He destroyed us.

Κεφάλαιο 13.

Αλκμήνης Pov.

Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω ένας άλλον Απόλλωνα,ένας Απόλλωνα τελείως διαφορετικό από αυτόν που αγάπησα.

-Χρόνια και ζαμάνια μωρό μου.Τι κάνεις;Μια χαρά σε βλέπω. Κρίμα που δεν θα είσαι για πολύ.Γιατί θα σε κάνω να πονέσεις όπως πόνεσα και εγώ,όταν με παράτησες.Θυμάσαι αγάπη μου;Που με παράτησες και με έκανες να υποφέρω από τις τύψεις;Ε;Έτσι θα σε κάνω να πονάς και εσένα τώρα.Όπως δεν με  λυπήθηκες εσύ τότε,έτσι δεν θα λυπηθώ εγώ εσένα τώρα. Κατάλαβες λουλούδι μου;

Είπε και με χαστούκισε.Με χαστούκισε τόσο δυνατά σε σημείο να μουδιάσει το μάγουλό μου και να πέσω από την καρέκλα που με έχουν δεμένη. Σίγουρα αυτός δεν είναι ο δικός μου Απόλλωνας.

-Και ξέρεις και κάτι άλλο μικρή μου;Άλλαξα γνώμη για αυτό το μπασταρδάκι που κουβαλάς μέσα σου.Δεν το θέλω,σκέτος μπελάς είναι.Βέβαια ούτε εσένα θέλω να σε ακουμπήσει κάποιος άλλος.Θέλω να είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος αλλιώς θα σκοτώσω και εσένα και αυτόν.Μου ανήκεις Αλκμήνη,είσαι δικιά μου.Πίστεψε με θα σε παρακολουθώ.Αν τολμήσει ένας μαλάκας και σε αγγίξει,θα γίνω έξαλλος.Το έπιασες αυτό ψυχή μου;

Λέει και με κλοτσάει στα πόδια,σίγουρα αύριο εκεί θα υπάρχουν μελανιές.

-Και τέλος ψυχή μου,θα φροντίσεις αυτό το μπασταρδάκι να μείνει μακριά μου.Θα το γνωρίσω μόνο αν ποτέ θελήσω εγώ.Δεν θέλω καν να μάθω αν είναι αγόρι η κορίτσι,χάρη σου κάνω που θα το αφήσω να ζήσει.

Λέει και μου κλωτσάει το πρόσωπο και η μύτη μου ματώνει.

-Άω,το μωρό μου πονάει. Κρίμα,χέστηκα.

Λέει και με αφήνει στο έλεος του θεού.

-Μαέβα.