Chapter 22 - Flowers, Balloon, Bear and The Note

507 1 0
                                    

A/N: Ayan! Para maiba naman! Sa umpisa yung author's note! Marami kasing hndi nag babasa ng author's note pag nasa last part eh.

Dear readers, sorry ngayon lang nakapag-update. Sobrang busy eh! Sorry din kung medyo pangit yung update. :) Sya nga pala, I've reaced 1000 reads na. Thank you sa inyo! :) Padamihin pa natin okay? Lablab! :*

Now, start reading! :)

See the picture of the gift at the Multimedia box! thanks! :*

XOXO

AwtorSuperCiiBii

CHAPTER 22 – Flowers, Balloon, Bear and The Note

*Bree’s POV

Maaga akong natulog kagabi.

Sabi kasi sa kin ni Elise, bukas na daw ang labas ko dito sa ospital.

Ilang araw na din ako dito.

Nakaka-bore na nga eh.

Walang ginagawa.

Nanghina kasi yung katawan ko mula nung nag-donate ako ng dugo kay Yzer.

Napahamak kasi sya dahil sa kin eh.

Nakausap ko din yung Ate nya.

Si Ate Meeka.

Sobrang bait nya.

Alam ko na kung kanino nag-mana si Yzer.

Tuwing nagpupunta si Ate Meeka dito sa room ko, lagi syang may dalang fruits.

Tsaka lagi syang nag-sosorry.

Nahihiya na nga ako sa knya eh,

Gusto nya din sagutin yung bill ko dito sa ospital. Pati mga gamot ko sya yung bumibili.

Nakakahiya.

>blink.blink- 0.0 -.- 0.0 -.-<

>hikab<

Nakaka-silaw yung araw ha?

Umaga na pala.

Ngayon na ko lalabas dito sa ospital.

Yes!

Makaka-pag prepare pa kami para sa Flores de Mayo.

Si Yzer kaya kailan lalabas?

Sana okay na sya.

>harap sa may bed side table<

Awww.

Ang cute naman nung bear!

Life size.

O.O

O.O

O.o

o.O

O.O

Bakit may ganyan sa bedside table ko?

Totoo ba yan?

Nananaginip ba ko?

>blink.blink<

Nandun pa rin.

>kurot sariling pisngi<

Totoo nga!

Bumangon ako.

Kanino naman kaya to galing?

Teka, may note.

Basahin ko nga.

“Dearest Bree,

I can never think of ways to thank you for what you have sacrificed for me. Salamat dahil nagdonate ka nang blood mo kahit hindi pa pwede. Sana hindi mo na lang ginawa yun. Nagkasakit ka tuloy. Okay lang naman ako eh. Sorry din Bree kung pinag-alala kita at dinala kita sa bar na yun. Hindi ko naman kasi alam na gagawin ni Rudolph yun eh. Sorry Bree. Thank you for being my angel and my savior. God bless! :)

-Yzer”

My heart just skipped a beat.

Galing pala kay Yzer.

Grabe.

Ang sweet nya masyado.

Okay na sakin yung simpleng thank you.

May ganito pa syang nalalaman eh.

Nakakatuwa naman.

Teka.

Galing na sya dito?

Ibigsabihin nakauwi na sya.

Pupuntahan ko na lng sya sa kanila mamaya.

--

“Oh cous, halika na. Uwi na tayo.” – Elise

“Ahm. Cous, pwede ba tayong dumaan sa supermarket bago tayo umuwi?”

“Ha? Bakit? Baka mapagod ka.” – Elise

“Bibili ako ng baking needs. Ipag-bebake ko ng cake si Yzer.”

“Ano? Are you nuts? Bakit mo naman sya ipagbe-bake ng cake?” – Elise

“Kasi hindi pa ko nakakapag-thankyou sa kanya dun sa pagtatanggol nya sa kin dun sa manyak na Rudolph na yun.”

“Ano ka ba cous? Hindi mo na kailangan mag-thankyou. Sapat na yung napahamak ka dahil sa kanya.” – Elise

Ang init ng ulo nito ah. Masyadong galit kay Yzer?

“Basta cous. Kailangan ko din mag-thank you dahil dito oh.”

Tinuro ko sa knya yung binigay ni Yzer sa kin.

“Sa kanya galing yan Cous? OhMyGoooooosh! Is he courting you already? O.O” – Elise

“OA tayo cous? PBB teens? Thankyou and apology gift nya yan sa kin. Kaya gusto ko din siya bigyan ng cake.”

“Dami mong alam! Basta sinasabi ko sayo Cous, wag na wag kang maiinlove dun sa conceited na yun ah?” – Elise

“Oo na! Oo na! Halika na nga. Pupunta pa tayo sa supermarket eh.”

--

*At the Supermarket

“Ito kailangan ko to.”

“Grabe cous. Mapupuno na yung basket natin para lang sa baking needs na yan. May balak ka bang mag-tayo ng bake shop?” – Elise

“Eh kasi hindi ako sanay gumamit ng mga pinoy ingredients eh.”

“Dapat sinabi mo diba? Sana dinala kita dun sa itallian pastry and baking needs shop near Mom’s office.” – Elise

“Meron bang ganun dito? Sayang naman. Di bale. Next time na lang.”

“Marami ka pa bang balak bilhin? Masakit na kasi yung paa ko eh.” – Elise

“Wala na. Tara na nga. Bayaran na natin to.”

Pumunta kami sa cashier para bayaran lahat ng binili namin.

Nabili ko naman lahat ng kailangan ko para sa ibe-bake kong cake.

Even If I cry A Thousand TearsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon