Rüzgar Bıçaklandı..

87 13 4
                                    

Gerçekten o ayet beni çok rahatlatmıştı. Kuş gibi hafiflemiştim resmen. Ağzım kulaklarımda servise bindim. Bu mutluluğu ödüllendirerek bir şarkı açtım:
Bilal Sonses-Sevda..Çok mutluydum. Şarkının sözlerini mırıldanıyordum içimden:
Saçların alev gibi
Gözlerin rüya gibi
Güzelsin hayallerde
Özlenen cennet gibi
Sevda. Sevda.
Unut onu dinsin gönlünde fırtına
Sevda. Sevda
Değmez ona ağladığına
La la la la la...
Gözümü açtığımda eve gelmiştik bile. Servisten indim koşarak eve gittim. Annem hoşgeldin diyecekti ki yanaklarını ele geçirmiştim bile. Artık çok geç:)
Merdivenleri üçer beşer çıkarak odama geldim. Uyuyacağım sandınız değil mi? Bugünün hatrına ders çalışacağım. Aslında yatak da göz kırpıyor ama...
Olmaz Kumsal! Yatağın tatlı ve sıcak bakışlarına kanmamalısın. Unutma sen Kumsal Öztürksün.. Oturdum biraz kimya,biraz matematik,biraz türkçe okudum. Okudum ama çalışmadım. Baktım geçtim sayfalara. Soru çözme yeteneğimi kaybetmiştim. Sonra dedim ki kendi kendime:En güzel ödül uykudur.. İlerideki hayranlarıma bir notumdur bu. Uyku.  Uyku. Uyku..
Gözlerimi açtım ve gülümsedim. Aklıma o ayetler geldi çünkü. İnsanın sevdiği kişi tarafından böyle bir ayet alması onun destek verdiğinin göstergesidir. Sonra telefonum çaldı. Arayan Zeynep ablaydı. Sesi çok telaşlıydı. Efendim Zeynep ablacım. Aleykum selam. "Kumsal Rüzgar kavga etmiş birisiyle,kavga ettiği kişi de Rüzgarı bıçaklayıp kaçmış. Ben hastaneye gideceğim de oğlumu sana bıraksam olur mu?
Hala söylenen kelimelerin içinde çırpınıyordum. Zeynep ablanın beşinci kez Kumsal demesiyle Tamam deyip kapatabildim sadece. Hemen ayağa kalktım. Başım dönüyordu. Merdivenlerden düşecekken annem tuttu beni. "Kumsal annem noldu? Kötü birşey mi oldu?" An-an-an diyebildim sadece. Annem korkuyordu. Aaanne Rüzgar bıbıçaklanmış. Zeynep abla oğlunu getirecekmiş. "Bismillah! Nasıl olmuş bu ya?" Kavga etmiş,kavga ettiği kişi de bıçaklayıp kaçmış. "Kumsal ben hastaneye gideyim o zaman. Nasılmış peki durumu?" Ameliyat devam ediyormuş hala. "Babanı da arayayım da oraya gelsin. Kızım sen de Nehiri çağır. Yalnız kalma. Hasta gibisin. Çocuğa biraz o bakar. Hadi güle güle."

İyi Ki HayatımdasınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin