gepraat. Ze buigen licht naar voren en durfde mij niet aan te kijken.ik lachte het is oké maar in het vervolg let je wel op met wat je zegt over een meisje oké
Ze knikten en lachten vriendelijk. Ik keek op mijn Gsm en zij dat ik moest vertrekken naar mijn fotoshoot. De jonges keken mij met grote ogen aan "Ah je bent een model" " ja dat verklaart veel" zijden ze nog terwijl ze mij van kop tot teen bekeken. Ik vertrok en beloofde de jongens van de volgende dag terrug te komen.

Nat de fotoshoot was ik uitgeput en keerde terrug naar mijn appartement waar ik eerst mijn koffers uitpakte en dan mijn mails verzond. Ik ging languit op het bed liggen trok een veel te grote trui aan en viel in slaap..

De volgende ochtend hadden we een vrije dag dus ging ik eerst bij de jongens gaan om een koffie te gaan drinken en dan zou ik gaan winkelen want ik was benieuwd naar de winkels in Korea. Toen ik het café binnenkwam stonden de jonges al op mij te wachten ze glimlachten en kwamen bij mij zitten. Toen vroeg ik me af waarom er eigenlijk geen meisjes hier werkte ik vroeg het aan de jongens en die lachte en vertelde mij dat dit een hoost café was.( een café met alleen "knappe"jongens ) nu begreep ik de tekens voor het woord café die op het bordje dat buiten stond geschreven waren.

Ik praatte met de jonges en we werden goede vrienden ik besloot ze mijn nummer te geven zodat we konden afspreken. Ze zijden namelijk dat ze mij een rondleiding zouden geven door de stad. Natuurlijk vond ik dat een goed idee. Daarna nam ik afscheid van de jongens en ging winkelen. Ik merkte op dat veel mensen mij nastaarden ik vond het een raar gevoel maar ja dat was ook geen wonder ik had blond golvend haar en zag er meer " vrouwelijk" uit dan de meeste mensen daar. Ik probeerde er mij niets van aan te trekken en winkelde rustig verder.