My Favorite Game

CHAPTER 47

"Seriously, Old woman? That man? You and him before?"

Hindi parin s'ya makapaniwala sa mga nakita n'ya doon sa kwarto. Right after that, she called Sonya to meet her in some coffee shop. Buti na lamang umalis din si Rake at hindi na n'ya kailangan takasan ito para lumabas s'ya ng bahay. She's not curious who did that. Of course, wala naman ibang makakapasok sa bahay ni Rake kundi si Laura lang. That bitch. She's really desperate to put her down. Oh, how she wished over her dead body. It would never happen.

"Hindi katulad ng iniisip mo, Ericka." sagot nito at hinigop ang kape. "Isa ang iyong ama sa mga mapagkakatiwalaan kong kaibigan."

"Wow." She laughed evily. "Buti ka pa mapagkakatiwalaan s'ya. He didn't show up all my life. I suffered. I starved. I mourned. Hanggang ngayon wala parin s'yang kwenta."

Tinaasan s'ya ng kilay ni Sonya. "There's always a part of every each of us we don't want to share. I guess, your father he's like you, Ericka. The less people he cares in his life to be involve the less the damage."

Pinaglalaruan n'ya lang ang pagkain sa harap n'ya. Tinabig ni Sonya ang kamay n'ya.

"What?"

"Wala ka man lang sasabihin?"

"You think gusto ko s'ya makilala pa? Ah nah, old woman. Kung ayaw n'ya sa akin mas ayaw ko sa kanya. Kung wala s'yang pakialam sa'kin. Sure as hell I don't care about him too."

"Everyone hates you." Tumingin ito ng seryoso sakanya.

"And so? I like to keep it that way." Dahan dahan n'yang ininom ang kape. "I guess namulat ako sa mundo na hindi dapat pinapakinggan ang opinyon ng ibang tao." She uttered. "Most especially the negative one."

"Pareho kayo ng iyong ama. Everyone hates him, young lady."

"I'm not asking." She said. "Hindi rin ako interesado malaman kung anong buhay meron s'ya ngayon. Hindi mo ba nahalalata? Hindi na ako masyadong nagulat noong nalaman ko na konektado kayong dalawa. It's just, it disgust me. I though you guys are love birds." Kumuha s'ya ng slice of cake at isinubo. "You know what, old woman? Sa buhay ko ngayon hindi na ako magugulat kung isang araw may papatay sa'kin. Gahd."

Umiling si Sonya sa kanya. "You're mission is not yet done. Hindi ka pa pwedeng mamatay."

"Yes, hindi pa ako tapos magpanggap. Knowing that this fake pregnancy somehow saves me from my enemies. Rake will always protect me no matter how evil I am."

"Just be careful, young lady. Hindi mo rin gugustuhin magalit ang anak ko."

"I know." She said. "Ikaw? Hindi ka ba takot?"

"There are some things that is worth risking for."

Tumawa si Ericka ng malakas. Dahil kung s'ya si Sonya, ganoon din ang isasagot n'ya. For all the things she did. She would never regret it. Sa bawat desisyon na ginagawa n'ya it always come with "Now or Never." at dahil nga sa ugali n'ya. Nainiwala s'ya na ang bawat desisyon n'ya sa buhay ay tama. So it's always been 'Now'.

"Worth risking and worth dying." Napalingon sila pareho ni Sonya sa mga batang naglalaro sa labas. Nakakaramdam s'ya ng konting kirot habang nakatingin sa mga ito.

"You hate kids." Puna ni Sonya sa kanya. "Paano na lang kung isang araw magising ka may anak ka pala?"

Napahinto s'ya sa sinabi ni Sonya. "Not necessarily, I hate people. Especially those stupid one. It always give me headache when I'm encountering with some. Parang automatic na nararamdaman ng utak ko na hindi ko kalevel ang kausap ko."

Sonya raised he eyebrows. "Hindi mo sinagot ang tanong---" Bigla itong napatayo habang tulala sa likuran n'ya. Napakunot naman ng noo si Ericka at sinundan ang direksyon kung saan ito nakatingin.