Siyah Gömlek (TAMAMLANDI)

Bölüm 31

    Akşam ,Nazlı okuldan eve geldiğinde Ozan ,eve gelmiş Nazlı'yı kimse görmeden yakalamaya çalışsa da Nazlı herkese duyuracak şekilde

Nazlı

-Ozan ,aşkolsun okul çıkışı ne kadar bekledim seni ,niye aramadın

Ozan ,ev halkının yanında Nazlı'nın böyle çıkış yapmasına bozulmuş ve Nazlı'ya verdiği sözü tutamamanın mahcubiyetini yaşayarak

Ozan

-unuttum,neden aramadın

Nazlı

-unutmadın, ben biliyorum senin niye gelmediğini de sesimi çıkarmayacağım şimdi

Ozan ,Nazlı'ya telaşlı bir şekilde sus işareti yapar

Rıza bey ,uzun uzun Nazlı ya bakar,Zehra'ya ne kadar kızgın olsa da Nazlı'ya yansıtmamaya çalışır."içinden Nermin gibi ayaklarını çapraz yapmış,tek ayağının üzerinde duruyor"diye geçirir.O sırada Ozan'a kızmış Nazlı'nın yüz ifadesine bakar,"kaş çatması aynı babası gibi,gözlerinin rengi ela Nazlı'da bu kadar benzerlik varken biz nasıl farkına varamadık"düşüncelere dalan Rıza bey,Asiye hanımın sesi ile kendine gelir,Asiye hanım Rıza beyi Nazlı'ya bakarken dikkatle incelemiş,bu durun-m gayet hoşuna gitmiş bir eda ile Asiye hanım , gülümseyen bir yüz ifadesi ile

-rıza bey biraz fazla olmadı mı?

Rıza bey kendine gelir

Fazla mı baktım

Asiye hanım Nazlı ve Ozan duymayacak bir ses tonu ile

-çok benziyor değil mi?

Rıza bey

-Nermin'i gözümün önüne getirdi,nasılda farketmemişiz

Asiye Hanım çocukların duymasından endişe ederek

-Nazlı,sen anneni özlemedin mi?Ozan'ı hiç mi görmedin?Sabah bir kaç dakika gördün anneni,git biraz hasret gider annen ile

Nazlı

-gideceğim şimdi anneanne

Ozan

-bende geliyorum

Ozan ,Zehra'nın duyacağı şekilde merdivenlerden inerken

-Zehra teyze hoş geldin ,çok özlettin kendini

Asiye hanım

-Gevezeliği bile o, ben bildim bileli halası gibi çok konuşur Nazlı,sen hiç Zehra'yı bu kadar çok konuşurken gördün mü?

Rıza bey kızının lafı açılınca gözleri dolmuş,ağlamaklı bir ses tonu ile

-Asiye hanım ,size bir şey itiraf edeyim mi?

Asiye hanım,merakla

-dinliyorum Rıza bey

Rıza bey biraz duraklar,kısa bir sessizlikten sonra

-Şu an içim öyle yanıyor ki Nazlı'ya baktıkça,bir an Nermin dikiliverdi karşıma,duyduğumda çok kızdım ama bir taraftanda sevinmedim değil,Nazlı'nın bizim parçamız olduğunu öğrenmek sanki Nermin'i yeniden gelmiş gibi bir şey oldu.Ona baktıkça Fatih'ten Zehra'dan ziyade ,Nermin'den çok parça gördüm üzerinde.Bu zamana kadar nasıl farketmedik diye kendime kızıyorum

Asiye hanım

-evet Rıza bey bende bunu anlayamıyorum,bakışları ,göz rengi,ne bileyim baktıkça kendimizden çok şey görüyorum üzerinde

Fatih,şirkette olduğu süre boyunca bir an önce kendini eve atmak için can atmıştır .Asiye hanım, kafasını kaldırınca Fatih'i gördü

Asiye hanım

-geldin mi oğlum?

Fatih, annesinin son cümlelerini duymuş,duydukları hoşuna gitmiş,annesine

-ablama çok benziyor,değil mi?

Asiye hanım

-bizde onu konuşuyorduk

Rıza bey oğluna gündüz yaşattıklarının etkisi ile biraz sitemkar bir şekilde

-hayatta yaptığın iyi ,güzel şeyler, bir elin beş parmağını geçmeznasıl oldu ise bunu da yapmışsın işte,bir an önce şu testi yaptır ,kimlik çıkar ma meselesi var,o işi de yap

Fatih

-baba onu hiç düşünmemiştim,Nazlı da öğrensinde daha sonra üzerime alırım

Rıza bey

-hergele her gün bir sürprizin var,her köşeden bir şey çıkartıyorsun

Fatih,bir an önce Zehra'yı ve çocuklarını bir aile reisi gibi görme isteğinin önüne geçemiyor,Mehmet Rıza'nın nerede olduğunu bildiği halde Mehmet Rıza'yı bahane ederek

Fatih

-anne Mehmet Rıza nerede?

Asiye hanım

-Zehra ile oyun oynuyorlardı,mutfağa bak

Rıza bey

-Nazlı nerede diyemiyorda ,Mehmet Rıza nerede diyor, sanki nerede olduğunu bilmiyor Mehmet Rıza'nın, her zaman ki yerinde ,yürü git bak çocuklarına

Fatih'in bu sözler karşısında,mutluluktan içindeki çocuk ortaya çıkmış,gülerek

-baba senden de hiç bir şey kaçmıyor

Rıza bey

-hadi hadi cıvıtma

Asiye hanım

-oğlum ,üzerini değiştirseydin

Fatih, Asiye hanımı duymamış merdivenlerden koşarak inmiştir

Rıza bey Fatih'in sevincini farketmiş,Asiye hanıma gülerek

-sizi duymuyor ki sultanım,baksanıza merdivenlerden inerken,ayakları kıçına değiyor neredeyse

Zehra,Fath'i görünce oturduğu yerde toparlanır

Zehra

-Fatih bey yemek...

Fatih,Mehmet Rıza'yı öperken

-aç değilim Zehra,sağol

Fatih,Mehmet Rıza'dan sonra Ozan'ı öper ve sonra Nazlı'ya gelir

-gel bakalım doktor hanım, bir kaç gündür görmedim seni

Fatih ve Nazlı sarılırken,Zehra uzun uzun onları seyreder,onların şakalaşmasını izler,Zehra artık yirmibeş yıllık omuzlarında ki yükün hafiflemeye başladığını hisseder.Fatih ve Nazlı her zaman birbirlerine sarılırlardı ama sanki bu sefer ki farklı idi .Fatih'in sanki Nazlı'yı içine sokacakmış gibi bir hali vardı

Fatih

-sen nasılsın Zehra?

Zehra

-sağolun Fatih bey

Nazlı

-baba bak şimdi oyun oynuyoruz,doğruluk ve cesaret Ozan hep cesareti seçiyor,bir kere doğruluğu seçerse tek bir soru soracağımve o soru ile canını okuyacağım ,kaçacak yeri yok,hadi sende oyna

Mehmet Rıza

-baba evet gel sende oyna,abimi köşeye sıkıştıracağız

Ozan

-ama olmaz ki böyle,hepiniz bana yürüyorsunuz

Nazlı

-kapa çeneni bugün yaptığının bedelini ödeyeceksin

Fatih,Ozan'a dönerek

-suçun büyük galiba