Never Ever

Chapter 56:The concequences

Chapter 56:The concequences

Unkown's POV

Nang malaman ko na malapit na ang dalawang bata sa isat isa,nanggigil ako.Nakakainis ang mga batang iyon.Sinabihan ko na si Zach tungkol dito,hindi naman siya nakinig.Alam naman niya ang nangyari sa nanay niya.

"Ang batang yun,wala nang ginawa kundi ang mang-agaw at manlinlang"saad ko.

Mag-isa ako sa mansion.Walang kasama.Buti na lang at nasabi ko kay Zach ang lahat.Para naman malayuan na niya ang babaeng yun.Salamat kay Jaime,matitigil na ang kahibangan ng anak ko.Matagal ko ng plinaplano ito,hahahahaha at heto na.Dahil sa kakulitan ng anak ko at kahibangan,wala na itong naririnig na salita mula sa akin na mismong ama niya.

Ang babaeng yun.Dahilan ng lahat.Dahilan ng pagkamatay ng asawa ko.Dahilan ng pagkalugi ko.Dahilan na din ng pagkalayo ng anak ko sa akin?Hindi ako papayag.Hinding hindi,lalo nat papatayin ko ang babaeng yun para maglaho na sa mundong ibabaw.Hahahahahaha,para naman sa akin na ang lahat.

"Sir,may sasabihin po ako"pumasok ang isa sa mga tauhan ko.

"Ano???"

"Nasabi po sa akin na ang anak niyo po ay sinubukang kausapin ang batang si Cass sa isang laro nila sa isang camp out nung gabi.Daan ng pagsuntok sakanya ng kasintahan ng babae."kumulo na naman ang dugo ko nang marinig ang balita.Ang kulit ng batang yun!

"Hayaan mo,kapag magkamabutihan na ang dalawa.Wala na akong magagawa.Magkakamatayan na talaga."saad ko.Napatawa ako kasi ang pinakamamahal na nagiisang anak na babae ng Cortez ay mamamatay na talaga.Hahahahahaha,hindi pa nga alam ng bata na talagang siya ang nawawalang anak na babae ng Cortez.Ang alam pa kasi ng bata ay ampon ito.Hahaha!!

"Sige po.Mauna na po ako"saad nito saka na umalis.

Hindi ko talaga makakalimutan ang mukha ng anak ko ng sabihin ko sakanya ang tungkol sa babaeng yun.Hahahahahaha,talagang walang kaibahan ang anak ko.

Flashback

"Dad pinatawag mo daw ako??"tanong ni Zach nang marating niya ang office ko.

"Maupo ka anak."wika ko saka ako umupo sa may upuan ko.

"Ano po ba ang sasabihin mo dad???"tanong nito sa akin.

Sumeryoso ang mukha ko na siyang paghinayang ni Zach sa kung anuman ang sasabihin ko.

"Gusto kong layuan mo ang babaeng si Cass."sabi ko.

Natulala si Zach sa sinabi ko.

"Pero dad,hindi pwe-"bago pa man niya matapos ang sasabihin.

"MANAHIMIK KA ZACH!!!GUSTO KONG LAYUAN MO ANG BABAENG YUN KUNG AYAW MONG BUHAY NIYA AY MAWALA NA SA MUNDO!!!"sigaw ko.Napatayo ako para naman may katotohanan ang lahat.Gusto kong layuan niya ang batang yun dahil siya ang dahilan ng kamalasan ko na sa buhay.

"Pero dad!!!Wala kang magagawa kasi mahal namin ang isat isa!!!"pabulyaw din nitong sabi sa akin.

Sinampal ko siya ng pagkalakas lakas.

"Kung hindi mo siya lalayuan.Dugo ang maaabutan mo"sabi ko.Lumabas na ako ng office at nagtungo sa may isang taguan namin.

Dito nakalagay lahat lahat ng mga armas na tinatago ko.Hahahaha,hindi ako baliw sa totoo lang.Kung mangyari man ang di ko inaasahan,dito ko papatayin ang babaeng yun

End of flashback

Hindi naman sa masyadong mababaw ang dahilan ng gusto kong mangyari,pero masakit sa pakiramdam na mawalan ng ikalawang anak at asawa at the same time.Mahirap,lalo nat ang dahilan ay isang batang ampon na nag-aakalang kami ang totoong pamilya.