Siyah Gömlek (TAMAMLANDI)

Bölüm 11

  11 bö lüm

Fatih okuduğu günlükten sakince kafasını kaldırır, geriye doğru yaslanıp,'bu ne ? Ben ne okuyorum?Doğru mu bunlar ?yıllardır babası olmadığı babalık yaptığı o küçük kız ,gerçekten benim kızım mı ?Benim ,inanaması güç mü bu kadar ?Fatih tekrar Nazlı'nın sesi ile kendine gelir,günlüğü dolabına saklar ,Nazlı bunu görmemeliydi ,şu an için görmesi hiç iyi olmazdı .İçinde bulunduğu konağı gümbür gümbür sesi ile inleten kız, Nazlı odaya gelmeden kendini toparlamalıydı ,ayağa kalktı biraz sonra kapıyı açtığında kızı ile karşı karşıya gelecekti.

Nazlı,

-Baba ,baba

Diyerek yanına geliyordu.Faih kapıyı usulca açtı,karşısında hiç bir şey den haberi olmayan masum tertemiz ,bir şeyler söyleyerek gelen genç bir kız vardı.Fatih hiç bir şey söylemeden Nazlı 'yı izliyor,Nazlı'nın ağzından çıkan hiç bir kelimeyi duymuyor, sadece kulakları baba kelimesini duyuyordu.'Bu kız benim mi ,senelerdir gözümün önünde büyüyüp serpilen bu kız benim mi?Gerçek mi bu ?Benim ise ben bunu neden hiç hissetmedim ?Ah.. Zehra böyle bir şeyi Nasıl yapabildin ?bunca sene neden sakladın ?'diye düşünerek Nazlı'ya bakıyor .Ne yapması gerektiğini bilemiyor,zihnindeki bulanıklıktan kurtulmaya çalışıyordu.

Nazlı

-baba ,duymuyor musun?yemek hazır diyorum hiç cevap vermiyorsun

Fatih

-affedersin kızım dalmışım

Nazlı

-yemek hazır yemeğe bekliyorlar

Fatih

-pek aç değilim ,neyse bir kaç lokma yerim

Fatih, kızına karşı ne yapması gerektiğini bilemiyor,Nazlı ile birlikte yürüyorlardı.bir baba gibi onu kabullenebilir mi?Ona kucağını açabilirmi ?bu soruları sadece cevapsız bırakıyor,içinde bulunduğu durumdan kurtulup yemeğe gitmeye çalışıyordu.

Fatih

-Nazlı ,gel sende bizim ile beraber ye

Ev halkı şaşırmış Fatih'e bakıyordu.(Yemek her zaman salonda yenir,Zehra ve Nazlı mutfakta yerdi ,sadece Ozan Nazlı ile birlikte bazen mutfakta yerdi )

Nazlı

-ben mutfakta ,Hatice abla ile yerim yanlız kalmasın

Ozan

-bende seninle aşağıda yiyeğim sonra seni hastaneye bırakırım

Fatih

-ikinizde buraya ,Hatice de bu gün yalnız yesin

Asiye hanım

-gel Nazlım, Nazlı çiçeğim

Fatih annesine baktı ,Asiye hanım sanki kendi canından bir parçasını sever gibi seviyordu .'Annem biliyor olabilir mi?sanmıyorum biliyor olsa şimdiye kadar açığa çıkardı'.

Fatih,yemekte özellikle kızının karşısına oturmuş onun hareketlerini takip ediyor ,kendisine ya da ailesinden birine benzetmeye çalışıyordu.El hareketleri, sesinin gür olması mimiklerini özellikle mimiklerini ölen ablasına çok benzetmişti.Fatih Nazlı da kan bağı olan herkesten bir şeyler bulmaya başlamıştı.Nazlı ile Ozan konuşmaya o kadar dalmıştı ki Fatih'in onları izlediğini fark etmemişlerdi.

Rıza bey

-çocuklar şu sohbeti bırakın da ,yemeğinizi yeyin, birazdan gideceksiniz.

Ozan

-ben doydum bile ,Nazlı hazırsan çıkalım

Nazlı ve Ozan aralarından ayrıldılar,

Fatih

-Anne ,Nazlı arabada mı doğdu?

Rıza bey ve Asiye hanım gülümsedi

-ilahi Fatih nereden aklına geldi

Rıza bey gülerek

-evet ,göbeğini de Hasan kesmişti.

Asiye hanım ,Fatih'e Nazlı 'nın doğum hikayesini Zehra'nın konağa nasıl geldik lerini anlattıkça ,Fatih otel gecesinden Nazlı'nın doğumuna kadar olan süreyi hesaplamaya ve o günü hatırlamaya çalışıyordu.O gece den bazı karaler gözünün önüne geliyor,yaşadıklarını tam anlamıyla hatırlamak istiyordu, çok düşünmesine rağmen hatırlayabildikleri kesik kesik sahnelerdi.Ne yazık ki Fatih Zehra'nın yüzünü hiç hatırlayamamıştı.'Kahretsin ne vardı o kadar içecek'

Asiye hanım

-birşey mi dedin oğlum

-o araba ne oldu baba

Rıza bey ,biraz hüzünlü bir ses tonu ile

-ablanı kaybettiğimiz araba o

Rıza bey Necla'nın doğduğu o arabayı bir zaman sonra kızına verdi.Kocası ile kavga eden Nermin Ozan'ı alıp babasının yanına gelmiş, olanları anlatıp,akşama kocası ile tekrar görüşeceğini evliliğine son vermek istediğini söylemişti.Bunun üzerine Rıza bey de arabayı kızına verip göndermiş,sonra da verdiğine çok pişman olmuştu.Çünkü 2 sene önce kendi canından bir parçanın dünyaya geldiği o arabada ,ne yazık ki yine kendi canını yok olmuş.

Fatih, anlatılanları duyunca şaşırmış bir vaziyette

-aynı araba da

Asiye hanım

-ne yazık ki

Fatih ,ne diyeceğini bilemiyor ,kızının doğduğu araba ,ablasını kaybetmişti.

Fatih tekrar odasına çıktı günlüğün içinde yazanları harf ve harf merak ediyordu ,Odasında önce aynaya baktı ,gözlerinin önüne o gece yi getirmeye çalışıyor ama hatırlayabildiği elle tutulur bir şey yoktu.Hele ki Zehra'nın yüzüne neden o sabah hiç bakmamış, Bir not yazıp odadan çıkıp gitmişti.

Zehra ,evlerinden çıktıktan sonra ,ağabeyine gitmek ,onunla görüşmek istedi,ayakları onu annesi ile babasının mezarına götürdü .Zehra ,önce annesinin mezarının başına gitti en son annesini halasının cenazesinde gördü,annesi Songül bıraktığı gibi hiç bir şekilde değişmemiş, cenazede Nazlı'yı görünce alaycı bir tavırla 'benim kız peydahladığını, doğurmuş büyütmüş bile' demişti. Hiç bir şey yapmadan öylece dikildi,daha sonra babasının mezarının başına gitti ,en son 25 sene evvel evden çıkarken gördü babasını çok sürmemiş oda arkasından fazla dayanamamış bir kaç yıl sonra vefat etmiş,Zehra cenazasine dahi annesi yüzünden gidememişti.