CHAPTER 46

20.8K 618 112
                                    






Kung kanina'y nanginginig pa s'ya, ngayon napagkagaanan na sila ng loob ni Rebekah. The girl didn't even cry while she was driving. Rebekah was just playing her toy on her hand. Ngayon nakarating na sila sa bahay n'ya, she fell asleep. Kahit may pagaalinlangan. Dahan-dahan n'ya itong binuhat.

Upon entering her house, dahan-dahan n'ya itong inilapag sa sofa. She sat beside her. She was absentmindedly caressing her hair while staring at her face. She felt comfortable and at ease. Naalala n'ya nanaman ang kanyang anak. Magkasing age kaya sila kung nabubuhay pa ito?

God. She looked like an angel. Ericka smiled a little. Sobrang pinkish ng pisngi nito at mahahaba ang pilik mata. She was really the girl version of Rake but less domineering. Sobrang swerte ni Rake at nagkaanak s'ya ng ganito.

But who's the lucky mother?

Hindi napansin ni Ericka na napayuko na lamang s'ya upang halikan ang noo nito. It caught her off guard.

What the fuck are you doing, Quinn? Natawa s'ya ng mapakla sa inasal n'ya. She doesn't one to feel vulnerable anymore. Not with anyone. Not right now.

"Merlat!" nagulat s'ya sa pagsigaw ni Martha. "You're finally home!"

"Shh!" suway n'ya rito.

"Oh," nanlaki ang mata nito nang makita si Rebekah sa upuan. "Don't tell me kinidnap mo 'yan? I swear, mapapatay ka ni Rake."

"It's not like that, Martha. H'wag kang OA, the old woman told me to bring this child with me. Alagaan ko raw muna dahil mag-uusap sila ni Rake."

"And then?"

Tinaasan n'ya ng kilay si Martha. "I brought her here." she wickedly smile. Itinago n'ya ang emosyon na lumalabas dahil sa bata na ito. "How's Tita Judith?"

"Same old. Nasa taas." Tinitititgan s'ya ni Martha. Alam kasi nito na ayaw na ayaw nya sa mga bata. Palagi s'yang kinakabahan when around one.

"And Mira?" She kept asking to hide her real emotions.

"Taking care of herself, as usual." umiling ito. "By the way, may padala nanaman si James." iniabot nito ang sulat sakanya.

Binuksan iyon ni Ericka.

I. Need. Help. I need you. Come. Find me.

I miss you...

Napalitan ng pag-aalala ang kanya mukha. "Where is he exactly?" Napasandal s'ya sa sofa while crossing her leg. "You think totoo ito?"

"Hindi ko rin alam. Pero pakiramdam ko. He's depressed. Hindi parin s'ya nakakamove on sa'yo, sa pinagsamahan n'yo, sa mga tinuro mo sakanya."

"I'm trying to find him pero hindi ko alam kung saan ko s'ya hahanapin."

"Ako nang bahala kung saan. Alam mo naman na paborito kong alaga mo si James."

Umirap si Ericka. Bigla ito napatalon ng may nagdoorbell. Nagkatinginan silang dalawa. It must be Rake. Kanina pa ito nagtetext at tumatawag sa kanya. Alam n'yang alalang alala na ito sa anak. If she were the parent too. She won't let untrusted human being to be left with the child.

"I'll handle him as soon as I can. Pero there are things I need to finish first."

Itinago n'ya ang sulat sa likod ng bulsa.

"Ericka, are you sure kaya mo pa i-handle?"

Tumayo si Ericka. "Don't fret, love. I can handle this. Bantayan mo muna s'ya."

Alam n'yang si Rake na iyon dahil kanina pa ito tawag ng tawag sakanya pero hindi n'ya sinasagot. The man was overreacting. Kahit hindi s'ya mahilig sa mga bata, it's the least possible thing that she would hurt one.

My Favorite GameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon