KUCUK HIRSIZ

Küçük Hırsız

( Nicole Scherzinger - Your Love )

"Hayatımda hiç bir şey güzel olmayacaktı. Emindim. Bir çocuğu sevdim, sevmez olaydım. Ailemi sevdim, hepsi gitti. Kedimi sevdim, öldü. Problem kesinlikle bende. ARTIK KİMSEYİ SEV-ME-YE-CE-ĞİM SÖZ!" günlüğümü kapatıp başucuma koydum. Son kez mesajları kontrol edip yatacaktım. Yani planlarım öyleydi. Ta ki evde çıtırtılar duyana kadar. Yatağımın altındaki küçük demir çubuğu aldım ve salona doğru ilerledim.

"Aaaağğğğğğ!!!!" karşımdaki çocuk bağıradursun demiri kafasına indirdim. Hala çığlık atıyordum. Seda senin amacın ne? Çocuk yerde yatıyor sen hala çığlık atıyorsun. Kendi ellerimle ağzımı kapatıp sustum. Susmaya çalıştım. Beceremedim. Resmen korkudan kafayı yemiştim. Kendi ellerimle kendimi susturmaya çalışıp kendimden korkup kendi elimi ısırıyordum.

Beni bu kadar çok paniğe sokacak çocuğa yaklaştım. En fazla 25 yaşlarındaydı. Gözlerini göremiyordum. Hafifçe ona doğru eğilip, göz kapaklarını kaldırdım. Vay anasını gözleri bal renginden de açık bir kahverengiydi. Gittikçe inceleme isteği uyanıyordu içimde. Altında siyah dar bir kot vardı. Bir de boxer ı gözüküyordu. 'Calvin Klein' Allah bilir onu da çalmıştır.

Bu kadar yakışıklı bir çocuk nasıl hırsızlık yapabilir ki. Üstelik üzerinde hırsızlığa dair hiç bir şey yok. Ben hala saf saf dururken aklıma polisi aramak yeni gelmişti. Mutfaktan banyoya, banyodan odama kadar telefonu aradım. Salona geri döndüğümde kaçak çocuk yine pencereden kaçmaya kalkışmıştı. Kaçmaması için yakasından tutup geri çektim. Neye uğradığını şaşırmış olacak ki gözleri kocaman açıldı. Ardından rahat bir tavırla koltuğa yöneldi, oturdu ve bunları söyledi. " Vay vay vay güzellik senin ne işin var bu evde?"

Şok olmuştum. Bana kendi evimde hesap soruyordu. Üstelik ben reşittim. 19 yaşındaydım. Bana hesap soramazdı! Hemen silahlarımı kuşandım ve meydan okudum. "Sen kimin evinde kime hesap soruyosun? " Kahkaha atarak oturduğu yerden kalktı. "Sen kimin evindesin küçük kız? Ufuk nerede? Odada mı saklıyorsun?" A-a ne diyordu bu salak. "Polisi arıyorum. Çık git evimden pis sapık! " Hala kahkaha atıyordu. Bir anda kahkahası yarıda kesildi. "Bir dakika? Sen? Ciddi misin? " "Dalga geçer gibi bir halim mi var? " "Sen Ufuk'u tanımıyorsan , burası senin evinse ben nerdeyim? " Kesinlikle salaktı bu. "Ya çocuk-" "Çocuk? " "Pardon abi. Ya abi ben de sana onu soruyorum ya. NERDESİN SEN? Bu ev benim sen kimsin?" Çocuk sanki hayatında hiç kız görmemiş gibi bakıyordu. Açık sözlü olmayı severdim ve o durumda bile öyleydim. " Şey abi. Immm şey. Hayatında ilk defa mı kız görüyorsun? " Yine kahkahayı bastı. Resmen deli edecekti beni.

"Ya abi kardeş çocuk amca dede baba ana her neysen çık evimden polisi arıyorum. " Çocuk evde dönüp dururken kapıyı açtı. Bir an gidecek sanıp rahatladım. Ama sadece bir andı. Kapıyı açtı, daire numarasına baktı, geri kapattı ve küfretti. "Yanlış eve geldim. Kusura bakmayın. " Utanç dolu yüz ifadesiyle bana bakıyordu. "Hayır anlamadığım şey bunu bir buçuk saat önce yapsaydın nolurdu? Hadi git evimden!" Yüzsüze bak ya! " Şey ya ben arkadaşın evi sanmıştım ama yanılmışım. Özür dilerim." Kafama takılan soruyu sormadan onu bırakmayacaktım. " Bir şartla gidebilirsin." "Tabii güzel bayan?" " Burası arkadaşının evi olsaydı bile pencereden girmedeki amacını merak ettim sadece söylersen gidebilirsin. ""Haahhah o bizim anlaşma şeklimiz." "Tamam anlıyorum. Ama dipnot, ilk çağda yaşamıyoruz. Gidebilirsin. " " Peki bu güzel bayanın yanında kalmak gibi bir şansım var mı? " " Yok. Defol git evimden. " " Lavaboyu kullansam?" Sabır ver Yarabbim. "Iyi git solda." "Teşekkürler. " İki dakika sonra geldiğinde tekrar özür dileyip lavabo için teşekkür ettikten sonra gitti.

Maceralı bir gece yaşanmıştı benim için. Bu günü hemen günlüğüme kaydetmem gerekiyordu. Günlüğümü açtım ve gördüğüm ilk şey "Çınar ( 21 ): 05********* Ara beni tatlı şey ;)" oldu. Nasıl bir çocuktu bu? Macera yaşamak istiyorsam aramalıydım. Ama yaşamayacaktım. Anı olsun diye de yırtmayacaktım. Ahahah güzel olmuştu bu iş. Artık en azından yaşını, adını, numarasını ve hırsız olmadığını biliyorum.

ILK DEFA KENDI ADIMLA HIKAYE YAZDIM OLAYLAR KURGU OLSA DA ÇOĞU KISI GERÇEK OLACAKTIR. -SEDA ♡