Bir SimbiyoZ Hikayesi

İkinci Gün

SimbiyoZ

/T

10.04.2018

-T-

Beşinci Bölüm: İnanıyorum!

..

Kendimi mi kandırmalıyım acaba? Yoksa başka yollar bulunabilir mi?

Kötü bir şeyler mi yaptım da bunlar oldu diyerek kendime kızıp son 2 günümde ne yapmam gerektiğini kara kara düşünmek de yardımcı olmuyor. Kendimi bu kadar az zamanda nasıl kurtarabilirim gibi bir saçmalığa tutunmuyorum. Ama uzun zaman sonra bir kerelik düşünmekte gayet adil gözüktü nedense.

Küçük kız kardeşimin doğum gününü erken kutlama teklifimi kabul etseler de sebebini anlamayan ailem ne olacak peki.

 Ya kefaret kısmını, hatta sorgu suali bile geçerek direk cehenneme gideceğini anlamış kafam. 

Tabi tahminlerim doğruysa önce sahip olmam gereken hayatı başkasının yaşamasını sessizce izlemem de gerek. Aynı ailemin karşılığında feda edilmiş diğer hayatlar gibi.. ve bende başka anlaşmalar için kullanılacak bir takas değeri olacağım. 

Ama dediğim gibi bunların tahmin olması beni en çok geren şey!

..

Evimde en çok sevdiğim yer olan en arkadaki çocuk odasına gittim. Kız kardeşim yerde oturmuş en yeni alınan oyuncaklarıyla oynarken odanın en rahat köşesindeki yer yatağının üstüne kendimi attım. 

Eskiden benim odam olan bu odada hem kötü hem de garip anlar yaşamıştım. İyi anıyı oluşturan kriterleri biliyorum ve iyi anımın olmadığını söyleyebilirim. Aslında farklı bir açıdan da ailemin var olduğu bu boyutta yaşadığım her an da benim hayal ettiğim ve istediğim bir hayat olunca mutlu bir hayat kavramına da dâhil olabilir. 

 Ama genelleme yaparak ya da isim vererek yaşadığım dünyaya saygısızlık olacak şeyler söylemek pekte önemli değil şu an. İyi kelimesini kendi hayatımı anlatırken kullanmak küçük bir çocuğun yanında küfür etmek gibi gözüküyor bana göre. Hem anlamsız hem de aşağılık bir şey!

Neyse, yerde oyuncaklarıyla konuşan kardeşimin sesi beni geçmişe götürdü. Kız olması haricinde her yönüyle bana benziyor. Ben küçükken çok tombiş ve kısa iken kardeşim uzun ve yapılıdır. Kendi yaşıtlarından bile daha gelişmiş olması da ailemden gizli ona yedirdiğim yabancı otlardan kaynaklanıyor. Dört yaşından beri uzak doğuda yaygın olan bazı ginseng köklerini ve büyümesi onlarca yıl süren yararlı otları tanıdığım asyalı bir adam yardımıyla getirtiyorum.

Ama aramızdaki bahsettiğim benzerlik vücudunda değil hareketlerinde gizli.

 Yalnız kalmayı insanların arasında oyuncak olmaktan çok seven bir yapısı var. Saatlerce tek başına oynayabilir ve kimseye rahatsızlık da vermez. 

İçinden düşünmektense benim gibi dışından konuşmak ve nesnelere karakterler takıp konuşturmakta en büyük eğlencesidir. Kendimden bir parçanın başka birinin içinde yanmaya devam ettiğini bilmek içimi rahatlatmıştı.

Soğuk döşeğe iyice yerleşir ve kendimi rahat bırakırken açık pencereden içeri akan rüzgâr bana tarifsiz bir haz verdi. Sürekli ben, ben, ben! ,ben! bEN! diyerek dolaştığımı düşününce ailemi seneler sonra ciddi olarak düşünmek belki de bencilliktir diye düşünüyorum. Amaçsız bile olabilecek bir yapıyla kullanılmış ve hayatımın büyük bir kısmını feda etmiştim. Muhtemelen hiç anlayamadığım o dengeleri sarstığım için bir cezaydı bunlar ama dediğim gibi bu bir seçimdi, çok doğruydu, çok hızlıydı ve sanırım çok bendi.