MAFYA

25. Bölüm : "Sadece sen"

Kelime sayısı:2288
Multimedya:Bora

Vote ve yorum atmayı unutmayın!
Keyifli okumalar.🖤

Buket'ten
Hızla koşarak Demir'e yetişmeye çalışıyordum.

"Demir bekle!"
Demir'in peşinde,kalabalığın arasındayken yetişemiyordum.
Biraz daha hızlandıktan sonra en alt kata,kapalı otoparka geldi.
"Demir!"
Arabaya bindikten sonra çalıştıracakken son anda yetiştim.Ama o,beni bile umursamadı ve arabayı sürmeye başladı.
Park yerinden çıkarken bile hızlı sürdüğü için tekerleklerin sesi duyuldu.
Demir hızla park yerinden çıktı ve gaza daha da abanarak sürmeye başladı.

"Demir,ne oldu?"

"Demir!"

Bir türlü cevap vermiyordu.Çareyi Araf'ı aramakta bulacağımı düşündüm.
Cebimden telefonumu çıkarttığım an çalmaya başladı.
Arayana baktığımda Araf olduğunu gördüm ve hemen açtım.

"Neredesiniz Buket?"

"Demir beni duymuyor.Arabadayız şimdi,ona son anda yetiştim.Ne vardı o telefonda?"

"Annesinin bir videosu.Hem de hiç iyi olmayan bir videosu."

"N-nasıl?"

"Demir'in ailesi hakkında bilgi sahibi değildik.Sadece yetimhanede büyüdüğünü biliriz.Annesinin öldüğü video,onu silahla öldürdüler.Vurdular."

Dedikleri ile gözlerim dolarken başımı soluma çevirdim.İnanamıyordum,bu adam ne kadar güçlüydü böyle?

"Annesi olduğunu nereden biliyor?"

"Annesini tanıyor.Yedi yaşına kadar onunlaydı.Fotoğrafları ve kıyafetlerinin çoğunu bizim evde,odasında saklıyor."

Araba durduğunda telefonu kapattım.
Uçurum kenarındaydık.
Korkuyla Demir'e baktım.
Arabadan indiğinde hızla bende indim.
Uçurum kenarına yürürken hızla önüne geçtim.

"ÇEKİL!"

Bağırmasıyla irkilsem de asla geri çekilemezdim.

"Demir,ne yaptığının farkında mısın?"

"ÇEKİL LAN!"dedikten sonra beni itti ve yere düştüm.
Bunu söylerken gözlerinin kızardığını görmüştüm.Yerden hızla kalktım ve tekrar önüne geçtim.
Dolan gözlerim daha fazla dayanamadı ve gözyaşlarım dökülmeye başladı.

"Demir,gitme oraya.Orası tehlikeli."

"Çekil dedim lan sana."dedi gözlerime bakarak.Daha sonra kızaran gözlerinden bir damla yaş süzüldü yavaşça.
Yere çöktü çaresizce.
Ben de yanına çöktüm hızla,ellerimi boynuna sardım sıkıca.

"Demir,ağlama."
Kendimi daha önce hiç bu kadar kötü hissetmemiştim.
8.sınıfta,üç buçuk sene önce,ailemin öldüğü yıllar sonrası artık dayanamamış ve bileklerimi kesmeye kalkmıştım.
Ama Demir'in ki benimkinden daha kötüydü.
Annemin vurularak öldürüldüğü bir video mu?
Aklıma ilk gelen şey intihar etmek olurdu.

"Canı yandı.Çok yandı.Onu dinlemeden öldürdüler.Öldü.Gitti."

"Demir,"

Yanaklarına koydum ellerimi.
Gözlerini kaldırdı ve bana baktı.

"Buradayım."
Beni kendine çektiğinde kucağına düştüm.Başını hemen boynuma gömdü ve derin nefesler almaya başladı.
Onun bu hallerine üzülüyordum.
"Onu özledim."