Darling, You'll be Okay || CHANBAEK

8.BÖLÜM

Üstteki şirinlik abidesi fanarta bayıldım 😍 umarım sizde seversiniz. 🤟🏻

*****

Geçiş bölümü~~~ (1Ay sonra )

Chanyeol Pov's

"- Baekhyun takım elbiseni giymen lazım bebeğim. Ne olur böyle yapma." Dedi annem ve tekrar kapıyı tıklattı , bende sıkıntıyla derin nefes aldım.

Bu gün baekhyunun babasının ölümünün 9.yılıydı ve her yıl yaptığımız gibi öldüğü gün anmak için kliseye gider ordanda temsili mezarına giderdik.

Baekhyun buna ilk başlarda alışamasada sonra toparlamıştı ama görüyorum ki hastalık onu yendiği üzüntülerinin ortasına tekrar atmıştı.

Öyleki annem sabahtan beri onu çıkarmaya çalışmasına rağmen çıkmıyordu .
Annemin omzuna dokundum

"- Ben onunla konuşurum omma sen git min i hazırla. " dedim. Annemde başını salladı ve omuzlarını düşürerek merdivenlerden aşağıya indi , bende kapıya döndüm ve tıklattım.

"- Baekhyun konuşmak ister misin ? Hadi aç kapıyı. "
İlk başta ses gelmedi sonra bir hıçkırık sesi duyuldu.

"- İ istemiyorum ." Dedi
"- Baekhyun hemen kapı açmazsan sensiz gideriz ve babana baekhyun seni ziyarete gelmeyecek kadar unutmuş derim ve babanda seni izlemeyi bırakır. " dedim ciddi sesimle.

Bir kaç saniye geçtikten sonra kapı hemen açılmıştı. Kapının ardından baekhyun göründü üstünde nereden bulduğunu bilmediğim eski kıyafetlerinden beyaz bol kazağı vardı

Baekhyun kırmızı ve yaşlı gözleriyle suratıma baktı ve kaşkarını çattı.

"- Seni öldürmemi ister misin ?! Hem babamada mesaj yollarım." Dedi ve koluma yumruk attı.
Bende gülümsedim. Galiba bu aralar en samimi gülüşlerimden biriydi

Baekhyun suratıma takılı kaldı , sonra ifadesi yumuşadı ve tekrar yumruk attı

Bu sefer kıkırdadım

"- Hey! Bu ne içindi şimdi ?."
Kafasını yere eydi

"- Gamzeni gösterince sana kızamıyorum , o yüzden gülme!."
Dedi ve utangaçlıkla başını kaldırdı

O an durdum , gülümsemem gitmişti çünkü içimde eskisi gibi anlamlandıramadığım duygu tekrar geri gün yüzüne çıkmıştı

Boğazımı temizledim

"- Herneyse gitmemiz lazım annem hazırlanmadığını görürse sana kızar elini çabuk tut. " dedim ve saçlarını karıştırarak arkamı dönüp aşağıya indim.

Aşağıya indiğimde annem min i sıkıştırmış giydirmeye çalışıyordu minde bunu oyuna çevirmiş kahkaha atıyordu

Yanlarına gittim ve yerde debeleşen annemle mine baktım

"- Hey ne oluyor burda ?." Dedim sahte sinirle
Min debelenmeyi kesti , annemde başını kaldırıp yüzüme baktı

"- Sence ?! Şu küçük serseri çok hareketli , sanki senin küçüklüğün ."

Dedi ve mini sıkıştırmayı kesip ayağa kalktı 
Elime minin pantolonuyla çoraplarını bıraktı

"- Ben sana yeterince baktım artık seninde benim yaşadıklarımı anlaman gerek büyük serseri. " dedi ve giderken kafama yapıştırdı
Homurdanarak kafamı okşadım ve kıkırdayan mine "ölmek mi istiyorsun?." Bakışlarımı attım.