Pov Cherry
...Flashback...
We lopen met z'n zessen over straat. Best wel gevaarlijk zo bij elkaar maar we nemen het risico. 1 en 3 zitten wat stoer tegen elkaar te praten. Ze zijn de oudsten van onze groep. Wel 24 jaar. Ik ben bijna 18 de anderen zijn allemaal al 20 of ouder. "Ey 2 wat is er. Ben je bang dat er iemand is die je neer schiet omdat je over straat loopt?" Zegt 1 en slaat zijn hand nep geschrokken voor zijn mond. 2 reageert niet. "En jij dan 4.. plas je al bijna in je broek.." ik pak Paige bij haar arm en schud mijn hoofd. "Zes.. broekie van 17.. denk je dat je stoer bent omdat je bij ons mag lopen?" Ik kijk hem raar aan. "Wat zou ik stoer moeten vinden? Bij een baby lopen?" Zeg ik terug en loop door. Mike begint te lachen. "Hou je bek te lachen 5, je bent een vieze meeloper.. ja een meeloper.. als ik jou nou eens iets zal vertellen.... laat me jullie eens iets vertellen. Ik kan jullie neerschieten wanneer ik wil. En niet alleen jullie. Zelfs dat arme kind dat haar moeder kwijt is." Hij richt zijn gun op een meisje die huilend om zich heen kijkt. Voor hij de trekker over kan halen geeft 5 hem een klap in zijn gezicht. En dan begint het gevecht tussen 1 en 3 en 2, 4 en 5. Zelf loop ik maar het meisje toe en pak ik haar hand vast. "Ben je mamma kwijt lieverd?" Vraag ik. Ze knikt. "Zullen we haar samen gaan zoeken?" Ze knikt weer. Ik pak haar op en vind al snel haar moeder. "Ga zo snel mogelijk weg hier.. er gaan hier doden vallen." Zeg ik zacht. De vrouw knikt en loopt dan met haar dochtertje en haar man weg. Ik draai me om naar mijn collega's en zie dat er best een grote groep omheen staat. Ik ga er bij staan en kijk hoe ze aan het vechten zijn. 3 snijd Mike zijn keel door. Tranen springen in mijn ogen. En niet lang daarna word 4 gewurgd door 1. Dan gaan ze met z'n tweeën op 2 af. Ik veeg mijn tranen weg en loop op ze af. Ze staan met hun rug naar me toe. Mijn voordeel. 2 ligt dood op de grond. "Waar is 6." Zegt 3. "Achter je.." zeg ik en breek met best wel wat kracht zijn nek. Daarna richt ik mijn gun op 1. Hij doet hetzelfde. "T T T T T T T T T.... je hebt de regels verbroken 6.... dat komt je duur te staan." Zegt hij grijnzend. "Je zal er toch we aangaan.. laat mij dat voor je afhandelen." Volgt hij. "En dan.. vermoord je daarna nog meer kleine meisjes die hun moeder kwijt zijn?" Zeg ik terug. Hij lacht. "Moederloos kind.. dat ben jij toch ook? Had ik haar niet neergeschoten? En je vader?.. nee dat was 3. Ik heb beide moeder vermoord. Hij beide vaders." Dan lacht hij. Ik lach met hem mee. "Ik mocht ze toch niet. Vergeleken met jou.. volgends mij ben ik degene die jou hele familie heeft uitgemoord nadat je achter mijn moeder aan ging." Ik zie de woede opkomen in zijn ogen. "Zo'n snot kind van 17 als jij durft zij neigen teddy beer niet eens neer te schieten." Ik lach luid. "Oké oké.. daar hen je een punt.. geen kogels dan? Dan gaan we nu over op echte man kracht.. Ooh wacht bij jou is het puppy power.." ik schiet op zijn hand waardoor hij zijn gun los laat. Daarna gooi ik die van mij aan de kant. Hij haalt uit en trekt dan een mes uit zijn broek. Jammer voor hem heb ik er ook 1. We beginnen te vechten.
...einde flashback...
"Hij brak mijn arm er stak me op verschillende plekken in mijn lichaam. Maar uiteindelijk ben ik hem de baas geweest en heb ik hem weten te wurgen." Ik kijk weer uit het raam. "Heb je spijt van wat je daar deed?" Ik schud mijn hoofd. "Ik leef met bloed aan mijn handen Luca, wie ik ook vermoord het zal me niks doe tot het een onschuldig iemand is. Ik ben schuldig dus het maakt mij niet uit of ze mij vermoorden. Maar als ze jullie iets aan zullen doen dan ga ik daar niet over heen komen. Niet alleen jullie. Ook iedereen die ik niet ken. Die ik nooit in mijn leven gezien heb. Gewoon alle onschuldige mensen. Je kan het niet maken om onschuldige mensen neer te schieten." Luca knikt. We praten nog wat verder over zijn leven en dan wil hij opeens een selfie maken. Foto.. oké is goed. Maar ja dan zet hij de foto op instagram. En dat word gevaarlijk. Meteen krijgt hij heel veel berichten binnen van zijn vriendin en vrienden. "Ai.. mijn vriendin is boos.." zegt hij lachend en laat het berichtje lezen. Nouja, dat denkt hij. Hij laat het berichtje van James Rodriguez zien. Jo Luca.. hoe krijg jij toch altijd de knappe chicks.. zegt hij, hij is een stuk. En Luca heeft een vriendin dus hoezo krijgt hij alle knappe chicks. "Luca, ga jij vaak vreemd?" Hij fronst. "Nee.. hoezo." "Joo Luca.. hoe krijg jij toch altijd de knappe chicks." Hij lacht. "James?" Ik knik. Hij typt iets terug. "Wat zeg je terug." Zeg ik en kijk hem streng aan. "Dat als hij lief voor je is hij je wel mag hebben van mij." Ik kijk hem dom aan. "Is hij nooit lief dan?" Luca lacht. "Hij kan heel arrogant zijn, maar als hij echt van je houd dan beschermd hij je tegen alles." Dan fronst hij. "Nouja in jou geval bescherm jij hem.. maar bij vrouwen die een andere baan zouden hebben zou hij hun beschermen." Ik draai met mijn ogen en druk zijn hoofd naar achteren. "Nee maar serieus, zou je hem willen leren kennen?" Ik haal mijn schouders op. "Ik kan het altijd proberen." Zeg ik en sta op. "Wat bedoel je met proberen. Wil je geen relatie." Ik kijk Luca aan. "Natuurlijk wel, liefde is het beste in je leven. Ik weet alleen niet of hij het aan zal kunnen dat mijn leven zo opeens voorbij kan zijn." Ik zicht. "Ik ga namelijk achter de directeur aan. Ik heb hem namelijk beloofd dat ik hem zou opzoeken als Enzo dood zou zijn." Luca knikt. "Tja.. als je hart stopt dan ben je dood. Weet je waar je moet zijn?" Ik neem weer plaats op de bank. "Nouja ik denk dat ik in München moet zijn. Ten minste 0007 zei dat daar zijn opdracht vandaan kwam. En die vrouw in Enzo zijn ziekenhuiskamer schreef dingen op in het Duits, dus sowieso ergens in Duitsland." Zeg ik. Ik frons. Volgens mij hoorde ik iets in mijn oortje, alleen die hoort niet aan te staan. "Power off.." zeg ik. Hij gaat uit. "Oké mijn baas heeft net meegeluisterd met wat we zeiden. Waarschuw James dat hem iets zou kunnen overkomen." Luca knikt. Zeg bel ik naar Niall.
N:hei Cher
C: hei Niall, hoe is het?
N: gaat wel goed.. ik mis je maar ik kom je snel opzoeken.
C: ik mis jou ook Niall. Ik wou even vragen of de bodyguards in de buurt zijn.
N: ja dag en nacht. Best wel irritant eigenlijk aangezien ik ook wel wat privacy wil.
C: ja snap ik. Maar ze moeten voor de komende tijd even bij je blijven.
N: wat heb je gedaan Cher..
C: nou eigenlijk niet zo veel. De directeur gaf een paar de opdracht om mijn vader en Enzo neer te schieten. En Enzo is geraakt dus nu ga ik even op bezoek bij de directeur.
N: ik ben bang dat het geen thee drinken word...
C: ga daar maar niet van uit nee...
N: over een paar dagen ben ik in Spanje, hou je een beetje in oké?
C: ik doe mijn best. Dat weet je..
N; ja weet ik, maar ik moet hangen want er staat iemand voor de deur.
C; doe voorzichtig. Ik hou van je.
N: ik ook van jou.Hij vergeet op te hangen. Hij opent de deur en dan hoor ik een gunshot. "Niall??" "Ja.." hoor ik aan de andere kant. Zijn stem. "Alles oké daar?" "Ja, hoezo.." "wie staat daar aan de deur?" "Harry en Liam." Ik haal opgelucht adem. "Als je liegt dan word ik boos op je.." zeg ik dan nog en hang dan op. Ik hoor nog net de lach van Harry. Oké.. hij loog niet.
Een paar dagen later staan Olivia en ik voor de shoot bij de fitness van Real Madrid. Een paar spelers van Real Madrid zitten te fluisteren dat we toch niks kunnen. We hebben beide Madrid kleding aan en het zit echt lekker. Maar waar ik niet zo goed tegen kan is dat er jongens zitten te kijken die ons belachelijk maken. Olivia en ik kijken elkaar aan en lopen richting de ring voor kickboksen. En na onze wedstrijd kijken de jongens met grote ogen naar ons. We gaan door met de gewichten terwijl er foto's van ons worden gemaakt. "Oké dames, verder in de sportbh." Zegt de fotograaf. We doen ons shirt uit. De jongens beginnen te fluiten. Ik draai met mijn ogen en ga expres squads doen. Met gewichten in mijn nek, lekker zwaar zodat ik het morgen kan voelen. "Damn.. draagt ze nu 40 kilo aan beide kanten?" Zegt iemand. "Nooit van haar leven dat ze 100 kilo kan dragen.. dan zou ze mij dus kunnen dragen. En dan ook nog squads doen." Ik leg de gewichten weg en loop richting Olivia. "Heb je ooit Buddy carry gedaan?" Ze knikt. "Wat wil je daar mee doen, we kunnen hier niet de berg op.." zegt ze dan. Ik lach en til haar op. Om mijn nek heen. "Klaar voor?" Vraag ik haar. "Ja.." zegt ze en dan begin ik met squads, walking lunges en ik ga de loopband op. Ik kan het nog makkelijk volhouden maar Olivia krijgt kramp. Dus we wisselen om. Na een half uur nog verder aan het sporten zijn komen we er achter dat de camera's weg zijn en dat er een paar voetballers aan het trainen zijn in de fitness. Dus Olivia en ik stoppen omdat het ongemakkelijk word. "Hei dames." Ik kijk om. "Hei James, wat doe jij hier?" Vraagt Olivia en geeft hem een knuffel. Hij doet heel afstandelijk tegen haar. Ze kijkt hem fronsend aan. "Wat is er?" Vraagt ze. "Er is iemand die jou heel erg leuk vind, en ik wil hem niet het gevoel geven dat ik je van hem afpak." Zegt hij glimlachend. Hij kijkt baar mij. "Maar eigenlijk ben ik hier voor jou." Ik kijk hem raar aan. "Want als ik lief voor je was dan mocht ik je hebben van Luca." Ik draai met mijn ogen. "Bewijs je eerst maar.. ik moet eerst voor je vallen voor je me kan hebben." Zeg ik en druk hem naar achteren aangezien hij bijna tegen me aan is gaan staan. "En daarom gaan wij vanavond op date.. en ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden." Hij heeft mijn hand vast gepakt. "En hoe weet je dat zo zeker?" Vraag ik hem. Hij brengt zijn lippen naar mijn oor. "Olivia gaat niet zomaar met mensen om. Eigenlijk alleen maar met haar collega's." Ik kijk naar Olivia die weg kijkt. "Dus je weet mijn werk." Zeg ik en kijk hem recht in zijn ogen aan. Hij pakt mijn heupen en trekt me dichter tegen zich aan. Zijn hand ligt nu precies op mijn gun. Hij merkt het zelf ook en legt zijn hand op mijn middel. "Ik weet nu wel heel zeker waar je werkt. Trek niet iets aan wat heel netjes is vanavond. Ik kom je om zes uur ophalen." Zegt hij en drukt een kusje op mijn wang. Daarna loopt hij weg. "Uuhm oké?" Vraag ik meer dan dat ik het zeg. Olivia lacht en trekt me mee. "Je gaat gewoon op date met James Rodriguez." Zegt ze lachend. "Ja.. en het allerergste is nog wel dat hij mijn jeugd crush is en ik altijd al heb gezegd dat ik met hem ging trouwen." Olivia begint harder te lachen en kan uiteindelijk niet meer blijven staan. "Niet grappig Olivia.." zeg ik heel droog waardoor ze nog weer harder begint te lachen.....

JE LEEST
His daughter
Ficción GeneralCheryl (Cherry) is geadopteerd. Haar biologische ouders waren nog te jong om voor haar te zorgen en nog steeds hebben ze spijt dat ze haar hebben weg gedaan. Ze ging naar haar ouders op zoek. Want tja, ze zijn nog steeds haar ouders. Vanuit Ierland...