Fatih, buz gibi olmuş kapağın altındaki usta bir el tarafından çizilmiş resime bakıyordu,gördüklerine inanamıyordu,resim de kendi yüzünün yarısı ve Nazlı'nın yüzünün yarısından oluşturulmuş bir portre vardı, 'altında da bir gün kavuşacaksınız ,o gün ben çok uzaklarda olacağım belki de...'yazıyordu.İlk aklına gelen 'babası benmiyim?yok yok doğru değil ... benim hayatımda Zehra hiç olmadık ki ... nasıl olur bu ?Nazlı'ya bir babamı bulmaya çalışıyor ?saçmalama Fatih Zehra böyle yapacak biri değil .
Resime baktıkça bütün vucudu titriyordu ,eli ayağı birbirine karışmış gibiydi,aklına gelen her bir soru şimşek gibi beyninin içinde çakıyordu .Fatih yavaşça sayfayı çevirdi.Günlükte yazan bütün harfler Fatih'in gözünde dans ediyordu.Fatih içindeki merağında etkisiyle yavaş yavaş sakinleşmeye başlamıştı.
Günlük ilk sayfa
Canım ,Ömrüm, hayatımın anlamı, biricik Nazlım, sen bu satırları okurken ben son nefesimi vermek isterdim.İnan bana, sen yıllarca baban yerine koyduğun adamın, gerçek baban olduğunu öğrenince senden sakladığım için benden nefret edeceksin ,bu satırları yazarken senin bu günlüğü okuduğunu görür gibiyim ,şunu bilki ne yaptıysam ikinizin iyiliği için yaptım daha fazla bir şey söylemek istemiyorum ,sadece gerçekleri yazıp ,sen büyüdüğünde bu günlüğü sana teslim etmek istiyorum .
Senden af dilemiyorum,ama seni ne kadar çok sevdiğimi bilmeni istiyorum .
Benden nefret etsende bir yerlerde bir annen olduğunu unutma .Baban ile birlikte tüm hayatın boyunca mutlu ol kızım.
ANNEN
Zehra Bozkurt
Yıllar önce babamın felç geçirmesi ile birlikte halam yanımıza geldi .Annem sürekli hastane ev arası koşturuyor,babamın 1 hafta hastanede yatması gerekiyordu.Ağabeyim büyük olduğundan onu evde bıraktılar ama ben daha 9 yaşında olduğum için annem beni halamla göndermişti
Songül (Zehra'nın annesi)
-Abla biz hastaneden çıkana kadar Zehra'yı al götür,Ahmet büyük o evde kalabilir gerekirse komşularada bırakırım.Zehra daha küçük onu nereye bırakayım bakamaz kendine.Görüyorsun durumumuzu 1 hafta kalsın sende, sonra ben gelir alırım
Müzeyyen (Zehra'nın halası)
-tamam Songül ben idare ederim isterse daha fazla kalsın ,beraber kalırız
-yok abla hastaneden çıkana kadar yeter
Halam beni aldı,buraya Korluların evine getirdi.Çünkü kendisi burada çalışıyor, senelerdir benim yaptığım işi o yapıyordu,evin bütün hizmetine koşturuyordu.Geldikten bir kaç gün sonra baban ile tanıştım.İkimizde daha küçücük çocuktuk.O yıllarda ben 9 babanda 11 yaşında idı.Baban benim yanıma hiç yaklaşmamış ,hiç konuşmamış aynı bahçenin içinde ben yokmuşum gibi davranıyordu. Eve gideceğime iki gün kala
Zehra
-benimle neden konuşmuyorsun
Fatih havalı ,küstah bir sesle
-konuşmak istemiyorum ,çünkü seni hiç sevmedim
Demişti .Oysa ben onunla oynamak ,ona yaklaşmak istiyordum.Ela gözleri o zaman aklıma kazınmıştı ,yaşadığım duyguların ne olduğunu bilmiyordum ama ben onun ela gözlerini hiç unutmamıştım.Annem beni alıp evimize gittiktenden sonra da.
Aradan seneler geçmişti babam hala hastaydı üç beş kuruş emekli maaşı bağlamıştı devlet babama ,arada bir de annem temizliğe gidiyordu geçimimizi bu şekilde sağlıyorduk.Abim bir elektrikcinin yanında çırak olarak çalışıyor ,bense bütün varlığımla ders çalışıyordum amacım doktor olup babamı iyileştirmekti.ama hiç bir şey planladığım gibi olmadı .'hayat bu, bazen bazı şeylerin önüne geçemiyoruz '
18 yaşına gelmiştim ,lise son sınıf son günleri idi, üniversite sınav sonuçları açıklanmış ben beklediğimiz gibi tıp fakültesini kazanmıştım.evde bir bayram havası vardı .annem çok sert katı kuralları olan despot bir kadındı ,ilk defa annemin sevincini belli ettiğni görmüştüm belkide,ne istersem elinden geldiğince yapmaya çalışıyordu.Çünkü:kızı doktor olacaktı .
Lise son günü anneme
-anne bu gün lisede son günümüz olduğu için gece bir çok arkadaş sinemaya gidecek ,bende gidebilirmiyim
Songül
-gece gece ne işin var oralarda ,abinle git
Ahmet (Zehra'nın abisi)
-anne bırak gitsin ,son günleri zaten ben veririm parasını
Songül
-tamam git ,ama çıkar çıkmaz evdesin
Zehra
-annem ,canım
İşte o gece sinema çıkışı eve gelirken babanla karşılaştım
lerYgz0ٵ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Gömlek (TAMAMLANDI)
Ficción GeneralKırık bir kalp yirmi beş sene, sessizce içten içten sadece kanadı .