Ερωτεύτηκα??

Κεφάλαιο 17

Αχιλλεας Pov

Τι κανω εγω τώρα??  Φιλάω την Βανα.... Το μαντεψατε.... Μαλακά φιλάει ωραια.... Αλλα ειμαι player.... Δεν γίνονται αυτά τα πραγματα...... Ομως στο θεμα μας τώρα.... Τι θα κανω τώρα???  Ωραια της ειπα να με φιλήσει αλλα τωρα τι???? 
Να μαλακά... Έπιασα τον εαυτό μμ να μουτζονεται... Ξεκολλησα με την Βανα και προσπαθούσαμε να βρούμε της ανάσες μας........
Β: Αχιλλεα τι πρόκειται να κάνουμε.??? Αντε εγω σε φιλησα τώρα ομως????
Α: δεν εχω ιδέα. Της ψιθυρισα...
Β:μμμμμ.... Δεν ξρ.. Δεν μμ ρχεται κατι
Α: που αυτος ο μαλάκας τωρα??
Β: μην φωνάζεις... Ειναι λιγο πιο δίπλα...
Α: την βαψαμε θα μας βρει......... Καθόμουν σκεφτικός ομως τπτ δεν μμ ερχόταν.... Όσπου βλεπω την Βανα να πηγαινει προς τα κάγκελα του σχολείου..
Α: εεει  που πας??
Β: την κανω..... Πήδηξε ευκολα τα κάγκελα και αρχισε να περπατάει γρήγορα....... Και εγω καθόμουν σαν μαλάκας και κοιτούσαν τον κωλο της... Ελεος σε τέτοιες στιγμές βρισκω και εγω..... Πήδηξα και εγω και την εφτασα
Α: καλο πάντως...
Β: ποιο???
Α: το σχεδιο σσ για δραπέτευσή....
Β: γτ ποιος σσ ειπε οτι ξεφυγαμε.... Θα μας ξανά βρουν...
Α: αυτο το γνωρίζω και πολυ κλ μάλιστα......... Εγω ομως τωρα πρεπει να φύγω.. Ειπα και εξινα αμήχανα τον σβέρκο μμ...
Β: καταλαβα η συμμορία Εεε?????
Α: Νν κλ καταλαβες...
Β: γτ πρεπει να πας??  Ειπε και πήρε ενα λιγο αγριεμενο ύφος.......   
Α: πρεπει να παω να ξεκαθαρησω τα πραγματα..
Β: οκ..... Γεια... Ειπε και έστριψε απο ενα στενάκι....

Βανας Pov
Σιγά μην παω μαζί του....... Με φιλαει  και μετα φεύγει....... Έστριψα απο ενα στενάκι..... Τωρα θα παω σε ενα καταπληκτικό μέρος... Μετα απο λεπτα περπατηματος.... Εφτασα Ανέβηκα τα πέτρινα σκαλιά.... Και εφτσα στην ταράτσα...... Νν ήρθα στον παράδεισο μμ... Μην νομιζεται κάνα καταπληκτικό μέρος... Σε ενα εγκατελιμενο εργοστάσιο ήρθα.... Εδω έρχομαι συνήθως για να ηρεμω και να σκεφτω..... Η θεα ειναι μαγευτική.. Πήγα εκατσα... Και κρέμασα τα πόδια μμ εξω απο τα κάγκελα και σκεφτόμουν....... Είχε πια νυχτώσει.. Οταν το κινητό μμ αρχισε να δονηται... Το σηκωσα.....
Β:παρακαλώ...
Α: ΒΑΝΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ??
Β: ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ.... ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ...
Α: ΒΑΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.. ΞΕΣ ΠΟΣΟ ΑΝΥΣΥΧΩ...  ΠΕΣ ΜΜ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ???
Β: σε ενα εργοστάσιο γτ?? 
Α:ΦΥΓΕ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ...
Β: γτ???
Α: Βανα έρχονται...
Β: ποιοι??? 
Α: ο Μιχάλης και ο Αντρέας... Σε βρικανε..... ΦΥΓΕ...!!!!!...
Το Έκλεισα και αρχισα να τρέχω σαν μανιακη..... Βγηκα εξω και έτρεχαν στους δρόμους... Λιγο ακόμα ήθελα για να φτάσω στο σπίτι μμ.. Οταν ο Μιχάλης μ αρπάζει τα χέρια μαζί με τον Αντρέα... Μα πως με βρικαν.??? Άρχισαν να με τραβαν σε ενα μαυρο τζιπ .... Εγω αρχισα να φωναζω βοήθεια αλλα αυτοι μμ έκλειναν το στόμα.. Ηρθε η ωρα να δρασω τι box παω?? Τραβάω το ένα μμ χέρι με δυναμη  και ρίχνω μια δυνατή μπουνιά στην μάπα του Αντρέα και μια γόνατος στα ****του Μιχάλη.... Και άρχισα να τρέχω γρήγορα......... Εκεί που χαλάρωσα λιγο ενα χερι με τραβάει πίσω απο εναν κάδο σε ενα στενάκι..
Β: ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! Μου έκλεισε το στόμα
Α: ηρέμησε εγω ειμαι....
Β: Αχιλλεα τι κανεις εδω???
Α: με άφησαν να φύγω απο την συμμορία δλδ έτσι ειπαν..... Αλλα εσύ εισαι σε μεγαλο κίνδυνο... Δεν θα σταματήσουν εαν δεν σε σκοτώσουν.... Εσύ..?  Εισαι κλ????
Β: με πιασανε... Αλλα τους ξεφυγα.. Και τωρα με κυνηγάνε...... 
Α: πρεπει να προσεχείς.... Σε παρακαλώ........ Ειπε και μ εκανε μια αγκαλια.... Βύθισα το κεφαλι μμ στο βαθούλωμα του λαιμού του και άφησα τον εαυτό μμ να χαλαρώσει.... Ειμασταν αγκαλια αρκετή ωρα... Οταν άκουσα ενα μπαμ... Και την φωνη του Μιχάλη.....
Μ: μαλακισμενη βγες εξω.... Εαν σε βρω την ΓΑΜΗΣΕΣ....... Ελα παραδω σου πριν σε βρω εγω...   Και μετα δε θα ξες που να κρυφτεις.... Τρόμαξα και εβγαλα το κεφαλι μμ απο τον λαιμό του...
Β: τι κάνουμε τώρα??  Του ψυθιρισα...
Α: πηρα ενα καινουριο πράγμα... Το οποίο θα μας κανει αόρατους (δεν υπάρχει αυτο το πράγμα... Να ξέρετε) Β: τι??? Υπάρχει τέτοιο πράγμα??? Και σηκωσα το ένα μμ φρύδι....
Α: Νν λοιπον αγκάλιασε με παλι.......
Β: οκκκκ... Τον αγκαλιασα παλι και αυτος  με έσφιξε πανω του... Σηκωθηκαμε πανω -ακόμα αγκαλιασμενοι - και με κόλλησε στον τοίχο πάτησε το μηχάνημα αλλα εγω δεν καταλαβα αν εξαφανιστηκαμε..... Όλα φαίνονταν όμοια...
Μ: λοιπον πουτανα... Σε μυριζω εισαι κοντα..... Ηταν ακριβως πίσω απο τον Αχιλλέα και ομως δεν μας έβλεπε... Εγω εχωσα το κεφαλι μμ καλυτερα στον λαιμό του και απόλαυσα το άρωμα του...
Α: μην φοβάσαι δεν μας βλέπει.... Όσπου ο Μιχάλης γυρίσει το όπλο του προς στον Αχιλλέα και..ενα μπαμ ακούγεται και..... ΑΧΙΛΛΕΑ.....!!!!?

ΓΕΙΑ ΣΑΣ κορίτσια.!!!!
Λοιπον μεγαλο κεφάλαιο.. Ευχαριστηθητε  το....... Και απόλαυσε το όσο για ιστορίες σας..θα ήθελα πολύ να διαβασω καμια δικιά σας.... Οποτε πρότεινετε........ Τα λεμε....

Μαρια