My Almost

Prologue

~~~~
"Hey! Samahan mo naman kami sa cr oh"

Kasalukuyan akong nasa classroom ngayon

Wait. Is she talking to me?

"Ako?" Nagtatakang tanong ko habang tinuturo sarili ko

"Sino pa ba? Halika na"

She grabbed me at wala na akong nagawa pa dun. Sobrang payat ko lang at maliit kumpara sakanila. Tumatakbo kami sa hallway ngayon habang hila-hila ni Selene yung kamay ko, medyo mahigpit pero di naman ganun kasakit pagkahawak niya.

When we reached to the comfort room, pumasok na ung iba sa cubicle at naiwan akong nakatayo magisa at gulat padin sa nangyayari

There is one vacant cubicle. Magc-cr na nga rin ako

"A-ahh.. Selene wait lang maghuhuga- huh?" Naputol ung sasabihin ko dahil napansin kong wala ng tao sa mga cubicle. Inisa-isa ko ng tingin yung mga cubicle pero wala na talagang tao

Naghugas lang ako ng kamay at nagayos ng buhok sa harap ng salamin pero...

"Ano to? Bat di ko mabukas?" Nakalock ung pinto. I'am trying to open it pero ayaw talaga, My hands were shaking na sa kaba kasi alam ko kagagawan nanaman nila Selene to. Maybe sinadya nila na magpasama sakin to set this idea na malock ako. My tears start to fall ng di ko namamalayan.

Nag-ipon ako ng lakas para humingi ng tulong dahil baka nasa klase na yung mga students

"HELP! SINO PO YUNG MALAPIT DYAN?! TULONG NALOCK PO AKO DITO SA CR!"   I normally don't shout but this time I should do it di ako pwede malock dito ng matagal.

I don't know what to do, I was shouting continuously but it seems like no one can hear me. Halos 30 minutes na akong locked up dito pero wala parin tumutulong sakin

"May tao po ba dyan? Tulong po nalock po ako dito!" I shouted while knocking the door and trying to open the knob using my other hand. I feel like wala na akong makita kasi wala ng tigil yung iyak ko.

Pero mas lalong lumakas ung sigaw ko nang makarinig akong footsteps papalapit sa cr

"Sino yan? Bat nakalock tong pinto? Nalock ka ba sa loob?" She asked. Her voice is like a mid age na and I guess she is one of the maintenance of our school.

"Opo. Nalock po ako dito. I need help po to get out of here"

"Sige wait lang hija babalik ako kukunin ko lang yung susi sa office."

"Thank you po talaga"

I feel relieved kasi may nakarinig sa akin at makakalabas na rin ako dito, umupo muna ako dito sa malamig na sahig habang yakap yakap ung tuhod ko. Napatulala ako sa itsura ng CR simula sa cubicles at sa mga maduming sahig. Bakit ginawa nila Selene to sakin? Wala naman akong nagawang masama sakanya. Wala nang tigil yung iyak ko ngayon dahil sa saya na makakalabas na ako dito at sa lungkot na ginawa nila to sakin.

I heard footsteps again papalapit sa cr and tunog ng mga susi, napatayo ako agad dahil sa pagka excited na makakalabas na and the door opened.

"Thank you po I thought matagal pa po bago ako makalabas dito" I sincerly thank her

Kabalik ko ng classroom nasa may pintuan palang ako,Selene and her friends are laughing at me.

"There she is, The 'BANYO QUEEN' " she said at tumawa ng malakas ang mga kaklase ko including her.
-------

Would it be enough if I could just let her continue doing this to me?

'No one can make you feel inferior without your consent'- Eleanor Roosevelt