Ερωτεύτηκα??

Κεφάλαιο 28

Βανας Pov
Αισθάνθηκα λες κι ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί.... Τοσο ντροπή.... Και μετα απο αυτο που του είπα για κάποιο λογο ανεξήγητο τα ματια μου ηταν πεντακάθαρα.... Δεν το καταλαβα εγω αυτο. Ωραια τωρα πίσω στο θεμα μας.... Ειχε πάρει μια λυπετηροπεριεργη  φάτσα και με κοιτούσε....
Α: τι εννοεις??

Δεν απαντησα απλα εσκυψα το κεφαλι μου και κοιτουσα το κρεβάτι.

Α: καταλαβα..... Δεν θα ξανά γινει...... Ειπε και σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Ακούμπησε το χερούλι για να φύγει αλλα γύρισε προς στο μέρος μου.

Α: Συγγνώμη που σε εμπλεξα σε ολο αυτο. Αν θες να μείνουμε μακρυά... Θα μείνουμε... Αλλα εγω θα συνεχιζω να προσέχω όπως σε προσεχω....... Κατέβασε το χερούλι και ειπε
Α: αντίο γατακι μου... Το μου ίσα που ακούστηκε..

Τι εκανα τωρα???  Τον έδιωξα απο κοντα μου... Ειχαμε ερθει αρκετά κοντα.... Ισως μπορούσε να γινει και τπτ... Τι εκανα γαμωτο?????

....................................................................

Μετα απο 1 μηνα

Τωρα  πια τα σχολεία έκλεισαν... Δώσαμε και εξετάσεις..... Όλα καλα.... Του χρονου τριτη...... Ωχ θεέ μου...
Με τον Αχιλλεα έχουμε να μιλησουμε απο τοτε που τον εδιωξα απο το νοσοκομειο. Τον αγαπάω γαμωτο.... Τοσο καιρό μακρυά του εχω χασει το νόημα στην ζωη μου.... Μου λείπει.... Με τα κοριτσια μιλάω ελάχιστα μέσω κινητού... Οι καημενες προσπάθησαν να με πλησιάσουν αλλα εγω τους εχω πει οτι θελω χρονο... Εξω δεν βγαινω καθολου μονο και μονο για  το σουπερμάρκετ.... Ετσι κι αλλιως ειμαι μονη στο σπιτι... Την εχω συνηθίσει εδω κι ενα μηνα την μοναξιά.....  Ειναι απόγευμα Σαββάτου και εγω καθομαι στον καναπε βλεποντας συγκινητες ταινίες και τρώγοντας οτι βλεπω μπροστά μου.... Εντάξει είπαμε ειμαι μέσα στο σπιτι συνεχεια αλλα το σωμα ειναι καλυτερο απο ποτε και αυτο δεν το καταλαβαίνω τωρα τρώω περισσότερο..... Έκλαιγα και εκλαιγα και εκλαιγα.... Όσο εκλαιγα τοσο πιο πολυ τον σκεφτόμουν... Τον θελω πίσω.... Τον θελω εδω να με αγκαλιάσει,  να με φιλησει.. Σκεφτομαι το φιλι μας στο σχολειο για να μην μας πιάσουν και τα δάκρυα που τρεχουν σαν ποταμι.. Εντωμεταξυ ειμαι σε άθλια κατασταση... Φοραω πιτζάμες με την μίνι και τα μαλλια μου εδω και τρεις μέρες ειναι μια ακατάστατη κοτσίδα.....
Ειχα δει τόσες πολλές ταινίες.. Που άρχισα να νιώθω κατάθλιψη. Εδω κι έναν μηνα δεν εχω γελάσει οτι λιγο.... Ολο με μια φάτσα για να με λυπούνται όλοι.. Οχι δεν θελω να με λυπούνται...
Αποφάσισα να παραγγειλω κατι να φάω.... Παρειγειλα μια πιτσα και περιμενα τον τυπο να την φέρει... Μετα απο λιγο χτυπάει το κουδούνι.. Παω του ανοίγω και περνώ την πιτσα.. Πληρώνω και την αφήνω πανω στο τραπέζι και μετα απο λιγο την ειχα φαει ολη.... Αφου ειχα σκάσει κυριολεκτικά χτυπάει ξανά το κουδούνι μου . Δεν περιμενω κανέναν.
...........
Παω προς στην πόρτα και ανοίγω και εκεί ειναι που μενω σε στιλ άλατος.Τοσο καιρό μου έλειπε και τωρα ειναι μπροστά μου... Ειχα βουρκωσει και πήγα να κλεισω αλλα εβαλε το ποδι του.. Εγω ομως εσπρωχνα απο πίσω..
Α: Βανα ασε  με να σου μιλήσω..
Β: ΦΥΓΕ Αχιλλεα!! Του είπα και ενα δάκρυ κυλισε στο μαγουλο μου.
Α: ασε με ρε γατακι σε παρακαλώ... Τοσο καιρό μακρύα  σου εχω χασει το νόημα της ζωής... Σε παρακαλώ....
Β:φύγε.. Του είπα αδύναμα ενω τωρα πια εκλαιγα βουβα....
Α: δεν μπορω αλλο μακρυά σου.. Μου λείπεις γατακι.. Ειπε και η φωνη του έσπασε. Ο Αχιλλεας κλαίει... Δεν το πιστευω και για μια κοπελα.... Εχω χασει επεισόδια...
Β: και εγω δεν μπορω αλλο. Ειπα χαμηλόφωνα... Οντως ουτε γω μπορουσα.... Εντωμεταξυ ειχα καταφέρει να κλεισω την πόρτα και ειχα καθήσει κατω και αυτος ήταν απ εξω και με παρακαλούσε να του ανοιξω....
Α: γατκι ξερω οτι νιώθεις το ίδιο... Άνοιξε μου σε παρακαλώ....
Ασχετο αυτο το καιρό ψηλωσα λιγο... Απο 1.55 σε 1.62... Τέλειο.... Ασχετο πολυ ασχετο.. Δεν μπορουσα αλλο.. Ανοίγω την πόρτα.. Και τον αγκαλιαζω.. Και αρχίζω να κλαίω... Με σφίγγει στην αγκαλια του και κλαίει και αυτος... Μου έλειπε γαμωτο... Δεν φταιω εγω.....
  Με Έσπρωξε ελαφρά απο πανω του και με φιλαει... Ναι ακριβώς αυτος που ειχα αναγκη. Τυλιξα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του και αυτος γύρω απο την μέση μου και με έσφιξε πανω του...
Σταματησαμε για να παρουμε και καμια ανάσα...
Α: πηδά. Μου λεει και τυλιγω τα πόδια μου γύρω του και με ξαναφιλαει. Αρχισε να μπαίνει μεσ στο σπιτι με προορισμό...εεεεε δεν εχω ιδέα.. Έκλεισε την πόρτα και ενω φιλιομασταν ακόμα με ρίχνει στον καναπε. Αφήνει μια διαδρομή με φιλια στον λαιμό και εγω πιάνω τον εαυτό μου να ανστεναζει. Δεν το πιστευω εχω επιρροή πανω του. Μου βγάζει την μπλούζα και εγω βγάζω την δική του. Η αλήθεια ειναι οτι εχω πληρη θεα στους κοιλιακούς του. Με φιλούσε σε ολο σωμα μου ώσπου το χερι του έφτασε στο κούμπωμα απο το σουτιεν μου.. Πρωτη φορά θα το κανω.. Ναι ειμαι ακόμα εεεεε παρθένα. Αλλα δεν ξρ αν ειμαι έτοιμη.. Φοβάμαι... Μου αφαίρεσε το σουτιεν και αρχισε να φιλαει την μια μου ρογα και με του αλλο χερι έπιανε το αλλο. Με σηκωσε και Τυλιξα παλι τα πόδια μου γύρω του. Κατευθύνθηκε προς στο δωμάτιο μου με ξάπλωσε στο κρεβάτι και ανεβηκε απο πανω μου. Κατεβασε το παντελόνι του και το ίδιο εκανε με το δικο μου.
Α: σιγουρα το θέλεις???
Β: εεεεμμ  ναι... Βασικά φοβάμαι αρκετά...
Α: δεν χρειαζεται να φοβάσαι μωρο μου, δεν θα σε πονεσω. Αν πονεσεις θα μου πεις να σταματήσω και θα το κανεις αμέσως μόλις πονεσεις.
Β: εντάξει. Του είπα και με φιλησε. Το χερι του κατευθύνθηκε στην κλειτορίδα μου. Και αρχισε να κινηται  κυκλικά. Βογκουσα απο την ηδονή και ήθελα κι αλλο. Κατεβασε το εσώρουχο του και βλεπω την στηση του. Καταλαβα ποσο ειχε ανάψει και αυτος εβαλε ενα προφυλακτικό και κατέβασε και το δικο μου εσώρουχο. Ειχα γινει ηδη υγρή.
Α: εισαι έτοιμη?? 
Πηρα μια ανάσα
Β: ναι
Εβαλε το χερι του στην μέση μου , το αλλο χερι στηριζόταν στο κρεβάτι ώστε να μην πεσει πανω μου και το κεφαλι του το εβαλε στο βαθούλωμα του λαιμού μου. Πηρα μια ανάσα και τον αγκαλιασα. Μπήκε μέσα μου ήρεμα. Και μετα σιγά σιγά η ταχύτητα ηταν λιγο πιο γρήγορη. Ένιωθα μέσα μου κατι να σπάει και πονος. Συνέχισε πιο γρήγορα αλλα εγω πόνο παρα πόνο. Γτ τοσο πόνο ρε παιδια. Συνέχιζε πιο γρήγορα και μου ειρθε να ουρλιαξω απο το πόνο και εμπιξα τα νύχια μου στην πλάτη του.. Ασυναίσθητα άρχισα να κλαίω.... Πονουσα παρα πολυ. Λενε οτι στην αρχή πονάς και έπειτα έρχεται η ευχαρίστηση.. Που ειναι ομως η ευχαρίστηση??? Ξαφνικα σταμάτησε.. Και βγηκε απο μέσα μου και με κοίταξε με ενα τρομαγμένο βλέμμα.
Α: μωρο μου, γτ κλαις?? Γτ κλαις ψυχή μου???
Β: ποναω ρε Αχιλλεα.... Και ο πονος ειναι μεγαλος.... Λενέ οτι πονος κρατεί στην αρχή.. Μετα ομως φεύγει.. Εμενα ομως δεν φεύγει. Ποναω πολυ..
Α: θα περάσει ο πονος ψυχή μου... Ηρέμησε. Αν θες να σταματήσω σταματαω.
Β: οχι εντάξει συνέχισε...
Μου έδωσε ένα παθιασμένο φιλι και μπήκε μέσα. Ευτυχως αυτή την φορά με φιλούσε. Ο πονος δεν ειχε φύγει ακόμα. Μετα απο λιγο η ευχαρίστηση ειρθε και ένιωθα υπέροχα. Κοντευα να τελειώσω το ίδιο και ο Αχιλλέας. Τελειωσαμε μαζι φωνάζοντας και οι δυο το ονομα του αλλου. Έπεσε δίπλα μου και με τράβηξε στην αγκαλια του. Μια απορία παρακαλώ να μου λυθεί γτ εγω το εκανα με τον Αχιλλεα????  Με αγαπάει ή οχι???

Γεια σας κοριτσια... Τι κάνετε???  Μην με κραξετε επειδη δεν ειχα ίντερνετ και δεν μπορουσα να ανεβασω... 1200 λέξεις για σας.... Λοιπον η Βανα το εκανε με τον Αχιλλεα??!!!  😮 😮 Wow 😮!!! Τωρα το θεμα μας ειναι την αγαπάει ο Αχιλλεας ή  οχι???  Θα το μαθετε.....

Μαρια