2. Bölüm

294 128 35
                                    

Ders bittikten sonra soluğu tabi ki hocanın yanında almıştım.Kesin dersten kalmıştım ve bu dersi geçemezsem bu sene mezun olup diplomamı alamayacaktım. "Hocam?" Bana döndü , ilk önce anlamaz şekilde baktı.Dersten sonra yanına çağırdığı aklına gelmiş olacak ki gülümsedi."Ah! Alya'cım gel bakalım seninle biraz konuşalım."Biraz utangaç biraz mahcup adımlarla yanında aldım soluğu"Buyrun Hocam."
"Ayaküstü olmaz gel kafeteryaya geçelim."dedi. Kafamdaki sorularla beraber Haluk Hocayı takip etmeye başladım.Kafeteryada kahvelerini alıp oturduktan sonra boğazını temizledi ve konuşmaya başladı; "Alya'cım bu sene diğer senelere nazaran benim dersimde durumun bayağı kötü.Ben senin gibi bir öğrencimin mezun olmasını elbette çok isterim.Bu yüzden dersinden geçebilmen için sana bir görev vermeye karar verdim." Dedi ve soluklanmak için önündeki sütsüz şekersiz kahvesinden bı yudum aldı.Gözlüğünü düzeltip boğazını temizledi ve tekrar konuşmaya başladı. "Biliyorsun ki bu sene okulumuzun Mimarlık Bölümü olarak projemiz ile ülkemizde birinci oldu ve yurt dışında ülkemizi temsil edeceğiz.Bunun için daha kapsamlı bir proje hazırlamamız gerekiyor.Bu projeyide Alaz hazırlıyor fakat çok kapsamlı bir proje olduğu için tek başına altından kalkamayacak gibi. Bu yüzden hem sen ona yardımcı olacaksın bizim projemiz yetişmiş olacak hemde dersten geçeceksin ve mezun olabileceksin." Yaptığı uzun konuşmadan sonra söylediklerini hazmetmem için biraz bekledi haklı olarak....

Kabul etmek zorundaydım bu dersten geçmem gerekiyordu ama bı yandan da Alazla beraber olacaktık bunun heyecanını şimdiden sarmıştı dört bir yanımı.Haluk Hoca cevap bekler gibi baktı. "Pekala hocam ne zaman başlıyoruz?" Zafer kazanmış bir edayla gülümsedi ve telefonunu çıkarıp bir kaç işlemden sonra bana dönerek gülümsedi fakat bu gülümseme tamda istediğini almış olmanın bir göstergesiydi. Telefonundan gelen bildirim sesi oluşan sessizliğe bir çığ gibi düşmüştü korkak bakışlarımı Haluk Hocaya çevirdim gelen bildirime bakıp bana döndü ve; " Alaz birazdan burada olur onuda seninle çalışacağı hakkında bilgilendirelim en kısa zamanda başlayın beraber çalışmaya ancak yetişir. " Titrek bı nefes aldıktan sonra ; "Peki Hocam." Dedim . Biraz kıvrandıktan sonra sonunda ağzımı açıp aklımdaki Soruyu dile getirdim. "Peki Hocam bı projeyi ne zaman bitirmemiz gerekiyor? " Sonunda konuşabildiğimi fark edince birazda şaşırmıştı. Tabi haklı adam Alaz'la çalışmayı kabul ettikten sonra dut yemiş bülbüle dönmüştüm karşısında. " Şubat ayındayız ve proje için 6 ayınız var 24 Ağustos ta projenin sunuma hazır olması gerekiyor.Biraz rahatla ben size güveniyorum dersten kalman bahane senin ne kadar iyi olduğunu bildiğim için Alaz' la çalışman için seni seçtim. Eğer bunu kullanmasaydım asla kabul etmezdi." İç sesim hemen yanıtladı " Tabiki kabul etmezdim" Haluk Hoca konuşmaya devam ederken benim bakışlarım arkasındaki bize doğru yaklaşan Alaz 'a takılı kaldı.Kahverengi kısa botları, bacaklarını saran siyah pantolonu,geniş omuzlarını saran koyu yeşil çeketi ve siyahlı bordolu arkaya yatık beresi ve bı o kadar onunla uyumlu fuları....
Yaklaştı Haluk Hocay'a döndü ve "Buyrun Hocam" dedi. Haluk Hoca " Alaz otursana konuşalım seninle"dedi Haluk Hocay'a anlamaz bakışlar atarak aramızdaki sandalyeyi çekip oturdu. Haluk Hoca boğazını temizledi" Alaz sana bu projede Alya ile beraber çalışacaksınız.Zaten çoğu dersleriniz ortak biliyorsundur." Bunu duyan Alaz bana döndü bı anda kulaklarım ve ve yanaklarım alev almıştı.İyi de Alaz beni tanımıyordu ki eminim çoğu dersimizin ortak olduğunu ve çoğu zaman aynı sınıfta olduğumuzun bile farkında bile değil di. Şaşkın bı şekilde bana döndü "Öyle miiiiii! Merhaba Ben Alaz , Alaz BULUT " ah kibar sevgilim iç sesim devreye girdi "Salak cevap versene çocuk sana tuhaf tuhaf bakmaya başladı." Hemen kendimi toparladım Alaz'a dönerek " Merhaba evet aynı sınıftayız Bende Alya KESKİN." Dedim Kalbimin tam ortasını belklde tamamını kaplayan bu gizli sevda öncekine göre daha az canımı yakıyordu sanırım. Yatağımda tavana dalmış düşünürken tek aklımdan geçen buydu. Önceden biri bana yüz yüze tanışacaksınız dese bunun asla olmayacağını bildiğim için bana verdiği acıyı saklamak için acı bir tebessümle üzerinde durmadan geçerdim. Çünkü üzerinde durursam bununla daha da umutlanacaktım, çektiğim acı yetmiyormuş gibi birde bunun acısını çekecektim.Bütün bu kötü anıları unutturacak kadar güzel bir şeydi artık onunda beni tanıması , varlığımdan haberdar olması. Bundan daha güzeli ise 6 ay beraber çalışacaktık tabi benim kalbim o kadar süre Alaz ile aynı ortamda çalışmaya kalbim dayanırsa
Tabi bizim kantindeki tanışma faslından sonra olayları bilmiyorsunuz..

Biraz proje hakkında konuştuk tabi genelde Haluk Hoca bizi bilgilendirdi. Alaz la yarın çalışmaya başlamak için sözleşmiştik ve numaramı almıştı. Ay tabi numaramı isteyince benim bunun heyecanı ile algılayamamam ve heyecanla kendi numaramı unutmam tam bir rezillik ti. Hadi bakalım Alya bundan sonra yarından itibaren seni ne maceralar bekliyor. Belki de hayallerinde sakladığın sevdan hayallerinde olmakla kalmayacak kim bilir...?

DİLHUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin