Vandaag was de dag dag ik zou vertrekken. Ik wist dat ik binnen een maand terrug zou komen maar toch voelde ik mij een beetje sip. Ik zou de jongens echt missen. Ik bracht mijn gedachten naar de positieve kant en zij tegen mezelf dat ik binnen een maand terrug kwam om hier dan 2 jaar te wonen. Ik keek er nu al naar uit.
Ik maakte mijn koffers verder en belde de jongens om afscheid te komen nemen. Na een paar minuten hoorde ik de bel al gaan en voor de deur volledig open was kreeg ik al 3 warme knuffels. De jongens waren verdrietig dat ik weg ging maar als ze me eidelijk hadden losgelaten. Vertelde ik ze dat ik over een maand terug kwam en dan 2 jaar zou blijven. Hun gezichten klaarden op en ze begonnen al druk met plannen te maken voor wanneer ik terug kwam.
Een beetje later zwaaiden de jongens ons na toen we het vliegtuig opstapte Terug naar huis....
Eenmaal in Amerika aangekomen had ik een vlucht geboekt om naar België terug te gaan voor 3 weken. Ik had toch nog vrij en ik moest ervan genieten zolang ik nog niet naar school moest. Ik was doodgelukkig wanneer ik mijn vrienden en ouders in de vlieghaven zag staan eindelijk weer in België dat was lang geleden. Ik omhelsde mijn vrienden en we zaten nog maar in de auto of ze begonnen mij al 101 vragen te stellen over hoe het was in America en in Korea.
Ik besloot een sleepover te geven bij mij thuis en we hebben de hele nacht door gebabbeld. De volgende ochtend aten we ons ontbijt en besloten dan om maar gwn terug naar huis te gaan want iedereen was dood moe omdat we een hele nacht door hadden gekletst.
Een paar dagen later moest ik naar en familiefeest waar ik van iedereen moest aanhoren hoeveel ik wel niet gegroeid was maar vooral hoe ik model zijn met school combineerde. En of ik in America we goede punten haalde. Ik toonde mijn rapporten en ze waren positief verrast. Ik ging bij mijn achternicht zitten die heel wat jonger was dan mij maar waar ik het beste me overeen kwam. We praatte veel over hoe zij ook graag naar Korea zou gaan ma ze nog te jong was. Ik stelde haar gerust en legde haar een paar dingen uit over de Koreaanse cultuur ze luisterde aandachtig. Daarna was het al laat dus gingen we naar huis.
Ik vond het heerlijk om terug in mijn oude vertrouwde bed te kunnen slapen.Na dat mijn weken ik België om waren ging ik terug naar America. Een week later zou ik dan weer vertrekken naar Korea maar deze keer voor 2 jaar. In de week die ik nog over had in Amerika deed ik mijn best om de Koreaanse tekens te leren wat natuurlijk niet lukte in zo en korte tijd maar ik probeerde de basis al mee te hebben. De rest van de week besteedde ik aan pakken en aan kleren kopen om mee te nemen. En natuurlijk ook gedag te zeggen tegen mijn school vrienden in America.
Als dat allemaal gebeurt was was het al weer tijd om terug te vertrekken naar Korea. Ik was zeer opgewonden een deed de hele vlucht geen oog dicht.
Ik de luchthaven stonden tae,jun kook en jimin mij op te wachten ik zag ze en rende hen te gemoet. Ik omhelsde hun stevig ze waren er duidelijk nogal door geschrokken. Maar lachten snel weer en hielpen me mijn koffers te dragen naar de auto. Ik ging samen met hen naar een restaurant waar we aten en ze mij een voorstel deden. Plots zij jun kook: zou je graag bij ons komen wonen. Ik schrok een beetje van zijn woorden maar zij dan "ons?"
Ja zij tae "we wonen samen in een groot huis hier niet zo ver vandaan samen met nog 4 andere jongens." Jimin voegde er nog aan toe dat ze die jongens kende van school en dat ze beste vrienden waren.Ik dacht ff na en zij dan" ja wrm niet" de jongens keken blij en zijden dat ze al een kamer vrij hadden gemaakt voor mij. En dat ze mij na het eten aan de rest zouden voorstellen. Ik knikte oké. Na het eten reden we tot aan een grootte moderne villa de jongens parkeerde de auto en zijden dat we er waren. Het huis was ongeveer even groot als mijn huis in België maar daar besloot ik niet over te beginnen. Toen ik binnenkwam zaten er zoals de jongens al gezegt hadden 4 jongens op de bank in de woonkamer. Ze stonden op en begroetten mij een voor een "hello my name is namjoun and I am the leader of this groop" zij een jongen ik lachte en zij dat hij een mooie Engelse uitspraak had maar dat ik ook Koreaans kon.
De volgende die zich voorstelde was Jin hij is de oudste van de groep en was duidelijk degene die de moeder rol op zich nam en meestal kookte. Dan had je j- hope hij was duidelijk de meest actieve van ze allemaal en lachte veel. Als laatste had je yoongi hij was redelijk stil maar was duidelijk wel een lieve jongen.
Nadat ik met iedereen had kennisgemaakt wees Jin mij de weg naar mijn kamer en toonde mij waar de badkamer was enzo. Mijn kamer was helemaal wit met mooie houten kasten. Ik mocht morgen samen met iedereen naar de winkel om decoratie uit te kiezen voor mijn kamer. Dat had namjoon voorgesteld. Ik leegde mijn koffers en zag dat ik een zak ombrak ik begon te stressen want de zak die ik niet vond had mijn slaapkleren in zich en ik was niet van plan om in mijn jeans broek te gaan slapen.
Tae klopte op mijn deur want hij had mijn gejammer gehoord toen ik hem uitlegde wat er was lachte hij en trok me mee naar zijn kamer waar hij zijn kast opentrok en mij een paar t-shirts en sweaters gaf. Hier kan je voorlopig in slapen tot je weet waar je je zak hebt gelaten. Ik knikte, zij Danku en liep dan naar mijn kamer want ik was moe van de lange dag. Ik trok een lange witte T- shirt van tae aan die tot de helft van mijn bovenbeen kwam ik lachte want het leek wel of ik een kleedje aan had. Ik pakte een short die ik gelukkig wel bij me had voor als ik wou gaan dansen. En dee kniekousen aan om toch maar geen kou te kreigen. Ik ging naar beneden om Slaapwel te zeggen tegen de jongens.
Die gaapten mij aan en keken hoe ik de trap af kwam. Tae was de enige die normaal deed hij lachte en zij dat zijn t-shirt wel een kleedje leek . Waarop de rest meteen reageerde en vroeg waarom ik tae zijn t- shirt aan had. Dus legde ik uit dat ik mijn zak met slaapkleren niet meer vond dus dat ik aan tae had gevraagd of ik iets van hem mocht gebruiken. Tae knikte.
Toen ik de jongens een voor een een knuffel wou geven omdat ik dat gewoon was als ik ging slapen ( Slaapwel zeggen en een knuffel geven) verstijfden ze het was dus duidelijk niet de gewoonte in Korea om iemand zomaar een knuffel te geven. Wat ik wel al had horen zeggen maar ik had daar natuurlijk niet aan gedacht.
Ik lachte verlegen naar de jongens en zij dat ik er nog moest aan wennen dat Korea anders is en legde uit dat ik normaal altijd al mijn kamergenoten een knuffel gaf. Ze snapte het en stelde voor om het ook te doen maar wel alleen thuis want als je dat op de straat doet zullen mensen raar naar je kijken zij yoongi ja zij j- hope normaal doen alleen koppels dat in Korea. Oww zij ik dat wist ik niet. Maakt niet uit zij jimin en gaf mij een knuffel we zullen er vanaf nu een gewoonte van moeten maken. Oké zij ik en knuffelde daarna alle leden en zij Slaapwel.
JE LEEST
Wanneer mijn leven plots veranderde
RandomIk ben Alice een meisje van 18 ik ben een model en op een of andere manier zit ik nu in een huis vol jongens aan de andere kant van de wereld... Wil je weten hoe ik dat nou weer voor elkaar heb gekregen lees maar.. Hallo iedereen ik hou heel veel va...