His daughter

...2...

Pov Luca

Ik kan het nog steeds niet geloven. Ik heb een zus? De spanning hier in de kamer stijgt. Ze flipte hem zowat toen mam haar Monique noemde. Er zal wel iets gebeurt zijn met die naam. Ze staat op om drinken te halen voor ons. Maar iets in haar houding klopt niet. Ze is in elkaar gedoken, maar toch ook weer agressief. Ik sta op en loop achter haar aan. Ze zit snikkend in een hoekje, helemaal in elkaar. "Cherry, gaat het wel?" Vraag ik zacht en hurk voor haar neer. Ze reageert niet. Ik leg mijn handen op haar kuiten. "Cherry.." zeg ik nog eens. Ze kijkt geschrokken op. "Laat me met rust Luca.." zegt ze dan zacht. "Nee.. ik ga niet weg" ze kijkt me aan met wazige ogen. "Ik wil niet dat je me zo ziet Luca." Ik zucht en ga naast haar zitten. "Waarom.. dat je nu net te horen krijgt dat wij je familie zijn hoef je je niet groot voor te doen. Dat doe ik ook niet." Zeg ik en sla mijn arm om haar heen. "Ja maar ik ben wel ouder." Ik draai met mijn ogen. "Ook maar drie jaar.. hoe denk je dat dit voor ons is. Wij zijn ons hele leven voorgelogen dag we geen oudere broer of zus hadden. Theo zal er waarschijnlijk niet aan kunnen wennen." Ze zicht en leunt met haar hoofd op mijn schouder. "Elyaz zal alleen maar aandacht van je willen en Enzo, die zal je beschermen met zijn leven." Ze slikt. "Dat is het nu juist.. jullie kunnen mij niet beschermen." Dat klopt. Dat is zeker waar. "Nouja, misschien kunnen jullie het wel, alleen ik wil niet dat jullie dat doen. En het klinkt heel egoïstisch, maar ik wil geen hechte band met jullie." Ik slik. "Waarom niet.." er wellen tranen op in mijn ogen. "Iedereen met wie ik om ga gaat pijn lijden of gaat dood." Ze kijkt me aan zonder emotie. Dit meent ze dus echt. "Ik ben geen model Luca." Zegt ze dan. Ik lach. "Ja.. dat weet ik al lang.." ze fronst. "Je hebt hetzelfde trekje als Enzo als je liegt." Ze fronst weer. "Enzo en ik hebben vaak moeten liegen.. ik weet echt wel wanneer hij liegt." Ik sta op en trek haar omhoog. "Je kan het me vertellen wanneer je er klaar voor bent. Liegen doe je niet voor niks." Ze kijkt me recht in mijn ogen aan. "Ik werk voor de overheid, daar kennen ze me als Monique, alleen door mijn werk zijn mijn eerste en tweede pleegouders vermoord. Ik wil niet dat jullie hetzelfde overkomt." Daarom werd ze zo boos. Ik slik. "Zolang niemand weet dat je bij ons bent gebeurt er niks." Ze glimlacht. "Ze komen overal achter." Ze legt haar hoofd op mijn borst en slaat haar armen om mijn middel. Ik knuffel haar terug. Raar om niet mijn vriendin in mijn armen te hebben. Ze zijn wel ongeveer even groot. Als ze me loslaat maakt ze het drinken klaar en lopen we terug naar de kamer. "Dus.. hoe lang zijn jullie al samen." Cherry fronst. "Wie zijn samen.." vraagt Niall. "Jij en Cherry toch?" Niall lacht. "Hoe kom je daar bij.." Cherry gaat op zijn schoot zitten en slaat haar armen om zijn nek. "Ja, hoe kom je daar bij." Ze begint kusjes op zijn wang te drukken. Niall drukt haar van zich af. "Nee we zijn niet samen, beste vrienden na ik haar leven redde toen er een bus aan kwam." Cherry drukt zijn hoofd aan de kant. "Die bus was echt wel gestopt." Niall draait met zijn ogen.

Pov Cherry

Ik hou nu al van mijn broertjes. Vooral van Luca. Die wil echt weten hoe ik heb en hoe ik me voel. En HOE KAN HIJ ZIEN DAT IK LIEG! Nog wel het engste van alles. Nouja.. geeft ook niet. Niall en ik liggen nu in bed. Dit klinkt zo raar. Maar pap en mam slapen in mijn bed en de anderen slapen op een luchtbed. Anne-Marie slaapt tussen Niall en mij in. Pap schrok toen ze me mam noemde. Hij dacht serieus dat ze mijn dochter was. Mam weet wel beter. Ik realiseer me nu eigenlijk pas dat ik morgen weg moet van Niall. Alleen in een huisje in Madrid. Een huis trouwens, waarschijnlijk een villa ofzo. Zo groot dat er makkelijk een hele familie in kan wonen. En dat word dus gewoon allemaal voor mij betaald. Alsof ik zelf niet genoeg geld heb. Ik durf te wedden dat ik meer verdien dan Cristiano Ronaldo en Messi bij elkaar. Moet ook wel. Ik waag mijn leven voor de wereld. En zij? Zij voetballen een beetje en krijgen ladingen met geld binnen. IK leef met bloed aan mijn handen, zij hebben soms een bloedneus of een snee bij hun oog. Niks vergeleken met mij. Ik moet verplicht een gun bij me houden, maakt niet uit waar. Er ligt er 1 onder mijn kussen hier. Die op mijn kamer heb ik weg gehaald. Wat zou pap dan schrikken zeg!! Ik ga het ze niet vertellen. Ik moet een nieuw paspoort, en een nieuwe naam. "Power on." Zeg ik zacht. Een klein deuntje komt op in mijn hoofd. 'Moet ik een nieuwe naam in Madrid?' Denk ik. Als het goed is kunnen ze het daar horen. Dat zal het beste zijn, maar voor je familie en vrienden zal je Cherry blijven. Ik slik. 'Welke naam zetten jullie op mijn paspoort?' Niall zucht en draait op zij met zijn gezicht maar mij toe. Schattig... wat is schattig? 'Ooh mijn vriend slaapt.. en dat ziet er schattig uit.' wat is zijn achternaam. 'Horan.. hoezo..' je nieuwe achternaam is Horan. Voornaam is Allison. 'Allison Horan, klinkt goed voor mij.' "Power off" zeg ik dan weer zacht en val snel daarna in slaap.