Κεφάλαιο 24.

4.2K 307 14
                                    

Αλκμήνης Pov.

Ξύπνησα με μελανιές και πονοκέφαλο.Τουλάχιστον ζω.Κάτι πρέπει να κάνω.Μπορεί να είναι ο έρωτας της ζωής μου,αλλά η κατάσταση έχει ξεφύγει πρέπει να σώσω εμένα και φυσικά το παιδί μου.Πρέπει να το βρω.Να δω αν το πείραξε. Μετά θα κάτσω να του εξηγήσω γιατί τον έβαλα να αναγνωρίσει το παιδί μου και θα ελπίσω στο να μας αφήσει να φύγουμε.Πρέπει να φύγουμε

Με το ζόρι σηκώνομαι και  φοράω μια ζακέτα που βρίσκω παρατημένη και αρχίζω να ψάχνω για την ηλιαχτίδα μου,αλλά δεν την βλέπω πουθενά.Το μόνο που βλέπω είναι τον Απόλλωνα να κάθετε αραχτός σε μια καρέκλα και να πίνει καφέ.Χριστέ μου τι έκανε στο παιδί;

-Τι έκανες στην μικρή;

-Μπά;Αποκτήσαμε φωνή Αλκμηνάκι;

-Τι έκανες στο παιδί μου κάθαρμα;

-Σκάσε μωρή άχρηστη.

Λέει και με χαστουκίζει.Ξανά

-Δεν θα σηκώνεις φωνή σε εμένα και όσο για το παιδί ΣΟΥ είναι στην παιδική χαρά με τον Φάνη.Σου το είπα και εχθές.Δεν θα πείραζα τον μικρό σου διάολο.Εσύ φταις για την καταστασή μου όχι αυτό μωρή καριόλα.

-Απόλλωνα,σε έβαλα να αναγνωρίσεις το παιδί γιατί έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο για εξετάσεις απλά άσε μας ήσυ-

-Σκάσε καριόλα.Θα φύγετε όταν το θελήσω εγώ κατάλαβες;

Λέει και με ξαναχτυπά.

-Και επειδή τόσα χρόνια στο κύκλωμα έχω αποκτήσει πολλούς εχθρούς θα κάνεις ότι σου λέω το κατάλαβες μωρή σκρόφα; 

-Μάλιστα.

Πρέπει σύντομα να βρεθεί μια λύση.

-Μαεβάκιι

He destroyed us.Where stories live. Discover now