I Miss You | Finn Wolfhard

22

elimden tutarak beni dışarı çıkarmaya çalıştılar.. Jack ve Sadie elimi tutup beni çekmeye çalışıyodu ama ben elimi Finn'in eline değdirmek için ileri atıyordum kendimi..arkamdan Wyatt'ın sesi geldi ağlayarak konuşuyordu..

-Mira,biz de kötüyüz,perişanız..zorlama bizi hadi gel!

ağlayarak geri geri geldim Jaeden hemen bana sarılıp başını başıma koydu ve ağlamaya başladı.. geçecek diyordu kulağıma.. geçecek,bir gün bunların hepsi bitecek ve biz bu anımıza güleceğiz.. geçecek diyordu
o an onun haklı olması için 1000 kez dua ettim..şu kapıdan Finn'in çıkmasını görmek ve ona sarılmak..onun elini tutarak uyumak..kıvırcık saçlarını koklamak.. o kadar istiyordum ki..şu lanet hastaneden çıkmayı!! o an aklıma elindeki yazı geldi ve hemen Baran'a whatsapp'dan mesaj attım

-hastanenin önüne gel

-tamam

ben biraz hava almalıyım diyerek bahçeye indim ve soğukta Baran'ı beklemeye başladım.. 10 dakika kadar sonra gülümseyerek gelen Baran'a tip tip bakıyordum..

-selam bebeğim

-ne istiyosun bizden..?
dedim oldukça soğuk bir sesle

-sadece,seni istiyorum Mira. sadece seni istiyorum..ondan ayrıl ve bana gel..sonrasın'da herkes mutluluğa erer..

-eğer Finn'i bırakacağımı düşünüyorsan..avucunu yalarsın

-bak,onun iyiliğini istersen bana gelirsin.sana bu kadar söyleyebilirim Mira..şu haline bak! gözlerin şiş,onun kolları kanıyor ve belki..

-bende sana şu kadarını söyleyebilirim orospu.. Finn'i asla ve asla bırakmayacağım..onun uğruna ölürüm gerekirse ,savaşırım..onun saçının teline zarar verirsen seni diri diri gömmeden önce siker sonra gömerim.şimdi bizi rahat bırak piç yoksa bırak Finn'in adını ağzına almayı bırak F bile derken o ağzını kırar siker sonra bizim çocuklara yem ederim..

-bana uyar,bebeğim
dedi ve uzaklaştı..

çıldıracaktım o an yanıma Jack geldi.

-biriyle mi konuşuyordun?

-yok,yani hayır..

-anlıyorum,Mira..o kadar anlıyorum ki seni..kahretsin be. Finn benim için çok özel,anlatamayacağım kadar..fazlası ile.. ve seni hiç düşünemiyorum,bunu sana neden yaptığını
dedi üzgünce bakarken..

kollarımı birbirine kavuşturup gökyüzüne baktım.. yıldızlar parlıyordu,ay gülümsüyordu gece gece.. ama bir şey eksikti..yani bir yıldız eksikti,ve her yıldız elele tutuşmuştu..ben evrendeki eli son..yani boş olan yıldızdım..o elin sahibi şu an benim kalbimde idi.. ve ben kalbimin,elimin tek sahibine bunu yapan kişiye bunun bedelini ağır bir şekilde,ödetecektim..