Darling, You'll be Okay || CHANBAEK

2.BÖLÜM

"-Baekhyun aç gözlerini iyi misin ? Baek! Cevap ver hadi . Neden uyanmıyor eun ji ?."
"- Chanyeol biraz sabret , birşeyi yok uyanır birazdan ben min e bakacağım sen baekhyunun başında dur ."
Ardından topuklu sesleri

Yavaşca ağzımı şapırdatarak gözlerimi açtım , başım hala ağrıyordu ama midem düzelmiş gibiydi.

Uyandığımı gören chanyeol yüzüme daha çok yaklaştı bende sağ elimi anlıma dayadım.

"- Ne oldu bana ?." Dedim pürüzlü sesimle
"- En son arabanın orada yığılıp kaldın hatırlamıyor musun ? ."
Gözlerimi şaşkınlıkla kırpıştırdım

"- A ama en en son kapının orada konuşuyorduk , yani ben en son öyle hatırlıyorum. "
Chanyeol hımladı ve omzumu pat patladı

"- Hatırlamaman normal boşver , zaten arabaya gidene kadar yüzün kiraç gibiydi şimdi iyisin ya. İyisin değil mi ?."

Kafamı salladım ve elimi uzattım ilk önce baksada sonra anlayıp hemen elimi kavradı ve beni kaldırdı , kaldırdıktan bir süre elini çekmeyip ellerimize bakmaya başladı vicdan azabıyla. Elimi çektim ve saçlarımı karıştırdım.

Acaba min nerde 

"- Chanyeol min nerde ? ."
Chanyeol odaklandığı yerden hemen başını kaldırdı

"- Senin bayıldığını görünce ağlamaya başladı ve susturamadık en sonda halsiz düşüp uyudu , şimdi yatağında. "

"- Siz derken sen ve ?."
Yutkundu.
"Eun ji işte."
Derin bir nefes aldım gerçekten kaç kes söylemeliydim bilemiyorum çıldıracağım.

"- Chanyeol bir kere söyleme ile anlamıyor musun eun jiyi görmek istemiyorum sana onunla mini muhattap etme demiştim beni biraz dinlesen ölür müsün ?! ."

Burun kemerini ovmaya başladı

"- Sana söylemiştim bu dediğin imkansız eun ji benim eş adayım ve oğlum olduğu için min ile konuşmaya hakkı var yarın bir gün sana birşey olsa eun ji annelik yapacak düşünsene biraz ."
Delici bakışlarımı üzerine yolladım ve ayağa kalkarak yakasına yapıştım ve anlımı anlına yasladım.

"- Bak chanyeol ben ölmedikçe , çocuğum babasının beni aldattığı üstüne üstlük kaza geçirmemi sağlayan bir kadınla muhabbet değil konuşmasını dahi istemiyorum! Ayrıca Gebercek biri varsada o sen olusun."
Gözlerime baktı ve iç çekti

"- Tamam bir daha minle görüşmeyecek eun ji ama bu geziye izin vereceksin. Sadece bir kez Aile (!) gibi vakit geçirmek istiyorum. " dedi ,yakasındaki gevşemiş ellerimi çözdü ve odadan dışarı çıktı  

Bende yatağa oturdum ve saplanan ağrı yüzünden başımı ellerimle dizlerim arasına sıkıştırmıştım. Neydi bu ağrı ?

•••••• 1 Saat sonra ••••••••••••••••

"- ommaa girmek istemiyorum ne olur sende gel ~."
Min yine baş ağrıtan ısrarlarına başlamıştı ve her zamanki gibi omma kelimesini kullanıyordu.
Eğildim ve boylarımızı eşitledim 

"- Minnie~ şimdi gidip babanla vakit geçirmen lazım bebeğim, baban seninle vakit geçiremediği için çok üzgünmüş . Babanın ağlamasını istemeyiz ." Dedim ve başını okşadım.

Min zıpladı ve daha çok ağlamaya başladı
Oflayarak ayağa kalktım ve mini kucağıma aldım.
Chanyeol ve eun ji bıkkınlıkla bakıyorlardı. Chanyeola bana sarılan mini alması için kaş göz yaptım , o salakta 5 dakika sonra anlayıp yanıma geldi.
"- Aaa babasının min i nerdeymiş bakayım. Aaa burdaymış-"

"- Chanyeol sus ! Tanrı aşkına hiç çocuk bakmamış gibi davranma , mantıklı ol !."
Chanyeol bana baktı ve sonra tekrar min e odaklandı.

"- Min bebeğim neden gelmemekte ısrar ediyorsun bak ne güzel eğleneceksin ." Dedi ve minin başını okşadı
Min ise başını kaldırmadan boğuk sesiyle konuşmaya başladı

"- Ommam geceleri ağlıyor onu bırakmak istemiyorum."

Chanyeol bakışlarını minden çekip gözüme baktı ben ise şoktaydım ne zaman görmüştü beni , ağladığım saatlerin hepsinde  uyuyordu

"- Min nerden çıkartıyorsun ağladığım falan yok , hem sen eğlenirsen hiç ağlamam ki. Senin mutlu olman yeter. " dedim ve başını öptüm

Ağlaması kesilmişti ama hala burnunu çekiyordu . Kafasını kaldırdı ve ıslak yüzüyle yüzüme baktı , küçük elleriyle yüzümü kavradı .
"-Gerçekten ağlamaz mısın ? ."
Güldüm.
"-Tabiki tatlım ama biraz daha böyle durursan ağlarım. Hadi şimdi babaya git ve kocaman eğlen , görüntülü konuşurkende sana sözümü tuttuğumu gösteririm. "

Gülümsedi ve arakasında kalan şaşkın chanyeola atıldı , chanyeol hemen şaşkınlıktan çıkıp min i kavradı

"- Bu işide hallettiğimize göre hazırız . Eun sen min i arabaya yerleştir bende evden telefonumu alayım. "

Kucağındaki min i yere indirdi , inen min i eunji elinden tutup yürümeye başladı. Bende önden ilerledim ve yürüdüm arkamdaki uzun dev ile.
İçeri girdikten sonra koltukları aramaya ve masanın üstüne baktım.
Nerde bu telefon ? Arkamı döndüm chanyeol kapı pervazına yaslanmış beni izliyordu.
"- Beni izleyeceğine telefonunu ara seni bekliyorlar. "
Omuz silkti ve bana yaklaşıp kolumu kavradı , kendine çekip sarıldı.

İlk başta şaşırdım ama sonra var gücümle ittim.
"- Ne yaptığını zannediyorsun sen ?! Kendine gel ! Bu neydi şimdi ?! ." Dedim sesimi yükselterek. O ise sakince yüzüme baktı

"- Neden geceleri ağlıyorsun ? ." Dedi.
"- Min saçmalıyor ben öyle birşey hatırlamıyorum . " başını iki yana salladı ve derince iç çekti.

"- Baekhyun minin yalan söylemeyeceğini ikimizde biliyoruz . Neden yalan söylüyorsun ki ?."
Gözlerimi pörtlettim
"- Ben sana neden yalan söyliyeyim ki?! Kendini çok mu önemli sanıyorsun. Ayrıca ağlıyorsam ağlıyorumdur neden söylemiyeyim çok mu önemsiyorsun beni ?!!."
Dedim sesimi yükselterek.
"- Tabiki sana değer vereceğim sen çocuğumun annesisin !!."
Dedi oda bağırarak. Yaklaştım ve işaret parmağımı ona savurarak konuşmaya başladım.
"- Beni önemsiyormuş gibi davranma !! Aile hekimimizle aşk yaşarken ne düşünüyordun lanet olası !! Bana o kadar şeyi yaşattıktan sonra nasıl böyle konuşabilirsin ?!! ."

"- Haklısın biliyorum o zamanlar aklım başımda bile değildi birden eunji bana kur yapınca kapıldım. Sonra ise olan oldu sen beni bıraktıktan sonra tek dayanağım oydu. "
Hah!
"- Bak beyinsiz park embesil chanyeol sana çocuğumu gösterme zoruniyetim bile yokken çocuğumu gösteriyorum ve yetmiyormuş gibi kaltak sevgilinle görüştürmene izin veriyorum!!."
Chanyeol ilk başta gözlerini pörtletti sonra sonra gözümde şimşekler çaktı ve odada "şlak" sesi yayıldı.
Dengemi kuramıdım ve yere düştüm elim yanağımda

Chanyeol ne yaptığını yeni kavramış gibi önüme çöktü ve özür dilemeye başladı.
Yaklaştı ve yüzümü avuçladı.

"- Baekhyun özür dilerim , özür dilerim çok çok özür dilerim . Nolur affet beni !."

••!DANG!!••

Elimi kulağıma götürdüm . Kulaklarım felaket şekilde çınlıyordu , midem bulanmaya başladı.

Gözlerimi kırpmaya başladım , chanyeolun burada ne işi var ?

•• Chanyeol's pov ••
Ben nasıl böyle birşey yapardım aklım almıyordu. Nasıl baekhyuna vurabilmiştim

Hemen önüne çömeldim ve yüzünü avuçladım ama baekhyun yüzüme bakakalmış , yüzü beyazlamış bir şekilde bana bakıyordu.
Elini kulağına götürdü ve sıkmaya başladı.

"- Baekhyun iyi misin ?! Baekhyun kendine gel ."
Elerini kulaklarından çekmeye çalıştım ama çok sıkı tutuyordu .
En sonunda dayanamadım ve onu tek hamlede kucağıma aldım.
Acilen hastaneye gitmemiz lazım.