His daughter

...9...

Pov Cherry

In de rust wil James naar me toe komen maar hij word meegetrokken door zijn teamgenoten. Waarom? Laat hem zelf bepalen wat hij doet. "Waarom wou hij hier heen.." zegt een meid naast me. In hetzelfde shirt als ik. Net als de vrouw daarnaast. "Keek hij niet onze richting op?" Zegt de vrouw. Ik zicht zacht. "Wat is er met jou.. ben je niet blij dat Bayern ten minste al 1 heeft gescoord?" Zegt het meisje naast me. Ik haal mijn schouders op. "Ik ben niet in de mood voor een wedstrijd. Maar ik moest om mijn nieuwe vriend te laten zien dat ik hem niet uitsluit." Zeg ik en kijk naar pap die mij een knipoog geeft. "Oeh nieuwe vriend, is hij knap?" Ik lach. "Nee, hij is goddelijk." Ze begint te lachen. "Klinkt als James... mam hoe heet zijn nieuwe vriendin ook alweer?" De vrouw kijkt naar mij. "Ik ben de naam kwijt.. het was best een aparte naam." Ik glimlach. "Cheryl, voorkeur aan Cherry." Ze kijkt me verbaasd aan. "Ja hoe weet je dat." Vraagt het meisje naast me. "Juana, ik heb zo het gevoel dat zij James zijn nieuwe vriendin is." Er komt een kleine glimlach op mijn gezicht bij het horen van zijn naam. "Ja zeker weten mam... maar dan ben jij toch je do..." "daar wil ik het niet over hebben." Onderbreek ik haar terwijl er weer tranen in mijn ogen komen te staan. "Sorry, ik zal er niet meer over beginnen" zegt ze en legt haar hand op mijn schouder. De jongens komen het veld weer op. "Weet je wat ik niet snap? Hoe kan James nou weer zo'n  mooie vrouw krijgen." Zegt Juana. Ik begin te lachen. "Hoe kan je dat zeggen over je broer." Zeg ik tegen haar. "Nou kijk.. hij zegt het ook over mij. Als ik iemand aan hem voorstel dan zegt hij direct. Kan je niet beter krijgen." Ik frons. "Maar dat betekend gewoon dat hij je beschermd. Dat doe ik ook bij mijn broertjes." Juana kijkt me raar aan. "Waarom..." ik kijk naar Luca die zijn een om zijn vriendin heen slaat. "Ik ben een Zidane.. en mijn broertjes zijn allemaal voetballers, veel geld dus." Ze kijken me verbaasd aan. Niet eens verbaast. Volgends mij krijgen ze zo een hartaanval. "Ik ken ze pas een maand, maar ze blijven mijn broertjes en ik voel me als oudste we verantwoordelijk voor hun." Ze kijken me nog steeds geschrokken aan. "Ik kan er niks aan doen dat ik een Zidane ben, ik heb me er ook overheen moeten zetten." Nu lachen ze. "Want.." ik kijk naar James. "James??" Vraagt Juana. Ik knik. "James zijn plek is Madrid, zijn droom en door mijn vader is die droom kapot. En dat is iets wat ik nooit van mijn leven zal toelaten." Opeens beginnen de Madrid fans te juichen. Benzema heeft de 2-1 gemaakt, "Hmm mooi doelpunt.. vooral geluk." Zeg ik alsof het niks is. "Maar wat nou als die meiden die je broertjes meenemen hun droom is, dat maak je die ook kapot als je er iets van zegt." Ik haal mijn schouders op. "Ja maar ik wil niet dat mijn broertjes worden gebruikt." Ze fronst. "Hoe bedoel je dat?" Ik wijs naar Luca. "Die jongen die daar zit, dat is Luca, mijn broertje en die meid is zijn vriendin. Toen ik vanochtend mijn ouders hun huis binnen liep was Luca aan het praten met Enzo. En toen kwam zij ertussen. 'Luca ik ben deze Audi zat. Ik wil dat je nu een Porsche koopt.'" Mevrouw Rubio haar mond valt open. "Als jij dat gaat doen dan verbied ik James jou nog te zien." Zegt ze dan. "Mam doe normaal." Zegt Juana tegen haar. "Mevrouw Rubio, maakt u zich geen zorgen. Ik ben snel tevreden met iets. En ik ga niet met James om zijn geld. Ik ga met hem omdat ik hem leuk vind." Zeg ik en kijk naar het veld. Het valt me gewoon op dat James altijd vrij staat en altijd aanspeelbaar is. Dat kan je niet zeggen over Lewi, die loopt gewoon de verdediging in. "En als jij een nieuwe auto zou willen?" Ik kijk naar Juana. "Dan krijg ik die van mijn werk." Ik grinnik. "Nouja op het moment heb ik geen auto, die is afgepakt nadat..." dat kan ik denk ik niet zeggen. Maar ik ben al begonnen. "Ik vertel het zo als mensen niet meeluisteren." Ik kijk naar achteren waar een jongen net doet alsof hij niks heeft gehoord. "Wanneer krijg je een nieuwe dan?" Vraagt mevrouw Rubio. "Als het goed is komt hij vanavond vanuit Ierland binnen." Juana fronst. "Ierland?" Ik lach. "Ja ik heb heel Europa al gehad, het langst in Ierland. Daarna Duitsland en ik ben net in Spanje." Ze fronsen. "Waarom heel Europa." "Overgeplaatst van mijn werk. Tot mijn 11e heb ik in Frankrijk gewoond, opleidingen heb ik gedaan in Nederland, mijn werk kreeg ik in München en toen moest ik Europa door en ben ik nu hier." "Wat is je werk?" "Model." De jongen achter mij lacht. "Je hebt geen opleiding nodig voor Model." Ik kijk hem aan. "Waarom luister jij mee.." zeg ik tegen hem. "Kom vechten dan." Ik lach. "Ik vecht niet met een satéprikker." Zeg ik dan tegen hem waardoor hij zich nu beledigd voelt. "En wie ben jij dan." Zegt hij boos. "Monique Veronique Zidane Fernandez, maar ik haat die naam dus noem me maar Cheryl of Cherry." Die jongen zucht. "Het was niet de bedoeling dat je je naam zei." Ik draai met mijn ogen. "Alsof ik dat niet weet."  Hij geeft me een klap tegen mijn achterhoofd. Het deed vooral geen pijn. "Als dat alles is wat je in je hebt dan zou ik oppassen met wat je verder doet bij mij." Ik richt me weer op de wedstrijd. Niet heel veel later scoort James. Hij houd beide handen omhoog. "Wat doet hij." Vraagt Juana. Ik glimlach. "Hij zegt Sorry tegen Madrid."