Bir SimbiyoZ Hikayesi

SimbiyoZ

SimbiyoZ- Başlangıç

/T

23.03.2018

-T-

Birinci Bölüm: John'un Dünyası

..

Her zaman sabahların güzel olduğunu söylerler.

Söylenecek o kadar kelime arasında her sikik seferde "güzel" kelimesi kullanılır. Tepeden gelen güneş ışığı ve içini titreten tatlı bir meltemle birlikte içe çekilen tertemiz hava. Açık gökyüzüne doğru kafanı kaldır ve yukarıda mavi bir cennet seni izler. Bazen hoşunuza giden esrarengiz bir siste olur. Sanki tatlı bir maceranın habercisi gibi değil mi?

Neredeyse tüm hikayelerde, kahramanlar ve onların kaderlerine yazılmış gibi başlayan saçma hikayeler, güzel sabahları anlatarak başlıyor.

O temiz ve ışıltılı sabahta, kötü bir karanlık gibi içimi kirletiyor. Kötü ve zayıf hissettiriyor güzel sabahlar. Hepsi aynı ışıltılı ve sahte güzellikle başlayan sabahları, artık okumayı reddediyorum!

Benim sabahım, benim başlangıcım, tek kelimeyle özetlersem; "sıradandı".

...

Kelimelerle arası iyi olmayan biri olarak yaşlı Sofia çocuğuna konuşmayı öğretirken hiç zorlanmadı.

Kırışıklıklarla dolu yüzüne gülümseme getiren küçük oğlunun hızlıca konuşmaya başlaması aslında garipti. Ama Sofia bunu bile fark etmedi.

Annem diye söylemiyorum ama bu Sofia ancak "uzun" denebilecek bir dış görünüşe sahipti.

Upuzun boyu ve yıllanmış yüzünün yanında diğer tüm iç ve dış özellikleri sıradandı. Televizyon izlemeyi sever ve komşularına misafirliğe uğramaktan hoşlanırdı.

Oğlunu nasıl büyüteceğini merak eden gözleri bazen gökyüzüne bakıp dalıyordu ama küçük bebeğinin o fark etmeden büyüyeceğini hiç düşünmemişti.

Seneler hızlıca geçti. Sofia bir anda 60 yaşını kutladığını fark etti. Oğlu bile çoktan 17 yaşına gelmişti. Evde çoğunlukla yalnız kalmaya alışkın kadın, ölen kocasından sonra yeni bir hayat arkadaşı edindiğini bile fark etmemişti.

Geçen yıllardan sonra artık televizyon ya da komşuluktan ziyade oğluyla zaman geçirir oldu. Tüm neşesi, muhabbeti, hatta mutfakta yemek tartışmaları bile oğluyla gerçekleşirdi.

Okula gitmek dışında evden çıkmayan oğlunun hiç arkadaşı olmadığını bile fark etmedi yaşlı kadıncağız. Oğlunun ona olan bağımlılığı sevgiden ya da iyi bir çocuk olmasından bile değildi.

Korkuyordu küçük çocuk dışarıdan.

Oğlu liseyi bitirip küçük bir işe başlamaya hazırlanırken hayata gözlerini yuman yaşlı Sofia, sıradan bir hayat yaşamıştı. Ne kocasının ölümünün arkasındaki gerçeğin, ne de oğlunun psikolojik hastalığının farkındaydı.

Ölürken vücudunun yakılmasını isteyen kadın, öbür tarafta kocasıyla buluşacağını inandığı için çok mutlu ve kaygısızdı. Arkasında bıraktığı genç içinse gerçek hayat yeni başlamış oldu.