Gʜosts - ɢʜostᴛ ɢɪʀʟ ⁽#ᴮᴮ¹⁸ᵂᴮᴮ⁾

Κεφαλαιο 18ο

Μολις συνειδητοποιησαμε ή μαλλον μονο εγω οτι η Αρια δεν ειναι ντροπαλη και ουτε σκύβει το κεφαλι της και δεν μιλαει για αυτο λογο...

Και πως το συνειδητοποιησα? Τωρα προσεξα οτι στο πισω μερος του λαιμου της εκει καρφωμενα γυαλια και τα μαγουλα της ειναι καμμενα...

Η Αρια σκοτωθηκε στο σπιτι της. Ειχε γινει εκρηξη την ωρα που αυτη βρισκοταν μεσα στο σπιτι μου εξηγησε η Παμ..

Back to reality now. Ο Εγκεφαλος λεει για εκεινη την εκλεκτη η οποια ειχε αναφερει πως ημουν εγω... εγω? Εκλεκτη? Εγω δεν ειχα ψυφιστει ουτε για να μαζευω τα σκουπιδια της ταξης τωρα εγινα εκλεκτη? Μα δεν μπορω.. δεν μου αξιζει αυτη η θεση.. καλυτερα να παει η Σωφη ξερει πολυ περισσοτερα απο τον καθενα μας ποσο μαλλον απο μενα...

Κ.Ε.: λοιπον παιδια νομιζω οτι ειναι ωρα να πηγαινετε θα ξανα συζητησουμε για αυτο υο θεμα αργοτερα απλα τωρα ηθελα να παρετε μια.. 'γευση'..

Αφου τελιωσε τον.. μονολογο του ο Εγκεφαλος ετρεξα να φυγω να βρω την Αλικη αφου τελευταια φορα την αφησα μονη στο δωματειο να πηδηξει απο το παραθυρο. Οταν εφτασα κανεις δεν ηταν εκει οποτε αποφασισα να παω στο σπιτι της.

Εφτασα και διαπερασα την πορτα. Κατα καποιο τροπο νιωθω κλεφτης παραβιαζω καθε κανονα 'προσωπικου χωρου'. Αρχισα να πηγαινω προς το δωματειο της Αλικης. Βασικα το δωματιο της παντα με ανατριχιαζε...

Χτυπησα την πορτα ενω συνηθως δεν το εκανα πλεον αλλα ξερεε με βλεπει, με καταλαβενει, ε πρεπει να αρχισω να θυμαμαι τους κανονες συμπεριφορας ζωντανων αυτη τη φορα...

Α: ποιος?
Ρωρησε η Αλικη αδιαφορα.
Σ: εμμ... εγω... μπορω να περασω?

Τοτε ακουω κατι σαν παπλωμα να ξεπεταγετε ισως και βηματα να ερχονται προς εμενα. Αφου ξεκλειδωσε την πορτα μου εκανε νευμα να περασω.

Α: επιτελους!
Σ: σορρυ αλλα τωρα ξεμπερδεψα με τα νεκρα παιδια...
Α: αχ δεν πειραζει σε καταλαβενω ενα πραγμα σαν το σχολειο...
Σ: βασικα ειναι σχολειο...
Α-Σ: χαχαχαχχα

Α: λοιπον για λεγε τι εγινε?
Σ: βασικα δεν ηρθα για να συζητησουμε για αυτα που εγιναν αλλα για αυτα που προσπαθουσαμε να κανουμε πριν μας διακοψουν... δεν αλλαξες γνωμη σωστα?
Α: φυσιακ και οχι!
Σ: αρα προχωραμε?
Α: σήκω!

Τοτε ανοιξε τα χερια και τα ποδια της και περιμενε να προχωρησω στο επομενο σταδιο..

Σ: ωραια λοιπον... να ξερεις το μονο που θα γινει ειναι να αλλαξουν οι ψυχες μας σωματα δηλαδη εσυ θα γινεις εγω και εγω εσυ. Το 'πιασες?
Α: ναι! Ελα τωρα πριν μας διακοψουν παλι!