witch & marvel

two

Nedensizce bu yazılanları görünce içimde oluşan heyecana engel olmamıyordum işte. Nerden nasıl fark edildim bilmiyorum ama edilmiştim! Muhtemelen Dünya'yı kurtaracağım bir takım olacaktı ve bazen o muhteşem adını söylemek bile içimdeki heyecanı arttıran Avengers ile bile birlikte kötüleri yenebilirdik!

Tamam fazla abarttım.
Neyse.
Bunun adına sanırım iki şişe bira bitirip, kendimi sonunda ilk defa yararlı hissetmiştim bile. Bu his mükemmeldi.

Asistanımm
Bu arada, umarım alkol dozunu pek kaçırmıyorsundur. Sizin için zararlı olabilir. (0:21)

Siz
Ne alaka Bay Müller? Ben gayet iyiyim. (0:30)

Asistanımm
Yanlış anlamayın ama şu anda üçüncüyü açıyorsunuz. (0:30)

Siz
Beni mi izliyorsunuz? (0:31)

Asistanımm
Hayır, yani evet. Görev gereği. (0:33)

Siz
Pekala Müller. Her şeyi geçtim, ben bunu reddersem ne olacak? Sonuçta, benim bir ailem, arkadaş çevrem var. Onları bırakamam. (0:36)

Asistanımm
Öyle mi? Ne tuhaf, ben söylediklerinizin hiçbirine denk gelmedim. (0:37)

Ayrıca inanın buradaki çevre daha iyi ;) (0:38)

Siz
Pekala Müller, ne yapmam gerek? Ayrıca siz beni ne zamandan beri takip ediyorsunuz? (0:39)

Asistanımm
Yarın, saat beşte en sevdiğin kafede. (0:41)

Siz
Hey, bunu nereden biliyorsun? (0:44)
Bir şey demiştim ama! (0:49)
Bay Müller? (0:52)

Telefonu sinirle yatağa fırlattığımda kendime lanet okumuştum. En azından kırılmamıştı. Telefonu yeniden elime alıp salona indiğimde annemin başka bir adamla yemek yediğini görmek şok ediciydi. Annem beni görünce sahte bir gülümsede takınıp, işte bu benim kızım edalarında beni karşımdaki adamla tanıştırmaya kalkıyordu. Kendi kendime düşündüm. Bu adam kim? Tanıdığıma emindim ta ki şunu duyana kadar.

"Memnun oldum Aura. Ben Robert. Robert McLaurin." Siktir! Tanıdığımdan emindim. Tahmin edin kim! Hayatıma boka çeviren Emily McLaurin ile pek tanıdık. Evet evet babası. Buna karşı omuz silktim. "Ben de Aura. Kızınızla bir iyi anlaşıyoruz, bir iyi anlaşıyoruz inanamazsınız! Hani böyle ruh ikinizi denen kavram vardır ya öyle bir şey. O kadar ki kendileri-" Annem aniden lafımı bölerek beni susturmuştu, "Yaşanan bazı aksilikler Aura'yı yıprattı. Aslında çok iyi anlaşacaklarına eminim." Robert bey gülümsemeden olmazdı zaten, ayrıca bu herifte bir bokluk var -ÖHÖM- neyse.

"Kızım ve ben özür dileriz Aura. O kaza gerçekten de senden değilmiş." Bu lafa karşılık yeniden omuz silktim. Bırakın erdemlik bende kalsın. "Hayat işte, yanlış anlaşılmalar hep oluyor. Ben bir içecek alacaktım. Siz devam edin lütfen." Annemler yeniden oturunca içimde oluşan endişeye engel olamadım.

Ya Emily ile kardeş olursam?

O sırada telefonumdan gelen bildirimle irkildim.

Asistanımm
Merak etme, annen onu sevmiyor. (1:10)

Siz
Hani gitmiştiniz? (1:10)