Darling, You'll be Okay || CHANBAEK

3.BÖLÜM

Chanyeol pov's

Hastaneye gelmiştik ama henüz kimse birşey söylememişti ve min geldiğimizden beridir ağlamaya devam ediyordu
Sinirlerim çok bozuktu min biraz daha ağlamaya devam ederse kalbini kıracaktım.

Eunjiye döndüm oda sıkılımışa benziyordu
"- Eunji min i alıp hastanenin parkında bekle ."
Ofladı ve ağlayan min i kucağına aldı. Min ağlamaya devam ederken sorun çıkarmadı çünkü ağlarken birisine sarılmazsa yapamazdı.

"- Chanyeol fazla abartıyorsun sakin ol , baekhyununa birşey olmaz !."

Sert bakışlarımı ona attım biraz daha beni zorlarsa kötü olabilirdi.

"- Eunji abartıp abartmayacağımı sana sormayacağım sadece min i al ve git ."

Sadece sert sert bakmakla yetinip gitti.
Derin bir nefes aldım şuan baekhyunu öyle gördüğümden midir bilmiyorum ama içimde bir boğulma hissi vardı .

Ayağa kalktım oturdum yerden ve acil kapısının oraya gidip kapıyı tıklattım.
Kapı bir kaç dakika sonra açıldı doktor tarafından ama yüzü pekte iç açıcı değildi.

Bana sert bir bakış attı

"- Bay park beni takip edin !."
Sinirlensemde belli etmeden peşinden yürüdüm
Odasına ulaştığımızda hemen önden girdi ve ışıklarını yakıp hızlıca yerine oturdu , bende onun karşısına.

"- Bay park baekhyunun durumunu biliyorsunuzdur, biliyorsunuz değil mi ?." Dedi tek kaşını kaldırarak
Bende kafamı salladım.

"-Baekhyun genellikle özel şeylerini bana söylemez malum ayrıldık."
Kafasını salladı ve bir kaç film çıkardı , hepsi beyin filmiydi. Elinde röntgenlerle kalktı ve ışıklı bir yeri açıp filmleri oraya yerleştirdi

"- bakın bay park baekhyun yanlış bilmiyorsam önceden bir kaza geçirmiş ve nerdeyse yaşanması güç bir olaydan kurtulmuş , yada siz öyle sanıyorsunuz. "

Kaşlarımı çattım

"- Ne demek oluyor bu , bütün kontrollerini yaptırmıştık hiç birşeyi olmadığını söylediler. "
Kafasını olumsuz anlamda salladı

"- Bakın bu hastanenin veya doktorun ihmalkarlığından kaynaklana bilir çünkü baekhyunun durumu gerçekten vahim. O kazada her ne olduysa çok kafa darbesi almış , frontal lobları ve temporal lobları zedelenmiş. "

"- Daha çok açar mısınız ?."
Derin bir nefes aldı

"- Yani demek istediğim byunun işe yarar lobları ; görüntü hafızası, sözel hafıza , günlük hareket ve aklınıza gelebilecek bütün önemli işlevleri kapsıyan lobları zarar görmüş . Beyni gün geçtikçe çöpleşiyor ."

Ne düşünmem gerektiğini kestiremiyordum , eski hayat arkadaşım çocuğumu doğuran adam şimdi ne haldeydi.
Nasıl hissetmem gerektiğini bile bilmiyorum. Kalbime ateş topu düşmüş içimi yavaş yavaş aleve veriyordu. Kendime olan öfkem , hapisaneden kaçmaya çalışan azılı bir suçlu gibi beynimi kazıyordu.
Düşündüm
Neden bir kaç yıl önce o kaza olurken onu engellememiştimki , sikimin keyfine benim yüzümden bir can yavaşca acı çekilerek verilecekti.

Kafamdaki düşüncelerle donmuş gibi yere bakmayı kestim ve birşey demeden ışık hızıyla odadan çıktım.
Hastanenin çıkışına kadar koştum ve dışarıya ulaştım

Nefesim sıklaşmış olmasına rağmen hala koşuyordum , neden koştuğumu bile bilmeden sanki içimdeki yangının sönmesi için uğraşıyordu bedenim
Yola çıkana kadar etrafıma bakmadan koşdum