Pov Neymar
Daar loopt ze, hand in hand met James Rodriguez. Wat ziet ze toch in die jongen. Ik heb het al verpest bij haar. Ik had moeten weten dat haar vader Zidane is. Hoe had ik dat kunnen missen. Als James mij ziet drukt hij een kusje op Cheryl haar wang. Dat is echt een naaistreek. Hoe onzeker ben je dan. Mij jaloers proberen te maken? Je moet dan wel zo wanhopig zijn om haar kwijt te raken. En daar ga ik gebruik van maken. Ze zal van mij worden. Maakt me niet uit wat er gebeurt. Al is ze in verwachting van een kind van hem. Ik heb ook een kind van een vrouw waar ik ruzie mee heb. James ook... dus wat zou het uitmaken. Ik weet dat ze kort geleden een kind is verloren. Ik zal er zijn voor haar als een vriend, en dan zal ik James zo jaloers maken dat hij op mij uitvalt en dat Cheryl bij hem weg gaat. Ik zal haar krijgen. Whatever it takes...
Pov James
Ik zie Neymar staan. Hij blijft maar staren naar Cherry en mij. Waarom.. waarom wil hij altijd alles wat ik ook heb. Real Madrid is daar hetzelfde bij. Waarom wil hij daar heen, waarom wil hij mijn vriendin. Ik sla mijn arm om Cheryl haar schouders en trek haar mee een restaurant in. We gaan zitten aan een tafeltje die we aangewezen krijgen en bestellen wat te drinken. Ik blijf maar naar haar kijken. Ze is zo mooi. Echt haar moeder, alleen dan geverfd haar.. dinsdag is mijn eerste echte wedstrijd voor het WK voetbal, en eigenlijk wil ik heel graag dat ze er bij is. Dit word weer mijn jaar. Misschien dan wel niet als aanvoerder van het team, maar wel als sterspeler, net als in 2014. Ze lijkt zenuwachtig. Waarvoor. "Fijne vaderdag James." Zegt ze dan opeens en drukt een doosje in mijn hand. Fijne vaderdag? Hè... ik open het doosje. Een zwangerschapstest, positief. Een glimlach komt om mijn mond. "Dit is het mooiste cadeautje die iemand ooit aan me heeft gegeven." Zeg ik zacht en probeer een traan te bedwingen. "Ga je zo mee naar mijn vader om het te vertellen?" Ik krap aan mijn hoofd. "Is dat wel verstandig?" Ze lacht. "Theo en ik hebben een subtiele manier bedacht." Zegt ze. "Hij wist er van." Ze knikt. "En Juana en Olivia en je moeder.. ik had moeten weten dat dat cadeautje die Theo en Juana voor jullie wouden kopen niet echt was." Een grijns komt op haar gezicht. "James, geloof me op 1 ding. Zolang jij geen rare dingen gaat doen als vreemd gaan. Dan zal ik jou nooit verlaten. Ik hou van je met heel mijn hard." Ik slik de brok in mijn keel weg en sta op. Ze kijkt me fronsend aan. Ik pak haar handen en trek haar van haar stoel af. "Ik beloof je dat ik nooit iets zal doen waar je pijn van krijgt." Zeg ik en druk mijn lippen op die van haar. Ik word vader, van een kindje van de mooiste vrouw van de wereld.
Die middag lopen we haar tuin in waar haar ouders en broers zijn. Theo komt er aan met een doos en geeft die stiekem maar Cherry. Hij heeft zijn cadeau al gegeven aangezien Zizou een voetbalshirt aan heeft met père er op. (Frans voor vader) Cheryl loop naar Zizou toe die bezig is met de barbecue. "Hei schoonheid." Zegt hij vrolijk en drukt een kusje op haar wang "hei pap, ik heb een cadeautje voor je, en die hoort bij het cadeau van Theo." Zegt ze en geeft het cadeau. Een oud Real Madrid shirt komt tevoorschijn. Er staat Grand op. Achter elkaar.. grand-père (opa). En dan zie ik voor het eerst mijn oud coach, schoonvader, huilen. Hij geeft zijn dochter een knuffel. "Pap, welke tranen zijn dit.." zegt ze een beetje onzeker. "Geluk schat, tranen van geluk." Dan loopt hij naar mij toe. En dan voor het eerst weer in tijden geeft hij me een knuffel. Een gemeende. "Ik zal goed voor haar zorgen." Zeg ik zacht. "Dat doe je al." Zegt hij en legt zijn hand in mijn nek. "Ik kan geen betere man voor mijn dochter voorstellen." Zegt hij waardoor ik ongemakkelijk naar de grond kijk. "Je wil niet weten hoe blij ik ben dat je dat zegt." Zeg ik en veeg een traan van mijn wang. "Ben je nu aan het huilen?" Juana en Olivia komen de tuin in lopen. "Hei schoonheid." Zeg ik en druk een kusje op haar wang. "Waarom heb je een Colombia shirt aan.... Ooh ik weet het al. Laat maar." Ze wiebelt met haar wenkbrauwen. Zizou kijkt raar. "Gefeliciteerd grote broer." Zegt Juana dan en knuffelt me. "Sins wanneer heb jij een zusje.." zegt Zizou dan grinnikend. "Sinds mijn moeder van haar beviel." Enzo lacht en geeft me een klap op mijn schouder. "dude dat kan echt niet.." zegt hij. "Het is wel waar." Zegt Zizou en schud mijn zusje haar hand. Voor het huis klinkt een harde klap. Meteen staan Olivia en Cherry klaar met hun wapen. Cheryl gaat voorop maar voor ze het doorheeft grijpt iemand haar vast. Cher zou Cher niet zijn als ze niet terug vechten. En Olivia? Olivia doet niks. Kan ook niet, als ze schiet zou ze Cheryl kunnen raken. Cheryl verzwakt. Ze krijgt geen adem meer. Met een noodgang wil ik op de man afstormen maar Luca houd me tegen. De man die Cheryl vast heeft breekt Cheryls nek en gooit haar dan op de grond. Olivia schiet. De man valt op de grond naar Cherry die niet meer beweegt. Ik schreeuw het uit en ruk mezelf los van Luca. "Cherry!" Roep ik en voel aan haar nek of ze nog een hartslag heeft. Nee. Ik begin te reanimeren en te doen alleen het heeft geen zin meer. Cherry is dood. Met mijn handen sluit ik haar ogen. Ik druk nog een kusje op haar hoofd en laat dan de mensen die er opeens allemaal bij zijn gekomen haar meenemen. Het zijn mensen van het ziekenhuis voor de duidelijkheid. Olivia komt naast me zitten en trekt me tegen zich aan. "Het spijt me heel erg dat ik niks heb kunnen doen James, maar ik denk dat dit voor haar het beste is." Ik schud mijn hoofd even. "Sorry? Hoe kan dit voor het beste zijn." Olivia zucht. "Omdat ze niet met zichzelf kan leven, dat heeft ze me een half jaar geleden gezegd. Zo veel onschuldige mensen zijn overleden door haar." Ik sluit mijn ogen en schud mijn hoofd. "Dit was haar werk Olivia." "Ze was een gevaar op de wereld, net als ik." Ik druk Olivia van me af. Ze was geen gevaar."
Ooh nee wat een stom einde! Ik weet ook niet zo goed waarom ik verder ben gegaan nu.. maar nou ja

JE LEEST
His daughter
Ficción GeneralCheryl (Cherry) is geadopteerd. Haar biologische ouders waren nog te jong om voor haar te zorgen en nog steeds hebben ze spijt dat ze haar hebben weg gedaan. Ze ging naar haar ouders op zoek. Want tja, ze zijn nog steeds haar ouders. Vanuit Ierland...