34. Bölüm : Halil Karan öldü mü?

38.1K 1.3K 156
                                    

Kelime sayısı:3100
Multimedya:Araf Karan

Sizlere söylemek istediklerim var.
Şimdi,eğer kitabın karakterlerine veya bana sorularınız olursa,bunları yorumlardan veya bana özelden yazabilirsiniz.
Beni tanımak için ya da karakterlere karşı merak ettikleriniz için sorularınızı bekliyorum.Bir sonraki bölümde cevapları yazacağım. 🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡

Vote ve yorum atmayı unutmayın!
Keyifli okumalar.🖤

Alya'dan
İkinci dersin ortalarında kapı açıldı,içeri Araf ve Demir girdi.Hoca artık böyle şeylere alışmış olacak ki hiçbir tepki vermedi.
Araf'ın gözleri hızla beni bulurken boş olan yanıma doğru adımladı ve yanıma oturdu.Elini omzuma attıktan sonra saçlarımdan öpünce bende başımı omzuna koydum.Gergin görünüyordu.
İzlenildiğimi hissedince gözlerimi sınıfta gezdirdim.Gözlerim Ateş'in sinirli bakışlarıyla karşılaşınca gözlerimi kaçırdım ve tahtaya döndüm.
Bu çocuk niye bana bakıyor arkadaş yav?

Zil çaldığında Gamze'nin neden hala gelmediğini düşünüyordum."Buket."dediğimde bana döndü."Gamze ortalarda yok gidip bir bakalım."dediğimde beni onayladı.
Araf ve Demir'i iki dakikalığına sınıfta bırakarak hızla spor salonuna indik.
Kimsecikler yoktu.Soyunma odalarına girdik.Yine kimsecikler yoktu.Nerede lan bu kız? Telefonumu çıkartıp Gamze'yi aramaya başladım."Neredesin lan?"

"Gerizekalılar sizce nerede olabilirim?"

Gözlerimi devirdim."Tahmin edeyim,kantin?"

"Ay sen çok zekisin."

"Kapat şunu."dedikten sonra suratına kapattım."Neredeymiş?"

"Sence?"

"Kantin?"

"Doğru.Yürü sınıfa çıkalım."dedikten sonra birlikte sınıfa çıktık.
Sınıfta Araf,Demir,Ateş ve arkadaşından başka kimse yoktu.Tabii birde Ateş'in dikkatini çekmek için kırk takla atan Merve.Araf'ın yanına geçtikten sonra ona sorarcasına bakmaya başladım.
Beyefendi iyice yayılmış,en arka sırada oturduğumuz ve duvara yapışık olduğumuz için bir elini başının altına koymuştu.Böyle yapınca kolundaki kas ve damarlar daha belirgin oluyordu.
Beni zaten duvar kenarına oturtuyordu.
Neymiş bana diğer taraftan bakarlarmış.
Neyse,bir sıkıntı vardı.Gergin görünüyordu."Söyle artık."diyerek yüzüne doğru eğildim.

"Neyi?"

"Bir sorun var ve sen gergin görünüyorsun."

Bir şey demeden telefonunu çıkarttı.
Mesajlar bölümüne girdikten sonra telefonun ekranını bana tuttu.
Telefonu elime aldıktan sonra kaşlarımı çatarak mesajı okumaya başladım.

Gönderen:Gizli numara
'Babanı gözünün önünden ayırma Karan.Onu da kaybetmek istemezsin,değil mi?'

Gözlerim hızla Araf'ı bulurken çok düşünceli görünüyordu.
"Araf."diyerek elini tuttum.
Bakışları beni bulurken seğirmiş olan çenesine koydum elimi.

"Sakin ol,sadece korkutmak için yapıyor.Hiçbir şey olmayacağını biliyorsun."diyerek yavaşça çenesini okşadım.Gözleri hala düşünceli bir şekilde bana bakarken "Eve gidelim."dediğinde başımla onu onayladım.Bugün önemli olan tek ders matematikti zaten.

Çantamı omzuma aldıktan sonra ayağa kalktık ve kapıya ilerlemeye başladık.
Kapıya ilerlerken Demir ile sohbet eden Mert'in kulağına eğildim ve küçük bir yalan söyledim."Çağla sana bakıyor."

Hızla başını Çağla'nın oturduğu yere çevirdi ama sınıfta olmadığını görünce kaşlarını çatarak bana baktı.
Sevimlice sırıttım ve el salladım.
Sınıftan çıkarken aynı anda sınıfa iki oğlan giriyordu.
Biri sarı saçlı ve mavi gözlüydü.Diğeri ise açık kumral saçlara sahipti.Gözleri de kahverengiydi.Bunlar kimdi acaba?
Yeni öğrenciler olsa gerekler.
Araf bileğimden tuttuğunda yürümeye devam ettik.Birlikte okuldan çıktıktan sonra okulun otopark bölümüne ilerledik.
Araf'ın arabasının yanına geldiğimizde hemen bindim.Araf da sürücü koltuğuna bindikten sonra kapısını kapattı.
Araba hareket etmeye başladığında gözlerimi cama çevirdim.
Araf her saniye daha da geriliyordu.
O gizli numaranın Erdem olduğundan emindim.Adını söylemek istemiyorum da,siz anlamazsınız.O zaman bundan sonra Erdem yerine patates diyeceğim.
Anlayın işte.

MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin