"Are you happy?"
I smiled genuinely as i hear him ask those questions.
"Yes. Brother, exulant!"
Hindi mawala-wala ang mga ngiti ko saking labi.
"Knowing that my plans are working. I must rejoice. Bro, I'm finally free!"
He stared at me blankly. Di ko alam kung anong iniisip nya pero bahala sya. Andito kami ngayon sa mansyon ng aking lolo. Pagkatapos ng klase ko ay bigla nalang niya kaming tinawagan kanina at sinabing dito raw kami mag didinner. Ano na naman kaya ang kailangan niya sa amin?
I turn my back at my brother and face the city under the shine of the moon above. This view never fails to bedazzle me. Umaayon na sakin ang tandahana ngayon. I shouldn't waste every drops of opportunities that was gave. I'll do anything just to win him back.
"He's already someone else's Sam."
"So what? I can't see any happiness in his eyes while he is with her. I've known him for years. He is always this pretentious. Malay natin ginagamit lang nya ang babaeng yun?" I look at him intently. "I must follow my insticts brother, and if ever he already love that girl. Lalaban parin ako. Hanggang sa maubos at mapagod na tong puso ko."
Tipid syang ngumiti at niyakap ako.
"If that what makes you happy. I'll support you. But if that douche hurt you. Sorry sis, he must accept consequences."
Niyakap ko sya ng mahigpit. Sobrang swerte ko't sya ang naging kapatid ko.
"What a lovely scene."
"Chief!"
Umayos kami ng tayo at hinarap sya. Unti-unting nababalot ng nerbyos ang katawan ko ng makita ko ulit ang lalakeng nakatayo saming harapan ngayon.
"Bakit kayo lang? Di nyo ba iimbitahan ng yakap ang lolo nyo?"
Nakita kong humakbang ang kapatid ko papunta sa kanya at binigyan sya ng yakap. Habang ako ay di halos makagalaw dahil sa kaba. Di ko talaga alam kung bakit ako natatakot sa kanya. Ni minsan ay hindi pa nya ako pinagalitan o pinarusahan man lang. Ang naalala ko lang simula bata takot na ako hanggang sa tumanda dala-dala ko parin ang takot na yun. Kaya kahit anong ipagawa nya sakin ay di ko magawang tanggihan. Kahit kapalit pa nito ay mismong kaligayahan ko.
Tumingin sya sakin nagtataka. Nagtatanong bakit hindi pa ako lumalapit. Huminga ako ng malamim at lumapit sa kanya. Binigyan ng panandaliang yakap at agad na kumalas.
"Salamat at dumating kayo mga apo. Halina kayo at may ipapakilala ako sa inyo."
Nagkatinginan kami ng kapatid ko. Alam kong parehas lang kami ng iniisip. Alam namin na may ipapagawa na naman samin ang aming lolo. Napapikit ako. Akala ko nakalaya na ako sa kanya ng tuluyan. Kita ko naman ang pag-alala sa mukha ng aking kapatid. He knows me too well. Kahit isang tingin lang sakin ay alam na nya agad. Binigyan ko sya ng tipid na ngiti. Making him assure that i can handle this.
Sumunod na kami at dumiretso sa dinning area. I instantly froze the moment I enter the room. What the heck is this bastard doing here? Hindi nya ako nakita dahil busy sya sa kanyang cellphone. I turn my gaze at his left and saw his girl version. Are they twins? But i dont think so. Mas mature tingnan yung babae. Napataas ako ng kilay bigla ng tumingin ito sakin. Tila namula naman ito at tipid na ngumiti sakin. I didn't respond kaya tumungo nalang ito.
"Kumpadre! Sila na ba yon?"
Nanliit ang mata ko ng tingnan ang lalakeng halos kaedad lang siguro ng lolo ko. Di maganda ang kutob ko sa kanila.
